- 368
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 15 - اصل توجه به مفاهیم
در این برنامه آقای محمد مهدی بحرالعلوم به توضیحاتی در مورد اصل توجه به مفاهیم می پردازند .
خداوند در قرآن کریم در مورد حفظ قرآن می فرماید: «بَلْ هُوَ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ» (آیه 49 سوره عنکبوت) بلکه [قرآن] آیاتى روشن در سینه‌هاى کسانى است که علم [الهى] یافته‌اند، همچنین در آیات مختلفی در سوره قمر می فرماید: «وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ».
ارزش و اهمیت حفظ قرآن و جایگاه والای حافظ قرآن چیزی نیست که بر کسی پنهان باشد. در آیات متعددی از قرآن کریم موضوع حفظ و بخاطر سپردن وحی با تعابیر گوناگون آمده است. تعابیری همچون ذکر آسان، آیات در سینه های دانایان، خواندن آیات در حال عبادت و نماز را می توان به عنوان نمونه یاد نمود. از طرفی در روایات بسیاری، علاوه بر توصیه به تکریم و تعظیم قرآن و اهل قرآن، سفارشهای اکیدی بر حفظ و از برکردن آیات و سوره ها و همچنین تجلیل از حافظان و حاملان وحی دیده می شود. این جایگاه والا و رفیع، فارغ از اهمیت، فضیلت و قداست ذاتی قرآن کریم، از سودمندی حفظ قرآن کریم و تأثیر درونی و برونی آن بر تفکر، شخصیت، اخلاق و رفتار فرد و جامعه حکایت می کند.
بر پایه این جایگاه و ارزش، لازم است سیاست گذاری و برنامه ریزی و مطالعات گسترده ای در همه ابعاد این موضوع مهم صورت گیرد. به مقوله حفظ قرآن از هر زاویه که بنگریم ضرورت بی چون خود را نشان می دهد؛ حفظ قرآن زمینه ساز توجه و تدبر در آیات و سوره هاست، اهتمام به حفظ، موجبات انس با قرآن را فراهم می آورد، حفظ قرآن به زندگی انسان، نظم و به وقت و عمر مؤمن، برکت می بخشد و شاید مهمتر از همه این که حفظ ذهنی قرآن، مقدمه حفظ و التزام به مفاهیم و عمل به محتوای وحی می شود که هدف غایی از نزول قرآن به حساب می آید.
خداوند در قرآن کریم در مورد حفظ قرآن می فرماید: «بَلْ هُوَ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ» (آیه 49 سوره عنکبوت) بلکه [قرآن] آیاتى روشن در سینه‌هاى کسانى است که علم [الهى] یافته‌اند، همچنین در آیات مختلفی در سوره قمر می فرماید: «وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ».
ارزش و اهمیت حفظ قرآن و جایگاه والای حافظ قرآن چیزی نیست که بر کسی پنهان باشد. در آیات متعددی از قرآن کریم موضوع حفظ و بخاطر سپردن وحی با تعابیر گوناگون آمده است. تعابیری همچون ذکر آسان، آیات در سینه های دانایان، خواندن آیات در حال عبادت و نماز را می توان به عنوان نمونه یاد نمود. از طرفی در روایات بسیاری، علاوه بر توصیه به تکریم و تعظیم قرآن و اهل قرآن، سفارشهای اکیدی بر حفظ و از برکردن آیات و سوره ها و همچنین تجلیل از حافظان و حاملان وحی دیده می شود. این جایگاه والا و رفیع، فارغ از اهمیت، فضیلت و قداست ذاتی قرآن کریم، از سودمندی حفظ قرآن کریم و تأثیر درونی و برونی آن بر تفکر، شخصیت، اخلاق و رفتار فرد و جامعه حکایت می کند.
بر پایه این جایگاه و ارزش، لازم است سیاست گذاری و برنامه ریزی و مطالعات گسترده ای در همه ابعاد این موضوع مهم صورت گیرد. به مقوله حفظ قرآن از هر زاویه که بنگریم ضرورت بی چون خود را نشان می دهد؛ حفظ قرآن زمینه ساز توجه و تدبر در آیات و سوره هاست، اهتمام به حفظ، موجبات انس با قرآن را فراهم می آورد، حفظ قرآن به زندگی انسان، نظم و به وقت و عمر مؤمن، برکت می بخشد و شاید مهمتر از همه این که حفظ ذهنی قرآن، مقدمه حفظ و التزام به مفاهیم و عمل به محتوای وحی می شود که هدف غایی از نزول قرآن به حساب می آید.
