- 704
- 1000
- 1000
- 1000
درس بیست و نهم - موضع شفتین
استاد یاریگل در این برنامه از آموزش تجوید به مبحث موضع شفتین می پردازند...
موضع شفتین
تنها حرفی که در این موضع باید متفاوت از زبان فارسی ادا شود ، حرف « و » است .
مربی : ما در فارسی وقتی می خواهیم حرف « و » را ادا کنیم ، دندان های بالا را به لبهای پایین فشار می دهیم ولی در عربی این حرف را باید از بین دو لب ادا کنیم به نحوی که هیچ اتصالی بین لبها یا بین لبها و دندان ها برقرار نشود .
موضع خیشوم
فضای بینی را خیشوم می گویند . در این موضع، یک حرف مستقل تشکیل نمی شود بلکه دو حرف نون و میم که در انها صفت غنه وجود دارد به هنگام خروج از مخرجشان که همان موضع لسان است ، همزمان با خروج از موضعشان باید صدای آنها به موضع خیشوم یعنی فضای بینی منتقل شود. به عبارتی مثل این است که کسی بخواهد تو دماغی حرف بزند .
موضع شفتین
تنها حرفی که در این موضع باید متفاوت از زبان فارسی ادا شود ، حرف « و » است .
مربی : ما در فارسی وقتی می خواهیم حرف « و » را ادا کنیم ، دندان های بالا را به لبهای پایین فشار می دهیم ولی در عربی این حرف را باید از بین دو لب ادا کنیم به نحوی که هیچ اتصالی بین لبها یا بین لبها و دندان ها برقرار نشود .
موضع خیشوم
فضای بینی را خیشوم می گویند . در این موضع، یک حرف مستقل تشکیل نمی شود بلکه دو حرف نون و میم که در انها صفت غنه وجود دارد به هنگام خروج از مخرجشان که همان موضع لسان است ، همزمان با خروج از موضعشان باید صدای آنها به موضع خیشوم یعنی فضای بینی منتقل شود. به عبارتی مثل این است که کسی بخواهد تو دماغی حرف بزند .
