در این برنامه با زندگینامه استاد محمد بدر حسین آشنا میشوید .
«محمد بدرحسین» در سوم ژانویه سال 1937 میلادی در شهر «السنطه» در مرکز طنطا، از توابع استان غربی در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد، پدرش حافظ قرآن بود و در میان عامه مردم به زهد و پارسایی شهرت داشت.
پدر محمد همواره از خداوند متعال می‌خواست تا پسری به او عنایت کند تا به وی قرآن را آموزش دهد و او را به سمت حفظ قرآن رهنمون سازد، اما نمی‌دانست پسری که خداوند به او ارزانی داشته روزی یکی از بزرگ‌ترین و مشهورترین قاریان جهان اسلام خواهد شد.
پدرش هنگامی که محمد 14 سال داشت او را به مکتب‌خانه نزد یکی از اساتید مسلط بر علم قرائت قرآن برد تا قرآن کریم را حفظ کند و علوم و فنون تلاوت این کتاب آسمانی را فراگیرد، آری نبوغ و استعداد زایدالوصف این نوجوان و اجرای دقیق درس‌هایی که استادش به وی آموخته بود باعث شد تا استادش پی به این نکته ببرد که شاگردش روزی یکی از قاریان معروف جهان اسلام خواهد شد.
محمد بدرحسین خاطرات دوران نوجوانی خود را این‌گونه بازگو می‌کند: پیشرفت کار من در فراگیری و حفظ قرآن کریم در مکتب‌خانه بسیار خوب بود و من بر تلاش خود برای تحقق این امر که روزی یکی از قاریان بزرگ شوم، می‌افزودم.
وی می‌افزاید: گیرنده رادیو تنها وسیله سرگرمی من بود که در مقابل آن می‌نشستم و از تلاوت نابغه‌های قرائت مصر چون «مصطفی اسماعیل»، «عبدالفتاح شعشاعی»، «محمود علی البناء»، «عبدالباسط محمد عبدالصمد» و دیگر قاریان مشهور استفاده می‌کردم.
پدرم نیز هر آن‌چه را در راه فراگیری کلام الهی و رسیدن به مدارج عالیه قرائت قرآن نیاز داشتم برایم فراهم می‌کرد و در این راه پشتوانه اصلی من بود، وی در کنار من می‌نشست و به طرز قرائت و اداء من توجه می‌کرد و اگر در جایی مشکلی داشتم مرا راهنمایی می‌کرد.
محمد بدرحسین آن‌گاه به چگونگی پیوستن خود به دانشگاه الازهر اشاره می‌کند و در این باره می‌گوید: از آن‌جایی که پدرم با استادان، علماء و دانشمندان علوم دینی و قرآنی نشست و برخاست داشت، دوست می‌داشت که من نیز با رفتن به الازهر یکی از تحصیل‌کردگان علوم دینی شوم، از این رو شرایطی را فراهم کرد که من وارد دانشگاه الازهر شوم و به فراگیری دروس دانشگاهی در زمینه علوم دینی مشغول شوم.
وی می‌افزاید: با پیوستن من به دانشگاه الازهر من به فراگیری علوم قرآنی به صورت آکادمیک پرداختم و به لطف این‌که حافظ قرآن بودم و با تلاش و کوشش توانستم مدارج ترقی را در آن‌جا گذرانده و با معدل ممتاز فارغ‌التحصیل شوم.
عشق و علاقه بی‌حد و حصر و بسیار زیاد محمد بدرحسین به تلاوت قرآن سبب شد وی از سبک مرحوم استاد «مصطفی اسماعیل» تقلید کند و در محافل ترحیم و مناسبت‌های دینی به تلاوت قرآن کریم بپردازد.
وی در این باره می‌گوید: از هر فرصتی برای تلاوت قرآن حتی برای پنج دقیقه نیز استفاده می‌کردم، در ابتدا به علت این‌که مکان‌هایی که در آن‌ها به تلاوت قرآن می‌پرداختم محل تردد بزرگان قرائت مصر بود و من اینک در جای آن‌ها می‌نشستم و قرآن تلاوت می‌کردم مضطرب بودم، اما با عنایت خداوند کار تلاوت من تا جایی خوب پیش رفت که بعضی دوستان به من پیشنهاد دادند که وارد رادیو شوم.
ورود به رادیو
بدرحسین ادامه می‌دهد: وقتی تشویق‌های دوستان خود را مبنی بر این‌که من توانایی تلاوت قرآن در رادیو را دارم دیدم با توکل به خداوند متعال در سال 1961 میلادی و در حالی که 24 سال بیشتر نداشتم تقاضای خود برای ورود به رادیو را به هیئت داوری قاریان رادیوی مصر ارائه دادم و این امر هم‌زمان شد با تقاضای 160 قاری دیگر که خواهان ورود به رادیو بودند.
