- 16298
- 1000
- 1000
- 1000
سلام بر غم
«سلام بر غم» نام رمانی است که «فرانسواز ساگان»، نویسندهی اهل فرانسه نوشته است. این کتاب در فهرست 100 کتاب قرن لوموند قرار دارد.
«فرانسواز ساگان / به فرانسوی: Françoise Sagan»، زاده‌‌ی 21ژوئن1935 - درگذشته‌‌ی 24سپتامبر2004، رمان‌نویس و نمایش‌‌نامه‌نویس فرانسوی بود. ساگان یکی از نویسندگان موج نو فرانسه بود که به‌‌عنوان نماد طغیان جوانان در پاریس بعد از جنگ دوم و شکوفایی عصر اگزیستانسیالیسم شناخته میشود.
فرانسواز ساگان که نام اصلی‌‌اش «فرانسواز کواره» بود، در سال 1935 در شهر «کاژارک» در جنوب غرب فرانسه در خانوادهای مرفه، چشم به جهان گشود. در ده‌‌سالگی خانواده‌اش به پاریس نقل مکان کرد. فرانسواز در این خانواده‌‌ی بورژوا، باوجودِ امکانات تربیتی خوبی که داشت، در تحصیل درخشان و موفق نبود. به گفته‌‌ی خودش «پدر و مادر همواره از من حمایت کردند».
وی به‌‌دلیل زیرپا گذاشتن مقررات مدرسه‌‌ی راهبه‌های کاتولیک که در آن درس می‌خواند، از مدرسه اخراج شد و در تابستان سال 1953، در مدت هفت هفته، کتاب «سلام بر غم»، نخستین و پرآوازه‌ترین رمانش، را تکمیل کرد.
«سلام بر غم» در سال 1954 در 188 صفحه منتشر کرد که در عرض چند روز به چاپ دوباره رسید؛ سپس به 22 زبان (از جمله فارسی) ترجمه شد. نام کتاب را فرانسواز از یکی از اشعار «پل الوار» گرفته است.
سلام بر غم داستان یک دختر نوجوان از خانوادهای ثروتمند است که به‌منظور پر کردن خلأ زندگی خود، برای قتل معشوقه‌‌ی پدرش توطئه‌چینی می‌کند.
هم‌زمان با انتشار این کتاب، فرانسواز که هنوز به سن قانونی نرسیده بود، بنا به خواست خانواده، نام خانوادگی مستعاری برای خود برگزید که تا به آخر همراه او بود: «ساگان». او این نام را با الهام از «پرنسس ساگان»، از کتاب در جست‌‌وجوی زمان ازدست‌رفته، انتخاب کرد.
ساگان بیش از 40 رمان و نمایش‌نامه نوشت. نویسنده‌ای که به گفته‌‌ی بسیاری از دوستانش، خود از نوشته‌هایش به‌روزتر و برتر بود. اهمیت و شهرت او درواقع از قهرمانان داستان‌هایش بیشتر بود و به این قهرمانان بیشتر می‌شد نزدیک شد تا خود او!
به گفته‌‌ی منتقدان ادبی، ساگان گرچه هرگز به عنوان یک نویسندهی بزرگ فرانسوی مطرح نشد، اما یکی از پدیده‌های نادر ادبیات این کشور در قرن بیستم به‌شمار می‌آید.
* سلام بر غم (فرانسوی: Bonjour Tristesse) فیلمی به کارگردانی اتو پرمینجر است که در سال 1958 اکران شد.
پل الوار پیش از ساگان بر غم سلام کرده است. شعر زیر با ترجمه‌ی «نادر نادرپور» در ترجمه‌ی فارسی، چاپ سوم 1335، در چاپخانه‌‌ی کاویان و انتشارات بنگاه مطبوعاتی صفی‌‌علیشاه آمده است:
شعری از پل الوار: «سلام ای غم»
سلام ای غم
تو را بدورود می گویم
تو را در نقش‌های سقف می‌بینم
تو را در چشم‌های دوست می‌جویم
تو تنها تیره‌بختی نیستی، زیرا
که لب‌های سیه‌‌روزان
تو را با نوشخندی جلوه می‌بخشند
سلام ای غم
سلام ای عشق پیکرهای مهرانگیز
سلام ای نیروی پنهان
که عشق پاک چون روحی مجرد از تو می زاید
سلام ای غم
سلام ای چهره‌‌ی نومید
سلام ای صورت زیبا!
ترجمه به شعر از: نادر نادرپور
«فرانسواز ساگان / به فرانسوی: Françoise Sagan»، زاده‌‌ی 21ژوئن1935 - درگذشته‌‌ی 24سپتامبر2004، رمان‌نویس و نمایش‌‌نامه‌نویس فرانسوی بود. ساگان یکی از نویسندگان موج نو فرانسه بود که به‌‌عنوان نماد طغیان جوانان در پاریس بعد از جنگ دوم و شکوفایی عصر اگزیستانسیالیسم شناخته میشود.
