فهرست
سوره شعراء آیات 181 تا آخر

تلاوت تحقیق محمد عبدالعزیز حصان سوره شعراء آیات 181 تا آخر

  • 15 دقیقه مدت
  • 385 دریافت شده
تلاوت: غیر ایرانی متقدم
تلاوت: کامل
تلاوت: استودیویی
ملیت قاری: مصری
تلاوت تحقیق محمد عبدالعزیز حصان، این تلاوت در سال 1354 در کشور مصر، توسط استاد محمد تقی مروت در استودیوی خصوصی ضبط شده است.
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

پیمانه را تمام دهید و از کم‏فروشان مباشید (181)
أَوْفُوا الْکَیْلَ وَلَا تَکُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِینَ ﴿181﴾


و با ترازوى درست بسنجید (182)
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیمِ ﴿182﴾


و از ارزش اموال مردم مکاهید و در زمین سر به فساد بر مدارید (183)
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیَاءهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ ﴿183﴾


و از آن کس که شما و خلق [انبوه] گذشته را آفریده است پروا کنید (184)
وَاتَّقُوا الَّذِی خَلَقَکُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِینَ ﴿184﴾


گفتند تو واقعا از افسون‏شدگانى (185)
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِینَ ﴿185﴾


و تو جز بشرى مانند ما [بیش] نیستى و قطعا تو را از دروغگویان مى‏دانیم (186)
وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّکَ لَمِنَ الْکَاذِبِینَ ﴿186﴾


پس اگر از راستگویانى پاره‏اى از آسمان بر [سر] ما بیفکن (187)
فَأَسْقِطْ عَلَیْنَا کِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ ﴿187﴾


[شعیب] گفت پروردگارم به آنچه مى‏کنید داناتر است (188)
قَالَ رَبِّی أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿188﴾


پس او را تکذیب کردند و عذاب روز ابر [آتشبار] آنان را فرو گرفت به راستى آن عذاب روزى هولناک بود (189)
فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ یَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ کَانَ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿189﴾


قطعا در این [عقوبت درس] عبرتى است و[لى] بیشترشان ایمان آورنده نبودند (190)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ ﴿190﴾


و در حقیقت پروردگار تو همان شکست‏ناپذیر مهربان است (191)
وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ﴿191﴾


و راستى که این [قرآن] وحى پروردگار جهانیان است (192)
وَإِنَّهُ لَتَنزِیلُ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿192﴾


روح الامین آن را بر دلت نازل کرد (193)
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ ﴿193﴾


تا از [جمله] هشداردهندگان باشى (194)
عَلَى قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمُنذِرِینَ ﴿194﴾


به زبان عربى روشن (195)
بِلِسَانٍ عَرَبِیٍّ مُّبِینٍ ﴿195﴾


و [وصف] آن در کتابهاى پیشینیان آمده است (196)
وَإِنَّهُ لَفِی زُبُرِ الْأَوَّلِینَ ﴿196﴾


آیا براى آنان این خود دلیلى روشن نیست که علماى بنى‏اسرائیل از آن اطلاع دارند (197)
أَوَلَمْ یَکُن لَّهُمْ آیَةً أَن یَعْلَمَهُ عُلَمَاء بَنِی إِسْرَائِیلَ ﴿197﴾


و اگر آن را بر برخى از غیر عرب زبانان نازل مى‏کردیم (198)
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِینَ ﴿198﴾


و پیامبر آن را برایشان مى‏خواند به آن ایمان نمى‏آوردند (199)
فَقَرَأَهُ عَلَیْهِم مَّا کَانُوا بِهِ مُؤْمِنِینَ ﴿199﴾


این گونه در دلهاى گناهکاران [انکار را] راه مى‏دهیم (200)
کَذَلِکَ سَلَکْنَاهُ فِی قُلُوبِ الْمُجْرِمِینَ ﴿200﴾


که به آن نگروند تا عذاب پردرد را ببینند (201)
لَا یُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى یَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِیمَ ﴿201﴾


که به طور ناگهانى در حالى که بى‏خبرند بدیشان برسد (202)
فَیَأْتِیَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ ﴿202﴾


