- 1491
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 2 - فصیح خوانی قرآن
در این برنامه استاد ابوالفضل علامی به آموزش فصیح خوانی قرآن می پردازند .
در ادای حرکات کوتاه در زبان فارسی و عربی تفاوت محسوسی مشاهده می شود.به طوری که بدون فراگیری دقیق ودرست آن، بیان کلمات وجملات قرآنی با لحن عربی میسر نمی باشد.البته این تفاوت در کسره و ضمه وضوح بیشتری دارد و به همین جهت ابتدا مسائل مربوط به کسره وضمه را مورد بررسی قرار می دهیم.
ابتدا به تعریف این حرکات می پردازیم.
1- کسره : کسره در لحن ولهجه زبان عربی عبارت است از یاء مدی منقطع. یعنی اگر یاء مدی را بدون کشش وتنها با یک ضرب ادا کنیم کسره عربی را به درستی خوانده ایم. به عبارت دیگر از کشش کسره عربی ، یاء مدی پدید می آید ولی کسره در زبان فارسی اینگونه نیست.
2- ضمه در لحن ولهجه زبان عربی عبارت است از واو مدی منقطع. یعنی اگر واو مدی را بدون کشش وتنها با یک ضرب ادا کنیم ضمه عربی را به درستی خوانده ایم. به عبارت دیگر از کشش ضمه عربی ، واو مدی پدید می آید ولی واو در زبان فارسی اینگونه نیست.
3- فتحه : فتحه در لحن ولهجه زبان عربی متمایل به کسره فارسی است و نباید دهان کاملا باز شود بلکه به عکس در بسیاری از حروف دهان بسته تر شده و به کسره فارسی میل می کند.در ضمن این حرکت نیز باید با یک ضرب ادا شود.البته این نکته را یادآور شویم که اکثر قراء از این قاعده در ادای فتحه عملا پیروی نمی کنند.
در ادای حرکات کوتاه در زبان فارسی و عربی تفاوت محسوسی مشاهده می شود.به طوری که بدون فراگیری دقیق ودرست آن، بیان کلمات وجملات قرآنی با لحن عربی میسر نمی باشد.البته این تفاوت در کسره و ضمه وضوح بیشتری دارد و به همین جهت ابتدا مسائل مربوط به کسره وضمه را مورد بررسی قرار می دهیم.
ابتدا به تعریف این حرکات می پردازیم.
1- کسره : کسره در لحن ولهجه زبان عربی عبارت است از یاء مدی منقطع. یعنی اگر یاء مدی را بدون کشش وتنها با یک ضرب ادا کنیم کسره عربی را به درستی خوانده ایم. به عبارت دیگر از کشش کسره عربی ، یاء مدی پدید می آید ولی کسره در زبان فارسی اینگونه نیست.
2- ضمه در لحن ولهجه زبان عربی عبارت است از واو مدی منقطع. یعنی اگر واو مدی را بدون کشش وتنها با یک ضرب ادا کنیم ضمه عربی را به درستی خوانده ایم. به عبارت دیگر از کشش ضمه عربی ، واو مدی پدید می آید ولی واو در زبان فارسی اینگونه نیست.
3- فتحه : فتحه در لحن ولهجه زبان عربی متمایل به کسره فارسی است و نباید دهان کاملا باز شود بلکه به عکس در بسیاری از حروف دهان بسته تر شده و به کسره فارسی میل می کند.در ضمن این حرکت نیز باید با یک ضرب ادا شود.البته این نکته را یادآور شویم که اکثر قراء از این قاعده در ادای فتحه عملا پیروی نمی کنند.
