در این برنامه تلاوت ترتیل محمد جبریل و ترجمه شنیداری صفحه 21 قرآن کریم شامل آیات 135 تا 141 سوره بقره را به قلم استاد بهاء الدین خرمشاهی می شنوید .
وَقَالُوا کُونُوا هُودًا أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَمَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ﴿135﴾ و گفتند یهودى یا مسیحى باشید تا رستگار شوید، بگو چنین نیست، بلکه [رستگارى در] آیین ابراهیم پاکدین است که از مشرکان نبود (135) قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَیْنَا وَمَا أُنْزِلَ إِلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِیَ مُوسَى وَعِیسَى وَمَا أُوتِیَ النَّبِیُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ ﴿136﴾ بگو به خداوند و آنچه بر ما و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط نازل شده و آنچه به موسى و عیسى و آنچه به پیامبران از سوى پروردگارشان داده شده، ایمان آوردهایم، و بین هیچیک از آنان فرق نمىگذاریم و ما فرمانبردار او هستیم (136) فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِی شِقَاقٍ فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللَّهُ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿137﴾ پس اگر به آنچه شما ایمان آوردهاید، ایمان آوردند، راهیاب شدهاند و اگر روى برتافتند، بىشک در ستیزاند، خداوند، یاور تو در برابر آنان بس است، و او شنواى داناست (137) صِبْغَةَ اللَّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ ﴿138﴾ این نگارگرى الهى است، و چه کسى خوش نگارتر از خداوند است و ما پرستندگان او هستیم (138) قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِی اللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّکُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَکُمْ أَعْمَالُکُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ ﴿139﴾ بگو آیا درباره خداوند با ما محاجه مىکنید حال آنکه او پروردگار ما و پروردگار شماست و ماییم و کردار خویش و شمایید و کردار خویش، و ما براى او اخلاص مىورزیم (139) أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطَ کَانُوا هُودًا أَوْ نَصَارَى قُلْ أَأَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ کَتَمَ شَهَادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿140﴾ یا بر آنید که ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط یهودى یا مسیحى بودهاند؟ بگو شما داناترید یا خداوند؟ و کیست ستمکارتر از کسى که شهادتى را که از جانب خداوند بر او مقرر گردیده است، پنهان دارد؟ و خداوند از آنچه مىکنید غافل نیست (140) تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا کَسَبَتْ وَلَکُمْ مَا کَسَبْتُمْ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿141﴾ این امتى است که در گذشته است، از اوست آنچه کرده است و از شماست آنچه کردهاید، و با شما چون و چرا نکنند که آنان چه کردهاند (141)
وَقَالُوا کُونُوا هُودًا أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا وَمَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ﴿135﴾ و گفتند یهودى یا مسیحى باشید تا رستگار شوید، بگو چنین نیست، بلکه [رستگارى در] آیین ابراهیم پاکدین است که از مشرکان نبود (135) قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَیْنَا وَمَا أُنْزِلَ إِلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِیَ مُوسَى وَعِیسَى وَمَا أُوتِیَ النَّبِیُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ ﴿136﴾ بگو به خداوند و آنچه بر ما و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط نازل شده و آنچه به موسى و عیسى و آنچه به پیامبران از سوى پروردگارشان داده شده، ایمان آوردهایم، و بین هیچیک از آنان فرق نمىگذاریم و ما فرمانبردار او هستیم (136) فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِی شِقَاقٍ فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللَّهُ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿137﴾ پس اگر به آنچه شما ایمان آوردهاید، ایمان آوردند، راهیاب شدهاند و اگر روى برتافتند، بىشک در ستیزاند، خداوند، یاور تو در برابر آنان بس است، و او شنواى داناست (137) صِبْغَةَ اللَّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ ﴿138﴾ این نگارگرى الهى است، و چه کسى خوش نگارتر از خداوند است و ما پرستندگان او هستیم (138) قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِی اللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّکُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَکُمْ أَعْمَالُکُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ ﴿139﴾ بگو آیا درباره خداوند با ما محاجه مىکنید حال آنکه او پروردگار ما و پروردگار شماست و ماییم و کردار خویش و شمایید و کردار خویش، و ما براى او اخلاص مىورزیم (139) أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطَ کَانُوا هُودًا أَوْ نَصَارَى قُلْ أَأَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ کَتَمَ شَهَادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿140﴾ یا بر آنید که ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط یهودى یا مسیحى بودهاند؟ بگو شما داناترید یا خداوند؟ و کیست ستمکارتر از کسى که شهادتى را که از جانب خداوند بر او مقرر گردیده است، پنهان دارد؟ و خداوند از آنچه مىکنید غافل نیست (140) تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا کَسَبَتْ وَلَکُمْ مَا کَسَبْتُمْ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿141﴾ این امتى است که در گذشته است، از اوست آنچه کرده است و از شماست آنچه کردهاید، و با شما چون و چرا نکنند که آنان چه کردهاند (141)