- 343
تسنیم 293 - آیات 105 تا آخر سوره اسراء و 1 تا 4 کهف
در این برنامه تلاوت ترتیل محمد جبریل و ترجمه شنیداری صفحه 293 قرآن کریم شامل آیات 105 تا آخر سوره اسراء و 1 تا 4 کهف را به قلم استاد بهاء الدین خرمشاهی می شنوید .
سوره 17: الإسراء
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
پناه می برم به خدا از شر شیطان رانده شده
وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِیرًا ﴿105﴾
و آن را به حق فرو فرستادیم و به حق هم فرود آمد و تو را جز مژدهرسان و هشداردهنده نفرستاده ایم (105)
وَقُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَى مُکْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنْزِیلًا ﴿106﴾
و [این] قرآنى است که آن را بخش بخش فرو فرستاده و چنانکه باید و شاید نازل کردهایم تا آن را به آهستگى و درنگ بر مردم بخوانى (106)
قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُوا إِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذَا یُتْلَى عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا ﴿107﴾
بگو شما چه به آن ایمان بیاورید چه نیاورید، کسانى که پیش از آن دانش یافتهاند، چون بر آنان خوانده شود، سجده کنان به رو در مىافتند (107)
وَیَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ کَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا ﴿108﴾
و مىگویند پاک و منزه است پروردگار ما، وعده پروردگار ما انجام یافتنى است (108)
وَیَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ یَبْکُونَ وَیَزِیدُهُمْ خُشُوعًا ﴿109﴾
و به رو در مىافتند و مىگریند و بر خشوع و خشیت آنان مىافزاید (109)
قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ أَیًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِکَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلًا ﴿110﴾
بگو او را چه الله بخوانید چه رحمان، هر چه بخوانید او را نامهاى نیک است، و نمازت را نه بلند بخوان و نه آهسته، و راهى میانه برگزین (110)
وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبِیرًا ﴿111﴾
و بگو سپاس خداوندى را که نه فرزندى برگزیده و نه در جهاندارى شریکى دارد و نه از سر ناچارى دوستى دارد، و او را چنانکه باید و شاید بزرگ بشمار (111)
سوره 18: الکهف
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنْزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْکِتَابَ وَلَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجًا ﴿1﴾
سپاس خداوندى را که بر بنده خویش کتاب آسمانى را که در آن هیچگونه کژى و کاستى نگذارده، نازل کرده است (1)
قَیِّمًا لِیُنْذِرَ بَأْسًا شَدِیدًا مِنْ لَدُنْهُ وَیُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا ﴿2﴾
کتابى استوار که از سوى او عقوبتى سخت را هشدار دهد، و به مؤمنانى که نیکوکارى مىکنند بشارت دهد که پاداشى نیک [در پیش] دارند (2)
مَاکِثِینَ فِیهِ أَبَدًا ﴿3﴾
که جاودانه [در جوار رحمت او] ماندگارند (3)
وَیُنْذِرَ الَّذِینَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ﴿4﴾
و تا کسانى را که مىگویند خداوند فرزندى برگزیده است، بیم دهد (4)
سوره 17: الإسراء
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
پناه می برم به خدا از شر شیطان رانده شده
وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِیرًا ﴿105﴾
و آن را به حق فرو فرستادیم و به حق هم فرود آمد و تو را جز مژدهرسان و هشداردهنده نفرستاده ایم (105)
وَقُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَى مُکْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنْزِیلًا ﴿106﴾
و [این] قرآنى است که آن را بخش بخش فرو فرستاده و چنانکه باید و شاید نازل کردهایم تا آن را به آهستگى و درنگ بر مردم بخوانى (106)
قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُوا إِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذَا یُتْلَى عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا ﴿107﴾
بگو شما چه به آن ایمان بیاورید چه نیاورید، کسانى که پیش از آن دانش یافتهاند، چون بر آنان خوانده شود، سجده کنان به رو در مىافتند (107)
وَیَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ کَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا ﴿108﴾
و مىگویند پاک و منزه است پروردگار ما، وعده پروردگار ما انجام یافتنى است (108)
وَیَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ یَبْکُونَ وَیَزِیدُهُمْ خُشُوعًا ﴿109﴾
و به رو در مىافتند و مىگریند و بر خشوع و خشیت آنان مىافزاید (109)
قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ أَیًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِکَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلًا ﴿110﴾
بگو او را چه الله بخوانید چه رحمان، هر چه بخوانید او را نامهاى نیک است، و نمازت را نه بلند بخوان و نه آهسته، و راهى میانه برگزین (110)
وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبِیرًا ﴿111﴾
و بگو سپاس خداوندى را که نه فرزندى برگزیده و نه در جهاندارى شریکى دارد و نه از سر ناچارى دوستى دارد، و او را چنانکه باید و شاید بزرگ بشمار (111)
سوره 18: الکهف
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنْزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْکِتَابَ وَلَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجًا ﴿1﴾
سپاس خداوندى را که بر بنده خویش کتاب آسمانى را که در آن هیچگونه کژى و کاستى نگذارده، نازل کرده است (1)
قَیِّمًا لِیُنْذِرَ بَأْسًا شَدِیدًا مِنْ لَدُنْهُ وَیُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا ﴿2﴾
کتابى استوار که از سوى او عقوبتى سخت را هشدار دهد، و به مؤمنانى که نیکوکارى مىکنند بشارت دهد که پاداشى نیک [در پیش] دارند (2)
مَاکِثِینَ فِیهِ أَبَدًا ﴿3﴾
که جاودانه [در جوار رحمت او] ماندگارند (3)
وَیُنْذِرَ الَّذِینَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ﴿4﴾
و تا کسانى را که مىگویند خداوند فرزندى برگزیده است، بیم دهد (4)