وی می‌افزاید: هیئت داوری رادیو نیز پس از برسی‌های فراوان از آن تعداد، فقط چهار نفر را واجد شرایط برای قرائت در رادیو اعلام کردند که یکی از آن‌ها من بودم و سه نفر دیگر نیز عبارت بودند از «راغب مصطفى غلوش»، «عبدالعزیز علی فرج» و «محمد ساعی نصرالحرزاوی».
محمد بدرحسین درباره امتحان ورودی به رادیو نیز چنین می‌گوید: به طور واقع باید گفت که قاری که بتواند از آزمون هیئت داوران رادیو که متشکل از افرادی چون مرحوم «عبدالحلیم محمود» رئیس این هیئت «أحمد السنوسی» از موسیقیدانان و تاریخ‌دانان، «محمدحسن الشجاعی»، «هارون الحلو» از شاعران برجسته مصر، همچنین «عبدالحمید الحدیدی» و «أمین عبدالحمید» از کارشناسان رادیو بود سرافراز و موفق بیرون بیاید، یک قاری فنی و بسیار ممتاز محسوب می‌شد.
وی می‌افزاید: هنگامی که برای آزمون به اتاق مخصوصی که هیئت داوران نیز در آن حضور داشتند رفتم خود را در برابر سؤالات متعدد هیئت داوران یافتم و به سؤالاتی که درباره علوم قرآنی و احکام و قواعد تلاوت بود به درستی پاسخ دادم.
بدرحسین ادامه می‌دهد: بعد از آزمون که به طور تقریبی بیش از یک ساعت به طول انجامید، اعضای هیئت داوران با رویی گشاده از من استقبال کردند و توصیه‌هایی درباره چگونگی حفاظت از صدا را به من گوشزد کردند.
دست تقدیر این‌گونه بود که این قاری نوجوان تبدیل به یکی دیگر از برگ‌های زرین فن تلاوت قرآن کریم کشور مصر شود و آفاق شهرت و صدای ملکوتی‌اش در سرتاسر جهان اسلام طنین‌انداز شود و همه از فیض نغمات ملکوتی‌اش بهره‌مند شوند.
سفرهای استاد بدرحسین
استاد بدرحسین به کشورهای بسیاری برای تلاوت قرآن کریم سفر کرده است، وی در سال 1963 میلادی در سن 26 سالگی به هند و پاکستان سفر کرد و مردم آن دیار را با تلاوت‌های زیبای خود به وجد آورد، وی همچنین در سال 1964 میلادی به الجزایر رفت و در مساجد بزرگ این کشور به تلاوت قرآن پرداخت.
وی پس از سفر به سودان در سال 1970 میلادی، در همان سال به عنوان عضو هیئت داوران مسابقات بین‌المللی کشور مالزی به این کشور مسافرت کرد و در این مسابقات که به عنوان یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای قرآنی جهان اسلام به صورت سالانه برگزار می‌شود، داوری کرد.
وی در بین سال‌های 1972 تا 1974 میلادی از سوی دولت وقت بحرین برای تلاوت قرآن کریم در ماه مبارک رمضان به این کشور دعوت شد، بدرحسین همچنین در سال 1975 میلادی به ایالات متحده آمریکا سفر کرد و در بیش از 10 ایالت این کشور برای مسلمانان آن دیار به تلاوت قرآن کریم پرداخت.
استاد محمد بدرحسین در سال 1977 میلادی و در ماه مبارک رمضان به کشور کویت سفر کرد، وی همچنین در سال‌های 1990 و 1996 میلادی به امارات و در سال 1991 میلادی نیز به برزیل سفر کرد.
استاد محمد بدرحسین در خلال این سفرها نیز بارها مورد تکریم و بزرگداشت مردم قرآن‌دوست شده و علاوه بر هدایای بسیار زیادی که به وی اهدا شده بعضاً به دریافت نشان لیاقت و درجه یک آن کشورها نائل آمده است.
تحلیلی مختصر درباره تلاوت‌های استاد بدرحسین
سبک تلاوت استاد محمد بدرحسین را می‌توان سبکی تلفیقی از سبک‌های قراء متقدم و متأخر مصر دانست، هرچند که وی از صدایی قوی برخوردار است اما به نظر می‌رسد همواره در پرده‌های اوج با احتیاط بسیار بیشتری به تلاوت قرآن می‌پردازد.
در تلاوت‌های بدرحسین مقام‌های بیات، رست و نهاوند را نسبت به دیگر مقام‌ها می‌توان به وفور یافت، وی همچنین تلاوت‌های خود را در یک و نیم اکتاو صوتی اجرا می‌کند و از نفس تقریباً مناسبی برای اجرای فرازهایی طولانی از آیات قرآن کریم برخوردار است.
«محمد بدرحسین» در سوم ژانویه سال 1937 میلادی در شهر «السنطه» در مرکز طنطا، از توابع استان غربی در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد، پدرش حافظ قرآن بود و در میان عامه مردم به زهد و پارسایی شهرت داشت.
پدر محمد همواره از خداوند متعال می‌خواست تا پسری به او عنایت کند تا به وی قرآن را آموزش دهد و او را به سمت حفظ قرآن رهنمون سازد، اما نمی‌دانست پسری که خداوند به او ارزانی داشته روزی یکی از بزرگ‌ترین و مشهورترین قاریان جهان اسلام خواهد شد.
پدرش هنگامی که محمد 14 سال داشت او را به مکتب‌خانه نزد یکی از اساتید مسلط بر علم قرائت قرآن برد تا قرآن کریم را حفظ کند و علوم و فنون تلاوت این کتاب آسمانی را فراگیرد، آری نبوغ و استعداد زایدالوصف این نوجوان و اجرای دقیق درس‌هایی که استادش به وی آموخته بود باعث شد تا استادش پی به این نکته ببرد که شاگردش روزی یکی از قاریان معروف جهان اسلام خواهد شد.
محمد بدرحسین خاطرات دوران نوجوانی خود را این‌گونه بازگو می‌کند: پیشرفت کار من در فراگیری و حفظ قرآن کریم در مکتب‌خانه بسیار خوب بود و من بر تلاش خود برای تحقق این امر که روزی یکی از قاریان بزرگ شوم، می‌افزودم.
وی می‌افزاید: گیرنده رادیو تنها وسیله سرگرمی من بود که در مقابل آن می‌نشستم و از تلاوت نابغه‌های قرائت مصر چون «مصطفی اسماعیل»، «عبدالفتاح شعشاعی»، «محمود علی البناء»، «عبدالباسط محمد عبدالصمد» و دیگر قاریان مشهور استفاده می‌کردم.
پدرم نیز هر آن‌چه را در راه فراگیری کلام الهی و رسیدن به مدارج عالیه قرائت قرآن نیاز داشتم برایم فراهم می‌کرد و در این راه پشتوانه اصلی من بود، وی در کنار من می‌نشست و به طرز قرائت و اداء من توجه می‌کرد و اگر در جایی مشکلی داشتم مرا راهنمایی می‌کرد.
محمد بدرحسین آن‌گاه به چگونگی پیوستن خود به دانشگاه الازهر اشاره می‌کند و در این باره می‌گوید: از آن‌جایی که پدرم با استادان، علماء و دانشمندان علوم دینی و قرآنی نشست و برخاست داشت، دوست می‌داشت که من نیز با رفتن به الازهر یکی از تحصیل‌کردگان علوم دینی شوم، از این رو شرایطی را فراهم کرد که من وارد دانشگاه الازهر شوم و به فراگیری دروس دانشگاهی در زمینه علوم دینی مشغول شوم.
وی می‌افزاید: با پیوستن من به دانشگاه الازهر من به فراگیری علوم قرآنی به صورت آکادمیک پرداختم و به لطف این‌که حافظ قرآن بودم و با تلاش و کوشش توانستم مدارج ترقی را در آن‌جا گذرانده و با معدل ممتاز فارغ‌التحصیل شوم.
عشق و علاقه بی‌حد و حصر و بسیار زیاد محمد بدرحسین به تلاوت قرآن سبب شد وی از سبک مرحوم استاد «مصطفی اسماعیل» تقلید کند و در محافل ترحیم و مناسبت‌های دینی به تلاوت قرآن کریم بپردازد.
وی در این باره می‌گوید: از هر فرصتی برای تلاوت قرآن حتی برای پنج دقیقه نیز استفاده می‌کردم، در ابتدا به علت این‌که مکان‌هایی که در آن‌ها به تلاوت قرآن می‌پرداختم محل تردد بزرگان قرائت مصر بود و من اینک در جای آن‌ها می‌نشستم و قرآن تلاوت می‌کردم مضطرب بودم، اما با عنایت خداوند کار تلاوت من تا جایی خوب پیش رفت که بعضی دوستان به من پیشنهاد دادند که وارد رادیو شوم.
ورود به رادیو
بدرحسین ادامه می‌دهد: وقتی تشویق‌های دوستان خود را مبنی بر این‌که من توانایی تلاوت قرآن در رادیو را دارم دیدم با توکل به خداوند متعال در سال 1961 میلادی و در حالی که 24 سال بیشتر نداشتم تقاضای خود برای ورود به رادیو را به هیئت داوری قاریان رادیوی مصر ارائه دادم و این امر هم‌زمان شد با تقاضای 160 قاری دیگر که خواهان ورود به رادیو بودند.
وی می‌افزاید: هیئت داوری رادیو نیز پس از برسی‌های فراوان از آن تعداد، فقط چهار نفر را واجد شرایط برای قرائت در رادیو اعلام کردند که یکی از آن‌ها من بودم و سه نفر دیگر نیز عبارت بودند از «راغب مصطفى غلوش»، «عبدالعزیز علی فرج» و «محمد ساعی نصرالحرزاوی».
محمد بدرحسین درباره امتحان ورودی به رادیو نیز چنین می‌گوید: به طور واقع باید گفت که قاری که بتواند از آزمون هیئت داوران رادیو که متشکل از افرادی چون مرحوم «عبدالحلیم محمود» رئیس این هیئت «أحمد السنوسی» از موسیقیدانان و تاریخ‌دانان، «محمدحسن الشجاعی»، «هارون الحلو» از شاعران برجسته مصر، همچنین «عبدالحمید الحدیدی» و «أمین عبدالحمید» از کارشناسان رادیو بود سرافراز و موفق بیرون بیاید، یک قاری فنی و بسیار ممتاز محسوب می‌شد.
وی می‌افزاید: هنگامی که برای آزمون به اتاق مخصوصی که هیئت داوران نیز در آن حضور داشتند رفتم خود را در برابر سؤالات متعدد هیئت داوران یافتم و به سؤالاتی که درباره علوم قرآنی و احکام و قواعد تلاوت بود به درستی پاسخ دادم.
بدرحسین ادامه می‌دهد: بعد از آزمون که به طور تقریبی بیش از یک ساعت به طول انجامید، اعضای هیئت داوران با رویی گشاده از من استقبال کردند و توصیه‌هایی درباره چگونگی حفاظت از صدا را به من گوشزد کردند.
دست تقدیر این‌گونه بود که این قاری نوجوان تبدیل به یکی دیگر از برگ‌های زرین فن تلاوت قرآن کریم کشور مصر شود و آفاق شهرت و صدای ملکوتی‌اش در سرتاسر جهان اسلام طنین‌انداز شود و همه از فیض نغمات ملکوتی‌اش بهره‌مند شوند.
سفرهای استاد بدرحسین
استاد بدرحسین به کشورهای بسیاری برای تلاوت قرآن کریم سفر کرده است، وی در سال 1963 میلادی در سن 26 سالگی به هند و پاکستان سفر کرد و مردم آن دیار را با تلاوت‌های زیبای خود به وجد آورد، وی همچنین در سال 1964 میلادی به الجزایر رفت و در مساجد بزرگ این کشور به تلاوت قرآن پرداخت.
وی پس از سفر به سودان در سال 1970 میلادی، در همان سال به عنوان عضو هیئت داوران مسابقات بین‌المللی کشور مالزی به این کشور مسافرت کرد و در این مسابقات که به عنوان یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای قرآنی جهان اسلام به صورت سالانه برگزار می‌شود، داوری کرد.
وی در بین سال‌های 1972 تا 1974 میلادی از سوی دولت وقت بحرین برای تلاوت قرآن کریم در ماه مبارک رمضان به این کشور دعوت شد، بدرحسین همچنین در سال 1975 میلادی به ایالات متحده آمریکا سفر کرد و در بیش از 10 ایالت این کشور برای مسلمانان آن دیار به تلاوت قرآن کریم پرداخت.
استاد محمد بدرحسین در سال 1977 میلادی و در ماه مبارک رمضان به کشور کویت سفر کرد، وی همچنین در سال‌های 1990 و 1996 میلادی به امارات و در سال 1991 میلادی نیز به برزیل سفر کرد.
استاد محمد بدرحسین در خلال این سفرها نیز بارها مورد تکریم و بزرگداشت مردم قرآن‌دوست شده و علاوه بر هدایای بسیار زیادی که به وی اهدا شده بعضاً به دریافت نشان لیاقت و درجه یک آن کشورها نائل آمده است.
تحلیلی مختصر درباره تلاوت‌های استاد بدرحسین
سبک تلاوت استاد محمد بدرحسین را می‌توان سبکی تلفیقی از سبک‌های قراء متقدم و متأخر مصر دانست، هرچند که وی از صدایی قوی برخوردار است اما به نظر می‌رسد همواره در پرده‌های اوج با احتیاط بسیار بیشتری به تلاوت قرآن می‌پردازد.
در تلاوت‌های بدرحسین مقام‌های بیات، رست و نهاوند را نسبت به دیگر مقام‌ها می‌توان به وفور یافت، وی همچنین تلاوت‌های خود را در یک و نیم اکتاو صوتی اجرا می‌کند و از نفس تقریباً مناسبی برای اجرای فرازهایی طولانی از آیات قرآن کریم برخوردار است.
