- 646
تسنیم 322
آیات 1 تا 10 سوره انبیاء با صدای محمد جبریل و ترجمه استاد بهاءالدین خرمشاهی
سوره 21: الأنبیاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِی غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ ﴿1﴾
مردمان را [هنگام] حسابشان نزدیک شده است و ایشان همچنان در غفلت رویگردانند (1)
مَا یَأْتِیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ یَلْعَبُونَ ﴿2﴾
هیچ پند تازهاى از سوى پروردگارشان براى آنان نیامد مگر آنکه آن را به بازیچه شنیدند (2)
لَاهِیَةً قُلُوبُهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِینَ ظَلَمُوا هَلْ هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ ﴿3﴾
دلبسته لهوند، و ستم پیشگان [مشرک] رازگویىشان را پوشیده داشتند [و گفتند] آیا این [پیامبر] جز بشرى همانند شماست، آیا دیده و دانسته به سوى جادو مى روید؟ (3)
قَالَ رَبِّی یَعْلَمُ الْقَوْلَ فِی السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿4﴾
گفت پروردگار من هر سخن را در آسمان و زمین مى داند، و اوست شنواى دانا (4)
بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْیَأْتِنَا بِآیَةٍ کَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ ﴿5﴾
یا اینکه گویند [قرآن] خوابهاى پریشان است یا [گویند] آن را برساخته است یا [گویند] او شاعرى است پس باید مانند آنچه به پیشینیان داده شد معجزه اى براى ما بیاورد (5)
مَا آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْیَةٍ أَهْلَکْنَاهَا أَفَهُمْ یُؤْمِنُونَ ﴿6﴾
پیش از آنان هم اهل هیچ شهرى که [بعدها] نابودش کردیم، ایمان نیاورده بودند، آیا آن وقت اینان ایمان مى آورند؟ (6)
وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِی إِلَیْهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿7﴾
و ما پیش از تو جز مردانى که به آنان وحى مىفرستادیم، نفرستادیم، اگر نمىدانید از پژوهندگان کتابهاى آسمانى بپرسید (7)
وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَا یَأْکُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا کَانُوا خَالِدِینَ ﴿8﴾
و ما آنان را به صورت پیکرى نساخته بودیم که خوراک نخورند و آنان هم جاودانه نبودند (8)
ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنْجَیْنَاهُمْ وَمَنْ نَشَاءُ وَأَهْلَکْنَا الْمُسْرِفِینَ ﴿9﴾
سپس وعده خویش را درباره آنان تحقق بخشیدیم و آنان و کسانى را که مىخواستیم نجات دادیم و اسرافکاران را نابود ساختیم (9)
لَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَیْکُمْ کِتَابًا فِیهِ ذِکْرُکُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿10﴾
به راستى که به سوى شما کتابى فرو فرستاده ایم که در آن یاد [و سخن] شما هست، آیا تعقل نمى کنید؟ (10)
سوره 21: الأنبیاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِی غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ ﴿1﴾
مردمان را [هنگام] حسابشان نزدیک شده است و ایشان همچنان در غفلت رویگردانند (1)
مَا یَأْتِیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ یَلْعَبُونَ ﴿2﴾
هیچ پند تازهاى از سوى پروردگارشان براى آنان نیامد مگر آنکه آن را به بازیچه شنیدند (2)
لَاهِیَةً قُلُوبُهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِینَ ظَلَمُوا هَلْ هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ ﴿3﴾
دلبسته لهوند، و ستم پیشگان [مشرک] رازگویىشان را پوشیده داشتند [و گفتند] آیا این [پیامبر] جز بشرى همانند شماست، آیا دیده و دانسته به سوى جادو مى روید؟ (3)
قَالَ رَبِّی یَعْلَمُ الْقَوْلَ فِی السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿4﴾
گفت پروردگار من هر سخن را در آسمان و زمین مى داند، و اوست شنواى دانا (4)
بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْیَأْتِنَا بِآیَةٍ کَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ ﴿5﴾
یا اینکه گویند [قرآن] خوابهاى پریشان است یا [گویند] آن را برساخته است یا [گویند] او شاعرى است پس باید مانند آنچه به پیشینیان داده شد معجزه اى براى ما بیاورد (5)
مَا آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْیَةٍ أَهْلَکْنَاهَا أَفَهُمْ یُؤْمِنُونَ ﴿6﴾
پیش از آنان هم اهل هیچ شهرى که [بعدها] نابودش کردیم، ایمان نیاورده بودند، آیا آن وقت اینان ایمان مى آورند؟ (6)
وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِی إِلَیْهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿7﴾
و ما پیش از تو جز مردانى که به آنان وحى مىفرستادیم، نفرستادیم، اگر نمىدانید از پژوهندگان کتابهاى آسمانى بپرسید (7)
وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَا یَأْکُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا کَانُوا خَالِدِینَ ﴿8﴾
و ما آنان را به صورت پیکرى نساخته بودیم که خوراک نخورند و آنان هم جاودانه نبودند (8)
ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنْجَیْنَاهُمْ وَمَنْ نَشَاءُ وَأَهْلَکْنَا الْمُسْرِفِینَ ﴿9﴾
سپس وعده خویش را درباره آنان تحقق بخشیدیم و آنان و کسانى را که مىخواستیم نجات دادیم و اسرافکاران را نابود ساختیم (9)
لَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَیْکُمْ کِتَابًا فِیهِ ذِکْرُکُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿10﴾
به راستى که به سوى شما کتابى فرو فرستاده ایم که در آن یاد [و سخن] شما هست، آیا تعقل نمى کنید؟ (10)