و بگویند آیا مهلت‏خواهیم یافت (203)
فَیَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ ﴿203﴾


پس آیا عذاب ما را به شتاب مى‏خواهند (204)
أَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُونَ ﴿204﴾


مگر نمى‏دانى که اگر سالها آنان را برخوردار کنیم (205)
أَفَرَأَیْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِینَ ﴿205﴾


و آنگاه آنچه که [بدان] بیم داده مى‏شوند بدیشان برسد (206)
ثُمَّ جَاءهُم مَّا کَانُوا یُوعَدُونَ ﴿206﴾


آنچه از آن برخوردار مى‏شدند به کارشان نمى‏آید [و عذاب را از آنان دفع نمى‏کند] (207)
مَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا کَانُوا یُمَتَّعُونَ ﴿207﴾


و هیچ شهرى را هلاک نکردیم مگر آنکه براى آن هشداردهندگانى بود (208)
وَمَا أَهْلَکْنَا مِن قَرْیَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ ﴿208﴾


[تا آنان را] تذکر [دهند] و ما ستمکار نبوده‏ایم (209)
ذِکْرَى وَمَا کُنَّا ظَالِمِینَ ﴿209﴾


و شیطانها آن را فرود نیاورده‏اند (210)
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّیَاطِینُ ﴿210﴾


و آنان را نسزد و نمى‏توانند [وحى کنند] (211)
وَمَا یَنبَغِی لَهُمْ وَمَا یَسْتَطِیعُونَ ﴿211﴾


در حقیقت آنها از شنیدن معزول [و محروم]اند (212)
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ ﴿212﴾


پس با خدا خداى دیگر مخوان که از عذاب‏شدگان خواهى شد (213)
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَکُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِینَ ﴿213﴾


و خویشان نزدیکت را هشدار ده (214)
وَأَنذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ ﴿214﴾


و براى آن مؤمنانى که تو را پیروى کرده‏اند بال خود را فرو گستر (215)
وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿215﴾


و اگر تو را نافرمانى کردند بگو من از آنچه مى‏کنید بیزارم (216)
فَإِنْ عَصَوْکَ فَقُلْ إِنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ ﴿216﴾


و بر [خداى] عزیز مهربان توکل کن (217)
وَتَوَکَّلْ عَلَى الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ ﴿217﴾


آن کس که چون [به نماز] برمى‏خیزى تو را مى‏بیند (218)
الَّذِی یَرَاکَ حِینَ تَقُومُ ﴿218﴾


و حرکت تو را در میان سجده‏کنندگان [مى‏نگرد] (219)
وَتَقَلُّبَکَ فِی السَّاجِدِینَ ﴿219﴾


او همان شنواى داناست (220)
إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿220﴾


آیا شما را خبر دهم که شیاطین بر چه کسى فرود مى‏آیند (221)
هَلْ أُنَبِّئُکُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّیَاطِینُ ﴿221﴾


بر هر دروغزن گناهکارى فرود مى‏آیند (222)
تَنَزَّلُ عَلَى کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ ﴿222﴾


که [دزدانه] گوش فرا مى‏دارند و بیشترشان دروغگویند (223)
یُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَکْثَرُهُمْ کَاذِبُونَ ﴿223﴾


و شاعران را گمراهان پیروى مى‏کنند (224)
وَالشُّعَرَاء یَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ ﴿224﴾


آیا ندیده‏اى که آنان در هر وادیى سرگردانند (225)
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِی کُلِّ وَادٍ یَهِیمُونَ ﴿225﴾


و آنانند که چیزهایى مى‏گویند که انجام نمى‏دهند (226)
وَأَنَّهُمْ یَقُولُونَ مَا لَا یَفْعَلُونَ ﴿226﴾


مگر کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده و خدا را بسیار به یاد آورده و پس از آنکه مورد ستم قرار گرفته‏اند یارى خواسته‏اند و کسانى که ستم کرده‏اند به زودى خواهند دانست به کدام بازگشتگاه برخواهند گشت (227)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَکَرُوا اللَّهَ کَثِیرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ ﴿227﴾


قطعات صوتی

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن