آیات 182 تا 186 سوره بقره با صدای محمد جبریل و ترجمه استاد بهاءالدین خرمشاهی.
فَمَنْ خَافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفًا أَوْ إِثْمًا فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلَا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿182﴾
و هرکس که از وصیتکنندهاى بیم اجحاف یا گناه داشته باشد و بین آنان [ورثه] آشتى دهد، گناهى بر او نیست که خداوند آمرزگار مهربان است (182)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ ﴿183﴾
اى مؤمنان بر شما روزه مقرر گردیده است همچنانکه بر کسانى که پیش از شما بودند نیز مقرر شده بود، باشد که تقوا پیشه کنید (183)
أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْکِینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ وَأَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿184﴾
[روزه] روزهایى اندکشمار است و هرکس از شما که بیمار یا در سفر باشد، تعدادى از روزهاى دیگر [روزه بگیرد] و براى کسانى که به دشوارى آن را تاب مىآورند کفارهاى است که غذاى بینوایى است [در ازاء هر یک روزه] و هرکس به دلخواه خود خیرى [افزون] انجام دهد چه بهتر و اگر بدانید روزه گرفتن براى شما بهتر است (184)
شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَنْ کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلَا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَلِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿185﴾
[ایام روزه] ماه رمضان است که قرآن در آن نازل شده است که راهنماى مردم است و آیات روشنگرى شامل رهنمودها و جداکننده حق از باطل در بردارد، پس هرکس از شما که در آغاز ماه حاضر [مقیم] بود بر اوست که روزه بگیرد و هرکس بیمار یا در سفر بود، باید تعدادى از روزهاى دیگر [روزه بدارد]، خداوند براى شما آسانى مىخواهد و دشوارى نمىخواهد، تا سرانجام شمار [روزهاى روزه] را کامل کنید و خداوند را براى آنکه رهنمونیتان کرده است تکبیر بگویید و باشد که سپاسگزار باشید (185)
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ ﴿186﴾
و چون بندگانم درباره من از تو پرسش کنند [بگو] من نزدیکم و چون بخواندم دعاى دعاکننده را اجابت مىکنم، پس به فرمان من گردن نهند و به من ایمان آورند، باشد که راه یابند (186)
فَمَنْ خَافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفًا أَوْ إِثْمًا فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلَا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿182﴾
و هرکس که از وصیتکنندهاى بیم اجحاف یا گناه داشته باشد و بین آنان [ورثه] آشتى دهد، گناهى بر او نیست که خداوند آمرزگار مهربان است (182)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ ﴿183﴾
اى مؤمنان بر شما روزه مقرر گردیده است همچنانکه بر کسانى که پیش از شما بودند نیز مقرر شده بود، باشد که تقوا پیشه کنید (183)
أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْکِینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ وَأَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿184﴾
[روزه] روزهایى اندکشمار است و هرکس از شما که بیمار یا در سفر باشد، تعدادى از روزهاى دیگر [روزه بگیرد] و براى کسانى که به دشوارى آن را تاب مىآورند کفارهاى است که غذاى بینوایى است [در ازاء هر یک روزه] و هرکس به دلخواه خود خیرى [افزون] انجام دهد چه بهتر و اگر بدانید روزه گرفتن براى شما بهتر است (184)
شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَنْ کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلَا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَلِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿185﴾
[ایام روزه] ماه رمضان است که قرآن در آن نازل شده است که راهنماى مردم است و آیات روشنگرى شامل رهنمودها و جداکننده حق از باطل در بردارد، پس هرکس از شما که در آغاز ماه حاضر [مقیم] بود بر اوست که روزه بگیرد و هرکس بیمار یا در سفر بود، باید تعدادى از روزهاى دیگر [روزه بدارد]، خداوند براى شما آسانى مىخواهد و دشوارى نمىخواهد، تا سرانجام شمار [روزهاى روزه] را کامل کنید و خداوند را براى آنکه رهنمونیتان کرده است تکبیر بگویید و باشد که سپاسگزار باشید (185)
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ ﴿186﴾
و چون بندگانم درباره من از تو پرسش کنند [بگو] من نزدیکم و چون بخواندم دعاى دعاکننده را اجابت مىکنم، پس به فرمان من گردن نهند و به من ایمان آورند، باشد که راه یابند (186)