- 2111
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 1 - تعریف تجوید
در این برنامه جناب آقای علی فربین به تعریف تجوید می پردازند .
درس اول : تعریف تجوید و شیوه های قرائت قرآن
تجوید :
تـجـویـد در لغـت ، مـتـرادف بـا کلمه (تحسین ) به معناى (نیکو گردانیدن ) است و در اصطلاح ، عبارت است از قواعد و دستورهاى صحیح اداء کردن حروف از نظر مخارج ، صفات و احکام آن .
فایده تجوید
بـا رعـایت قواعد تجوید، قرآن همان گونه که در آغاز اسلام خوانده و شنیده مى شد، قرائت مى گـردد و در نـتـیـجـه ، قرآن از تغییر و تحریف ، محفوظ مانده ، آهنگ زیبا و دلنشین آن نیز از بین نمى رود
شیوه های قرائت قرآن کریم :
1- تحقیق (کند و آرام خواندن)
2- تدویر (متوسط خواندن)
3- تحدیر یا حدر (تند و با سرعت خواندن )
تحقیق :
در لغت به معنی «مبالغه در انجام چیزی بدون کمی و زیادی» یا «رسیدن به حقیقت چیزی» باشد. در اصطلاح، عبارت است از: به جا آوردن حق هر حرفی از اشباع مدها، تحقیق همزه‌ها، تمام و کمال آوردن حرکات، اظهار کامل حروف و تشدیدها، آوردن غنّه‌ها، تفکیک حروف از یکدیگر و در نظر گرفتن محلّ وقفهای مجاز
تدویر :
تدویر در لغت به معنی «گرد و مدوّر گردانیدن چیزی» آمده است. و در اصطلاح عبارت از قرائتی بین تحقیق و حدر است، به این صورت که کلام خدا به کارگیری الحان عرب و آواهای آن، نیکو قرائت میشود. البته زیبا گردانیدن (تحسین) لفظ و صدا به اندازه استطاعت و توانایی است.
تلاوت قرآن به روش تدویر، روش بسیاری از پیشوایان قرائت بوده است. آنان که قائل به مدّ دادن مدّ منفصل هستند ولی آن را به حدّ اشباع و طول نمیرسانند. قاریانی نظیر ابن عامر، کسایی و دیگران به این روش قرآن خواندهاند. و همه پیشوایان قرائت، این روش قراءتی را مطلوب و صحیح انگاشتهاند.
حدر :
این واژه مصدر است. ماضی و مضارع آن حَدَرَ، یَحْدُرُ و از ابواب ثلاثی مجرد می‌باشد. برخی آن را «تحدیر» نیز نامیده‌اند. معنای لغوی آن «سرعت پیدا کردن و در سراشیبی قرار گرفتن» است.
تعریف اصطلاحی «حدر»: سریع خواندن قرآن و تخفیف قواعد آن؛ مانند به قصر خواندن مدها و ساکن کردن حروف متحرک اختلاس و ربودن مقداری از حرکت حروف، تخفیف همزه‌ها و خواندن آن به تسهیل و یا ابدال و امثال اینها.
درس اول : تعریف تجوید و شیوه های قرائت قرآن
تجوید :
تـجـویـد در لغـت ، مـتـرادف بـا کلمه (تحسین ) به معناى (نیکو گردانیدن ) است و در اصطلاح ، عبارت است از قواعد و دستورهاى صحیح اداء کردن حروف از نظر مخارج ، صفات و احکام آن .
فایده تجوید
بـا رعـایت قواعد تجوید، قرآن همان گونه که در آغاز اسلام خوانده و شنیده مى شد، قرائت مى گـردد و در نـتـیـجـه ، قرآن از تغییر و تحریف ، محفوظ مانده ، آهنگ زیبا و دلنشین آن نیز از بین نمى رود
شیوه های قرائت قرآن کریم :
1- تحقیق (کند و آرام خواندن)
2- تدویر (متوسط خواندن)
3- تحدیر یا حدر (تند و با سرعت خواندن )
تحقیق :
در لغت به معنی «مبالغه در انجام چیزی بدون کمی و زیادی» یا «رسیدن به حقیقت چیزی» باشد. در اصطلاح، عبارت است از: به جا آوردن حق هر حرفی از اشباع مدها، تحقیق همزه‌ها، تمام و کمال آوردن حرکات، اظهار کامل حروف و تشدیدها، آوردن غنّه‌ها، تفکیک حروف از یکدیگر و در نظر گرفتن محلّ وقفهای مجاز
تدویر :
تدویر در لغت به معنی «گرد و مدوّر گردانیدن چیزی» آمده است. و در اصطلاح عبارت از قرائتی بین تحقیق و حدر است، به این صورت که کلام خدا به کارگیری الحان عرب و آواهای آن، نیکو قرائت میشود. البته زیبا گردانیدن (تحسین) لفظ و صدا به اندازه استطاعت و توانایی است.
تلاوت قرآن به روش تدویر، روش بسیاری از پیشوایان قرائت بوده است. آنان که قائل به مدّ دادن مدّ منفصل هستند ولی آن را به حدّ اشباع و طول نمیرسانند. قاریانی نظیر ابن عامر، کسایی و دیگران به این روش قرآن خواندهاند. و همه پیشوایان قرائت، این روش قراءتی را مطلوب و صحیح انگاشتهاند.
حدر :
این واژه مصدر است. ماضی و مضارع آن حَدَرَ، یَحْدُرُ و از ابواب ثلاثی مجرد می‌باشد. برخی آن را «تحدیر» نیز نامیده‌اند. معنای لغوی آن «سرعت پیدا کردن و در سراشیبی قرار گرفتن» است.
تعریف اصطلاحی «حدر»: سریع خواندن قرآن و تخفیف قواعد آن؛ مانند به قصر خواندن مدها و ساکن کردن حروف متحرک اختلاس و ربودن مقداری از حرکت حروف، تخفیف همزه‌ها و خواندن آن به تسهیل و یا ابدال و امثال اینها.
