آیات 25 تا 51 سوره صافات باصدای محمدجبریل و ترجمه استاد بهاءالدین خرمشاهی
مَا لَکُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿25﴾
شما را چه مى شود که همدیگر را یارى نمى کنید؟ (25)
بَلْ هُمُ الْیَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿26﴾
آرى ایشان امروز تسلیم پیشه اند (26)
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿27﴾
و بعضى از آنان به بعضى دیگر به همپرسى روى آورند (27)
قَالُوا إِنَّکُمْ کُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْیَمِینِ ﴿28﴾
گویند شما بودید که "حق به جانب" به سراغ ما مى آمدید (28)
قَالُوا بَلْ لَمْ تَکُونُوا مُؤْمِنِینَ ﴿29﴾
گویند بلکه خود شما مؤمن نبودید (29)
وَمَا کَانَ لَنَا عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطَانٍ بَلْ کُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِینَ ﴿30﴾
و ما را بر شما سلطهاى نبود، بلکه شما قومى سرکش بودید (30)
فَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ ﴿31﴾
و حکم پروردگارمان در حق ما تحقق یافت، ما چشندگان [عذاب]ایم (31)
فَأَغْوَیْنَاکُمْ إِنَّا کُنَّا غَاوِینَ ﴿32﴾
آنگاه شما را گمراه کردیم، ما خود هم گمراه بودیم (32)
فَإِنَّهُمْ یَوْمَئِذٍ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِکُونَ ﴿33﴾
آنگاه ایشان در چنین روزى در عذاب مشترکند (33)
إِنَّا کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿34﴾
ما با گناهکاران چنین مى کنیم (34)
إِنَّهُمْ کَانُوا إِذَا قِیلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ یَسْتَکْبِرُونَ ﴿35﴾اینان چنان بودند که چون به آنان [کلمه] لا اله الا الله گفته مىشد، استکبار مىورزیدند (35) وَیَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِکُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ ﴿36﴾و مىگفتند آیا ما رهاکننده خدایانمان به خاطر شاعرى دیوانه باشیم؟ (36) بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِینَ ﴿37﴾حق این است که او [پیامبر] حق را به میان آورد و پیامبران [پیشین] را تصدیق کرد (37) إِنَّکُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِیمِ ﴿38﴾شما چشندگان عذاب دردناکید (38) وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿39﴾و جز بر حسب آنچه کردهاید، جزا نمىیابید (39) إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ ﴿40﴾مگر بندگان اخلاص یافته خداوند (40) أُولَئِکَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ ﴿41﴾اینان روزى معین دارند (41) فَوَاکِهُ وَهُمْ مُکْرَمُونَ ﴿42﴾انواع میوهها، و خود گرامیانند (42) فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿43﴾در بهشتهاى پرناز و نعمت (43) عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِینَ ﴿44﴾بر روى تختها، رو به روى همدیگر (44)
یُطَافُ عَلَیْهِمْ بِکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ﴿45﴾براى آنان جامى از شرابى جارى بگردانند [و پیش آرند] (45) بَیْضَاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ ﴿46﴾سپید درخشان و لذتبخش آشامندگان (46) لَا فِیهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا یُنْزَفُونَ ﴿47﴾هیچ دردسرى در آن نیست، و از آن مست نشوند (47) وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِینٌ ﴿48﴾و نزد ایشان دوشیزگان چشم فروهشته [/قانع به همسر] درشت چشم هستند (48) کَأَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَکْنُونٌ ﴿49﴾گویى ایشان بیضههاى شتر مرغ نهفتهاند (49) فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿50﴾و بعضى از آنان به بعضى دیگر به همپرسى روى آورند (50) قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّی کَانَ لِی قَرِینٌ ﴿51﴾گویندهاى از میان آنان گوید مرا [در دنیا] همنشینى بود (51)
مَا لَکُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿25﴾
شما را چه مى شود که همدیگر را یارى نمى کنید؟ (25)
بَلْ هُمُ الْیَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿26﴾
آرى ایشان امروز تسلیم پیشه اند (26)
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿27﴾
و بعضى از آنان به بعضى دیگر به همپرسى روى آورند (27)
قَالُوا إِنَّکُمْ کُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْیَمِینِ ﴿28﴾
گویند شما بودید که "حق به جانب" به سراغ ما مى آمدید (28)
قَالُوا بَلْ لَمْ تَکُونُوا مُؤْمِنِینَ ﴿29﴾
گویند بلکه خود شما مؤمن نبودید (29)
وَمَا کَانَ لَنَا عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطَانٍ بَلْ کُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِینَ ﴿30﴾
و ما را بر شما سلطهاى نبود، بلکه شما قومى سرکش بودید (30)
فَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ ﴿31﴾
و حکم پروردگارمان در حق ما تحقق یافت، ما چشندگان [عذاب]ایم (31)
فَأَغْوَیْنَاکُمْ إِنَّا کُنَّا غَاوِینَ ﴿32﴾
آنگاه شما را گمراه کردیم، ما خود هم گمراه بودیم (32)
فَإِنَّهُمْ یَوْمَئِذٍ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِکُونَ ﴿33﴾
آنگاه ایشان در چنین روزى در عذاب مشترکند (33)
إِنَّا کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿34﴾
ما با گناهکاران چنین مى کنیم (34)
إِنَّهُمْ کَانُوا إِذَا قِیلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ یَسْتَکْبِرُونَ ﴿35﴾اینان چنان بودند که چون به آنان [کلمه] لا اله الا الله گفته مىشد، استکبار مىورزیدند (35) وَیَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِکُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ ﴿36﴾و مىگفتند آیا ما رهاکننده خدایانمان به خاطر شاعرى دیوانه باشیم؟ (36) بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِینَ ﴿37﴾حق این است که او [پیامبر] حق را به میان آورد و پیامبران [پیشین] را تصدیق کرد (37) إِنَّکُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِیمِ ﴿38﴾شما چشندگان عذاب دردناکید (38) وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿39﴾و جز بر حسب آنچه کردهاید، جزا نمىیابید (39) إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ ﴿40﴾مگر بندگان اخلاص یافته خداوند (40) أُولَئِکَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ ﴿41﴾اینان روزى معین دارند (41) فَوَاکِهُ وَهُمْ مُکْرَمُونَ ﴿42﴾انواع میوهها، و خود گرامیانند (42) فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿43﴾در بهشتهاى پرناز و نعمت (43) عَلَى سُرُرٍ مُتَقَابِلِینَ ﴿44﴾بر روى تختها، رو به روى همدیگر (44)
یُطَافُ عَلَیْهِمْ بِکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ﴿45﴾براى آنان جامى از شرابى جارى بگردانند [و پیش آرند] (45) بَیْضَاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ ﴿46﴾سپید درخشان و لذتبخش آشامندگان (46) لَا فِیهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا یُنْزَفُونَ ﴿47﴾هیچ دردسرى در آن نیست، و از آن مست نشوند (47) وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِینٌ ﴿48﴾و نزد ایشان دوشیزگان چشم فروهشته [/قانع به همسر] درشت چشم هستند (48) کَأَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَکْنُونٌ ﴿49﴾گویى ایشان بیضههاى شتر مرغ نهفتهاند (49) فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿50﴾و بعضى از آنان به بعضى دیگر به همپرسى روى آورند (50) قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّی کَانَ لِی قَرِینٌ ﴿51﴾گویندهاى از میان آنان گوید مرا [در دنیا] همنشینى بود (51)