- 319
تسنیم 76
آیات 195 تا 200 سوره آل عمران با صدای محمد جبریل و ترجمه استاد بهاءالدین خرمشاهی.
فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لَا أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْکُمْ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ فَالَّذِینَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِیَارِهِمْ وَأُوذُوا فِی سَبِیلِی وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ ﴿195﴾
آنگاه پروردگارشان دعاى آنان را اجابت کرد که من عمل هیچ صاحب عملى را از شما چه مرد باشد، چه زن -که همه همانند یکدیگریدضایع [و بىپاداش] نمىگذارم، آرى کسانى که هجرت کردهاند و از خانه و کاشانههایشان رانده شدهاند و در راه من آزار دیدهاند و به جهاد پرداختهاند و کشته شدهاند، سیئاتشان را مىزدایم و به بوستانهایى که جویباران از فرو دست آن جارى است درشان مىآورم، این پاداش الهى است و پاداش نیکو نزد خداوند است (195)
لَا یَغُرَّنَّکَ تَقَلُّبُ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی الْبِلَادِ ﴿196﴾ گشت و گذار کافران در شهرها تو را نفریبد (196)
مَتَاعٌ قَلِیلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿197﴾ بهرهمندى ناچیزى است، سپس سرا و سرانجام آنان جهنم است و چه بد آرامگاهى است (197)
لَکِنِ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ لِلْأَبْرَارِ ﴿198﴾ اما کسانى که از پروردگارشان پروا داشتهاند، بوستانهایى دارند که جویباران از فرودست آن جارى است و جاودانه در آنند، این پیشکش الهى است و آنچه در نزد خداوند است براى نیکوکاران بهتر است (198)
وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَمَنْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ وَمَا أُنْزِلَ إِلَیْهِمْ خَاشِعِینَ لِلَّهِ لَا یَشْتَرُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِیلًا أُولَئِکَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ ﴿199﴾
و از اهل کتاب کسانى هستند که به خداوند و آنچه براى شما نازل شده و آنچه براى خودشان نازل شده، ایمان دارند، و در برابر خداوند خاشعند و آیات الهى را به بهاى ناچیز نمىفروشند، پاداش اینان نزد پروردگارشان [محفوظ] است که خداوند زودشمار است (199)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿200﴾
اى مؤمنان شکیبایى و پایدارى ورزید و آماده جهاد [و سایر عبادات] باشید، و از خداوند پروا کنید، باشد که رستگار شوید (200)
فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لَا أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْکُمْ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ فَالَّذِینَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِیَارِهِمْ وَأُوذُوا فِی سَبِیلِی وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ ﴿195﴾
آنگاه پروردگارشان دعاى آنان را اجابت کرد که من عمل هیچ صاحب عملى را از شما چه مرد باشد، چه زن -که همه همانند یکدیگریدضایع [و بىپاداش] نمىگذارم، آرى کسانى که هجرت کردهاند و از خانه و کاشانههایشان رانده شدهاند و در راه من آزار دیدهاند و به جهاد پرداختهاند و کشته شدهاند، سیئاتشان را مىزدایم و به بوستانهایى که جویباران از فرو دست آن جارى است درشان مىآورم، این پاداش الهى است و پاداش نیکو نزد خداوند است (195)
لَا یَغُرَّنَّکَ تَقَلُّبُ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی الْبِلَادِ ﴿196﴾ گشت و گذار کافران در شهرها تو را نفریبد (196)
مَتَاعٌ قَلِیلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿197﴾ بهرهمندى ناچیزى است، سپس سرا و سرانجام آنان جهنم است و چه بد آرامگاهى است (197)
لَکِنِ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ لِلْأَبْرَارِ ﴿198﴾ اما کسانى که از پروردگارشان پروا داشتهاند، بوستانهایى دارند که جویباران از فرودست آن جارى است و جاودانه در آنند، این پیشکش الهى است و آنچه در نزد خداوند است براى نیکوکاران بهتر است (198)
وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَمَنْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ وَمَا أُنْزِلَ إِلَیْهِمْ خَاشِعِینَ لِلَّهِ لَا یَشْتَرُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِیلًا أُولَئِکَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ ﴿199﴾
و از اهل کتاب کسانى هستند که به خداوند و آنچه براى شما نازل شده و آنچه براى خودشان نازل شده، ایمان دارند، و در برابر خداوند خاشعند و آیات الهى را به بهاى ناچیز نمىفروشند، پاداش اینان نزد پروردگارشان [محفوظ] است که خداوند زودشمار است (199)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿200﴾
اى مؤمنان شکیبایى و پایدارى ورزید و آماده جهاد [و سایر عبادات] باشید، و از خداوند پروا کنید، باشد که رستگار شوید (200)