فرانسواز ساگان که نام اصلی‌‌اش «فرانسواز کواره» بود، در سال 1935 در شهر «کاژارک» در جنوب غرب فرانسه در خانوادهای مرفه، چشم به جهان گشود. در ده‌‌سالگی خانواده‌اش به پاریس نقل مکان کرد. فرانسواز در این خانواده‌‌ی بورژوا، باوجودِ امکانات تربیتی خوبی که داشت، در تحصیل درخشان و موفق نبود. به گفته‌‌ی خودش «پدر و مادر همواره از من حمایت کردند».
وی به‌‌دلیل زیرپا گذاشتن مقررات مدرسه‌‌ی راهبه‌های کاتولیک که در آن درس می‌خواند، از مدرسه اخراج شد و در تابستان سال 1953، در مدت هفت هفته، کتاب «سلام بر غم»، نخستین و پرآوازه‌ترین رمانش، را تکمیل کرد.
«سلام بر غم» در سال 1954 در 188 صفحه منتشر کرد که در عرض چند روز به چاپ دوباره رسید؛ سپس به 22 زبان (از جمله فارسی) ترجمه شد. نام کتاب را فرانسواز از یکی از اشعار «پل الوار» گرفته است.
سلام بر غم داستان یک دختر نوجوان از خانوادهای ثروتمند است که به‌منظور پر کردن خلأ زندگی خود، برای قتل معشوقه‌‌ی پدرش توطئه‌چینی می‌کند.
هم‌زمان با انتشار این کتاب، فرانسواز که هنوز به سن قانونی نرسیده بود، بنا به خواست خانواده، نام خانوادگی مستعاری برای خود برگزید که تا به آخر همراه او بود: «ساگان». او این نام را با الهام از «پرنسس ساگان»، از کتاب در جست‌‌وجوی زمان ازدست‌رفته، انتخاب کرد.
ساگان بیش از 40 رمان و نمایش‌نامه نوشت. نویسنده‌ای که به گفته‌‌ی بسیاری از دوستانش، خود از نوشته‌هایش به‌روزتر و برتر بود. اهمیت و شهرت او درواقع از قهرمانان داستان‌هایش بیشتر بود و به این قهرمانان بیشتر می‌شد نزدیک شد تا خود او!
به گفته‌‌ی منتقدان ادبی، ساگان گرچه هرگز به عنوان یک نویسندهی بزرگ فرانسوی مطرح نشد، اما یکی از پدیده‌های نادر ادبیات این کشور در قرن بیستم به‌شمار می‌آید.
* سلام بر غم (فرانسوی: Bonjour Tristesse) فیلمی به کارگردانی اتو پرمینجر است که در سال 1958 اکران شد.
پل الوار پیش از ساگان بر غم سلام کرده است. شعر زیر با ترجمه‌ی «نادر نادرپور» در ترجمه‌ی فارسی، چاپ سوم 1335، در چاپخانه‌‌ی کاویان و انتشارات بنگاه مطبوعاتی صفی‌‌علیشاه آمده است:
شعری از پل الوار: «سلام ای غم»
سلام ای غم
تو را بدورود می گویم
تو را در نقش‌های سقف می‌بینم
تو را در چشم‌های دوست می‌جویم
تو تنها تیره‌بختی نیستی، زیرا
که لب‌های سیه‌‌روزان
تو را با نوشخندی جلوه می‌بخشند
سلام ای غم
سلام ای عشق پیکرهای مهرانگیز
سلام ای نیروی پنهان
که عشق پاک چون روحی مجرد از تو می زاید
سلام ای غم
سلام ای چهره‌‌ی نومید
سلام ای صورت زیبا!
ترجمه به شعر از: نادر نادرپور
از ایرانصدا بشنوید
باید دیوانه یا نابغه باشی که وقتی در هفده‌سالگی از مدرسه اخراج می‌شوی، به فکر نوشتن یک رمان بیفتی و بعد هم، در مدت چند روز، کتابت به چاپ دوم برسد و بعد هم به 22 زبان دنیا ترجمه شود و همان سال هم جایزه منتقدان ادبیات فرانسه را از آن خود کنی. همچنین همه‌ی شهرتت هم از اولین کتابی است که چاپ می‌کنی؛ یعنی «سلام بر غم»! علاوه بر جسارت، هوش و استعداد ذاتی و اقبالی با فرانسواز ساگان بود که این رمان درخشان را بنویسد و جهان آن را بخواند. حالا شما اینجا این رمان بی‌‌نظیر را بشنوید.
امتیاز
کیفیت هنری و اجرای صداپیشگان
محتوا و داستان
فصل ها
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
-
-
-
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان