- 351
تسنیم 324
آیات 25 تا 35 سوره انبیاء با صدای محمد جبریل و ترجمه استاد بهاءالدین خرمشاهی.
وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِی إِلَیْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴿25﴾
و ما پیش از تو هیچ پیامبرى نفرستادیم، مگر آنکه به او وحى مى فرستادیم که خدایى جز من نیست، پس مرا بپرستید (25)
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَلْ عِبَادٌ مُکْرَمُونَ ﴿26﴾
و گفتند که خداوند رحمان فرزندى برگزیده است، منزه است او، بلکه آنان [فرشتگان] بندگانى گرامىاند (26)
لَا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ ﴿27﴾
در سخن بر او پیشدستى نکنند و به فرمان او کار کنند (27)
یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَى وَهُمْ مِنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ ﴿28﴾
او پیش روى آنان و پشت سرشان را مى داند، و [فرشتگان] شفاعت نمىکنند مگر براى کسى که [خداوند] از او خشنود باشد، و ایشان از خوف و خشیت او بیمناکند (28)
وَمَنْ یَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّی إِلَهٌ مِنْ دُونِهِ فَذَلِکَ نَجْزِیهِ جَهَنَّمَ کَذَلِکَ نَجْزِی الظَّالِمِینَ ﴿29﴾
و هرکس از آنان که گوید من خدایى به جاى او هستم، جهنم را جزاى او مى گردانیم، [و] بدینسان ستمگران [مشرک] را جزا مى دهیم (29)
أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ ﴿30﴾
آیا کافران نیندیشیده اند که آسمانها و زمین فروبسته بودند، آنگاه آنها را برگشادیم، و هر موجود زنده اى را از آب آفریدهایم، آیا ایمان نمى آورند؟ (30)
وَجَعَلْنَا فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَنْ تَمِیدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِیهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ ﴿31﴾
و در زمین کوههاى استوار افکنده ایم تا ایشان را نجنباند و در آن راههایى گشاده پدید آوردیم باشد که راه یابند (31)
وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَحْفُوظًا وَهُمْ عَنْ آیَاتِهَا مُعْرِضُونَ ﴿32﴾
و آسمانها را همچون سقفى محفوظ آفریده ایم، و حال آنکه ایشان از پدیده هاى شگرف آن رویگردانند (32)
وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ ﴿33﴾
و اوست کسى که شب و روز و خورشید و ماه را آفریده، که هر یک در سپهرى شناورند (33)
وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِنْ قَبْلِکَ الْخُلْدَ أَفَإِنْ مِتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ ﴿34﴾
و ما پیش از تو هم براى هیچ انسانى جاودانگى مقرر نداشته ایم، آیا اگر تو بمیرى آنان جاویدانند؟ (34)
کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَیْرِ فِتْنَةً وَإِلَیْنَا تُرْجَعُونَ ﴿35﴾
هر جاندارى چشنده [طعم] مرگ است و شما را به بد و نیک، چنانکه باید و شاید، مى آزماییم، و به سوى ما بازگردانده مى شوید (35)
وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِی إِلَیْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴿25﴾
و ما پیش از تو هیچ پیامبرى نفرستادیم، مگر آنکه به او وحى مى فرستادیم که خدایى جز من نیست، پس مرا بپرستید (25)
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَلْ عِبَادٌ مُکْرَمُونَ ﴿26﴾
و گفتند که خداوند رحمان فرزندى برگزیده است، منزه است او، بلکه آنان [فرشتگان] بندگانى گرامىاند (26)
لَا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ ﴿27﴾
در سخن بر او پیشدستى نکنند و به فرمان او کار کنند (27)
یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَى وَهُمْ مِنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ ﴿28﴾
او پیش روى آنان و پشت سرشان را مى داند، و [فرشتگان] شفاعت نمىکنند مگر براى کسى که [خداوند] از او خشنود باشد، و ایشان از خوف و خشیت او بیمناکند (28)
وَمَنْ یَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّی إِلَهٌ مِنْ دُونِهِ فَذَلِکَ نَجْزِیهِ جَهَنَّمَ کَذَلِکَ نَجْزِی الظَّالِمِینَ ﴿29﴾
و هرکس از آنان که گوید من خدایى به جاى او هستم، جهنم را جزاى او مى گردانیم، [و] بدینسان ستمگران [مشرک] را جزا مى دهیم (29)
أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ ﴿30﴾
آیا کافران نیندیشیده اند که آسمانها و زمین فروبسته بودند، آنگاه آنها را برگشادیم، و هر موجود زنده اى را از آب آفریدهایم، آیا ایمان نمى آورند؟ (30)
وَجَعَلْنَا فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَنْ تَمِیدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِیهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ ﴿31﴾
و در زمین کوههاى استوار افکنده ایم تا ایشان را نجنباند و در آن راههایى گشاده پدید آوردیم باشد که راه یابند (31)
وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَحْفُوظًا وَهُمْ عَنْ آیَاتِهَا مُعْرِضُونَ ﴿32﴾
و آسمانها را همچون سقفى محفوظ آفریده ایم، و حال آنکه ایشان از پدیده هاى شگرف آن رویگردانند (32)
وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ ﴿33﴾
و اوست کسى که شب و روز و خورشید و ماه را آفریده، که هر یک در سپهرى شناورند (33)
وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِنْ قَبْلِکَ الْخُلْدَ أَفَإِنْ مِتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ ﴿34﴾
و ما پیش از تو هم براى هیچ انسانى جاودانگى مقرر نداشته ایم، آیا اگر تو بمیرى آنان جاویدانند؟ (34)
کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَیْرِ فِتْنَةً وَإِلَیْنَا تُرْجَعُونَ ﴿35﴾
هر جاندارى چشنده [طعم] مرگ است و شما را به بد و نیک، چنانکه باید و شاید، مى آزماییم، و به سوى ما بازگردانده مى شوید (35)