فهرست

سوره نبا

  • 1 قطعه
  • 10':38" مدت زمان
  • 466 دریافت شده
باترجمه استاد حسین انصاریان _ گوینده شیده معاونی
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ ﴿1﴾

درباره چه چیز از یکدیگر می پرسند؟ (1)


عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ ﴿2﴾


از آن خبر بزرگ [قیامت کبری] (2)


الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿3﴾


که همواره درباره آن با یکدیگر اختلاف دارند [که واقع می شود یا نه؟] (3)


کَلَّا سَیَعْلَمُونَ ﴿4﴾


نه چنین است [که می پندارند] به زودی [به حتمی بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد. (4)


ثُمَّ کَلَّا سَیَعْلَمُونَ ﴿5﴾


باز هم نه چنین است [که می پندارند] به زودی [به حتمی بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد. (5)


أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿6﴾


آیا زمین را بستر آرامش قرار ندادیم؟ (6)


وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿7﴾


و کوه ها را میخ هایی [برای استواری آن؟] (7)


وَخَلَقْنَاکُمْ أَزْوَاجًا ﴿8﴾

و شما را جفت هایی [به صورت نر و ماده] آفریدیم، (8)

وَجَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتًا ﴿9﴾

و خوابتان را مایه استراحت و آرامش [و تمدّد اعصاب] قرار دادیم، (9)

وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاسًا ﴿10﴾

و شب راپوششی (10)

وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿11﴾

و روز را وسیله معاش مقرّر کردیم؛ (11)

وَبَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿12﴾

و بر فرازتان هفت آسماناستوار بنا نهادیم، (12)


وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿13﴾

و چراغی روشن و حرارت زا پدید آوردیم، (13)


وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ﴿14﴾

و از ابرهای متراکم و باران زا آبی ریزان نازل کردیم (14)


لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿15﴾

تا به وسیله آن دانه و گیاه برویانیم، (15)


وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿16

﴾و باغ هایی از درختان به هم پیچیده و انبوه بیرون آوریم. (16)


إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کَانَ مِیقَاتًا ﴿17﴾

بی تردید روز داوری وعده گاه است. (17)


یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿18﴾


روزی که در صور می دمند و شما گروه گروه به عرصه محشر می آیید، (18)


وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ أَبْوَابًا ﴿19﴾

و آسمان گشوده می شود، پس به صورت درهایی درمی آید. (19)


وَسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَابًا ﴿20﴾

و کوه ها را [از جای خود] روان کنند و سرابی شوند! (20)


إِنَّ جَهَنَّمَ کَانَتْ مِرْصَادًا ﴿21﴾

بی تردید دوزخ کمین گاه است. (21)


لِلطَّاغِینَ مَآبًا ﴿22﴾

جایگاه بازگشت برای سرکشان و طاغیان است. (22)


لَابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا ﴿23﴾

روزگاری دراز در آن بمانند. (23)


لَا یَذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿24﴾

در آنجا نه [آب] خنکی می چشند و نه آشامیدنی [باب طبع] (24)


إِلَّا حَمِیمًا وَغَسَّاقًا ﴿25﴾

مگر آب جوشان و چرکاب و خونابه ای [از بدن دوزخیان] (25)


جَزَاءً وِفَاقًا ﴿26﴾

پاداشی است مناسب [اعمالشان.] (26)


إِنَّهُمْ کَانُوا لَا یَرْجُونَ حِسَابًا ﴿27﴾

اینان بودند که به [روز] حساب امیدی نداشتند، (27)


وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کِذَّابًا ﴿28﴾

و آیات ما را به شدت و با همه وجود انکار می کردند (28)


وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ کِتَابًا ﴿29﴾

و [ما] همه چیز را [از خوبی و بدی آنان] برشمرده و در نامه اعمالشان ثبت کرده ایم. (29)


فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِیدَکُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿30﴾

[در قیامت به آنان می گوییم:] پس بچشید که هرگز جز عذاب بر شما نیفزاییم. (30)


إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازًا ﴿31﴾

بی تردید برای پرهیزکاران پیروزی و کامیابی است. (31)


حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿32﴾

باغ هایی [سرسبز و خرم] و انواع انگورها (32)


وَکَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿33﴾

و دخترانی نو رسیده و هم سن (33)


وَکَأْسًا دِهَاقًا ﴿34﴾

و جام هایی لبریز [از باده طهور] (34)


لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا کِذَّابًا ﴿35﴾

در آنجا نه سخن بیهوده ای می شنوند و نه دروغ و تکذیبی. (35)


جَزَاءً مِنْ رَبِّکَ عَطَاءً حِسَابًا ﴿36﴾

[این] پاداشی کافی و به اندازه از سوی پروردگار توست. (36)


رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لَا یَمْلِکُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿37﴾

پروردگار آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست، آن مهربانی که هیچ کس را اختیار چون و چرای با او نیست. (37)


یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِکَةُ صَفًّا لَا یَتَکَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿38﴾

روزی که روح و فرشتگان در یک صف می ایستند و سخن نمی گویند مگر کسی که [خدای] رحمان به او اجازه دهد و سخن حق و درست گوید. (38)


ذَلِکَ الْیَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿39﴾

آن [روز] روز حق است، پس هرکه بخواهد راه بازگشتی به سوی پروردگارش برگزیند؛ (39)


إِنَّا أَنْذَرْنَاکُمْ عَذَابًا قَرِیبًا یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ وَیَقُولُ الْکَافِرُ یَا لَیْتَنِی کُنْتُ تُرَابًا ﴿40﴾

ما شما را از عذابی نزدیک هشدار دادیم، روزی که آدم آنچه را [از خیر و شر] پیش فرستاده است بنگرد و کافر گوید: ای کاش من خاک بودم [و موجودی مکلّف آفریده نمی شدم تا چنین روز سختی را ببینم!] (40)

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 10:38

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

پایگاه قرآن