- 253
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 18 - سوره های ضحی ، شرح
در این برنامه آقای معتز آقایی به آموزش حفظ سوره های ضحی و انشراح می پردازد .
مگر نه تو را یتیم یافت پس پناه داد (6) أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیمًا فَآوَى ﴿6﴾
و تو را سرگشته یافت پس هدایت کرد (7) وَوَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿7﴾
و تو را تنگدستیافت و بىنیاز گردانید (8) وَوَجَدَکَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿8﴾
و اما [تو نیز به پاس نعمت ما] یتیم را میازار (9) فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿9﴾
و گدا را مران (10) وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿10﴾
و از نعمت پروردگار خویش [با مردم] سخن گوى (11) وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ ﴿11﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به روشنایى روز (1) وَالضُّحَى ﴿1﴾
سوگند به شب چون آرام گیرد (2) وَاللَّیْلِ إِذَا سَجَى ﴿2﴾
[که] پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است (3) مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَى ﴿3﴾
و قطعا آخرت براى تو از دنیا نیکوتر خواهد بود (4) وَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَّکَ مِنَ الْأُولَى ﴿4﴾
و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد تا خرسند گردى (5) وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى ﴿5﴾
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
آیا براى تو سینهات را نگشادهایم (1) أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ ﴿1﴾
و بار گرانت را از [دوش] تو برنداشتیم (2) وَوَضَعْنَا عَنکَ وِزْرَکَ ﴿2﴾
[بارى] که [گویى] پشت تو را شکست (3) الَّذِی أَنقَضَ ظَهْرَکَ ﴿3﴾
و نامت را براى تو بلند گردانیدیم (4) وَرَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ ﴿4﴾
پس [بدان که] با دشوارى آسانى است (5) فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿5﴾
آرى با دشوارى آسانى است (6) إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿6﴾
پس چون فراغتیافتى به طاعت درکوش (7) فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ ﴿7﴾
و با اشتیاق به سوى پروردگارت روى آور (8) وَإِلَى رَبِّکَ فَارْغَبْ ﴿8﴾
مگر نه تو را یتیم یافت پس پناه داد (6) أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیمًا فَآوَى ﴿6﴾
و تو را سرگشته یافت پس هدایت کرد (7) وَوَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿7﴾
و تو را تنگدستیافت و بىنیاز گردانید (8) وَوَجَدَکَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿8﴾
و اما [تو نیز به پاس نعمت ما] یتیم را میازار (9) فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿9﴾
و گدا را مران (10) وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿10﴾
و از نعمت پروردگار خویش [با مردم] سخن گوى (11) وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ ﴿11﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به روشنایى روز (1) وَالضُّحَى ﴿1﴾
سوگند به شب چون آرام گیرد (2) وَاللَّیْلِ إِذَا سَجَى ﴿2﴾
[که] پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است (3) مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَى ﴿3﴾
و قطعا آخرت براى تو از دنیا نیکوتر خواهد بود (4) وَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَّکَ مِنَ الْأُولَى ﴿4﴾
و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد تا خرسند گردى (5) وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى ﴿5﴾
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
آیا براى تو سینهات را نگشادهایم (1) أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ ﴿1﴾
و بار گرانت را از [دوش] تو برنداشتیم (2) وَوَضَعْنَا عَنکَ وِزْرَکَ ﴿2﴾
[بارى] که [گویى] پشت تو را شکست (3) الَّذِی أَنقَضَ ظَهْرَکَ ﴿3﴾
و نامت را براى تو بلند گردانیدیم (4) وَرَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ ﴿4﴾
پس [بدان که] با دشوارى آسانى است (5) فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿5﴾
آرى با دشوارى آسانى است (6) إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿6﴾
پس چون فراغتیافتى به طاعت درکوش (7) فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ ﴿7﴾
و با اشتیاق به سوى پروردگارت روى آور (8) وَإِلَى رَبِّکَ فَارْغَبْ ﴿8﴾
