- 126
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 125 - سوره مطففین
در این برنامه استاد معتز آقایی به آموزش حفظ سوره مطففین آیات 21 تا 26 می پردازد .
سوره 83: المطففین
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
واى بر کمفروشان (1)
وَیْلٌ لِّلْمُطَفِّفِینَ ﴿1﴾
که چون از مردم پیمانه ستانند تمام ستانند (2)
الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُواْ عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ ﴿2﴾
و چون براى آنان پیمانه یا وزن کنند به ایشان کم دهند (3)
وَإِذَا کَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ ﴿3﴾
مگر آنان گمان نمىدارند که برانگیخته خواهند شد (4)
أَلَا یَظُنُّ أُولَئِکَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ ﴿4﴾
[در] روزى بزرگ (5)
لِیَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿5﴾
روزى که مردم در برابر پروردگار جهانیان به پاى ایستند (6)
یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿6﴾
نه چنین است [که مىپندارند] که کارنامه بدکاران در سجین است (7)
کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ ﴿7﴾
و تو چه دانى که سجین چیست (8)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا سِجِّینٌ ﴿8﴾
کتابى است نوشتهشده (9)
کِتَابٌ مَّرْقُومٌ ﴿9﴾
واى بر تکذیبکنندگان در آن هنگام (10)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿10﴾
آنان که روز جزا را دروغ مىپندارند (11)
الَّذِینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿11﴾
و جز هر تجاوزپیشه گناهکارى آن را به دروغ نمىگیرد (12)
وَمَا یُکَذِّبُ بِهِ إِلَّا کُلُّ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ ﴿12﴾
[همان که] چون آیات ما بر او خوانده شود گوید [اینها] افسانههاى پیشینیان است (13)
إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ ﴿13﴾
نه چنین است بلکه آنچه مرتکب مىشدند زنگار بر دلهایشان بسته است (14)
کَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِم مَّا کَانُوا یَکْسِبُونَ ﴿14﴾
زهى پندار که آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند (15)
کَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ یَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ ﴿15﴾
آنگاه به یقین آنان به جهنم درآیند (16)
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُوا الْجَحِیمِ ﴿16﴾
سپس [به ایشان] گفته خواهد شد این همان است که آن را به دروغ مىگرفتید (17)
ثُمَّ یُقَالُ هَذَا الَّذِی کُنتُم بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿17﴾
نه چنین است در حقیقت کتاب نیکان در علیون است (18)
کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ ﴿18﴾
و تو چه دانى که علیون چیست (19)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ ﴿19﴾
کتابى است نوشتهشده (20)
کِتَابٌ مَّرْقُومٌ ﴿20﴾
مقربان آن را مشاهده خواهند کرد (21)
یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿21﴾
براستى نیکوکاران در نعیم [الهى] خواهند بود (22)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿22﴾
بر تختها [نشسته] مىنگرند (23)
عَلَى الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ ﴿23﴾
از چهرههایشان طراوت نعمت [بهشت] را درمىیابى (24)
تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ ﴿24﴾
از بادهاى مهر شده نوشانیده شوند (25)
یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ ﴿25﴾
[بادهاى که] مهر آن مشک است و در این [نعمتها] مشتاقان باید بر یکدیگر پیشى گیرند (26)
خِتَامُهُ مِسْکٌ وَفِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿26﴾
و ترکیبش از [چشمه] تسنیم است (27)
وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِیمٍ ﴿27﴾
چشمهاى که مقربان [خدا] از آن نوشند (28)
عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿28﴾
[آرى در دنیا] کسانى که گناه مىکردند آنان را که ایمان آورده بودند به ریشخند مىگرفتند (29)
إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُواْ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ ﴿29﴾
و چون بر ایشان مىگذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل مىکردند (30)
وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ ﴿30﴾
و هنگامى که نزد خانواده[هاى] خود بازمىگشتند به شوخطبعى مىپرداختند (31)
وَإِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَکِهِینَ ﴿31﴾
و چون مؤمنان را مىدیدند مىگفتند اینها [جماعتى] گمراهند (32)
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ ﴿32﴾
و حال آنکه آنان براى بازرسى [کار]شان فرستاده نشده بودند (33)
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ ﴿33﴾
و[لى] امروز مؤمنانند که بر کافران خنده مىزنند (34)
فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُواْ مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ ﴿34﴾
بر تختها[ى خود نشسته] نظاره مىکنند (35)
عَلَى الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ ﴿35﴾
[تا ببینند] آیا کافران به پاداش آنچه مىکردند رسیدهاند (36)
هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ مَا کَانُوا یَفْعَلُونَ ﴿36﴾
سوره 83: المطففین
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
واى بر کمفروشان (1)
وَیْلٌ لِّلْمُطَفِّفِینَ ﴿1﴾
که چون از مردم پیمانه ستانند تمام ستانند (2)
الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُواْ عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ ﴿2﴾
و چون براى آنان پیمانه یا وزن کنند به ایشان کم دهند (3)
وَإِذَا کَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ ﴿3﴾
مگر آنان گمان نمىدارند که برانگیخته خواهند شد (4)
أَلَا یَظُنُّ أُولَئِکَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ ﴿4﴾
[در] روزى بزرگ (5)
لِیَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿5﴾
روزى که مردم در برابر پروردگار جهانیان به پاى ایستند (6)
یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿6﴾
نه چنین است [که مىپندارند] که کارنامه بدکاران در سجین است (7)
کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ ﴿7﴾
و تو چه دانى که سجین چیست (8)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا سِجِّینٌ ﴿8﴾
کتابى است نوشتهشده (9)
کِتَابٌ مَّرْقُومٌ ﴿9﴾
واى بر تکذیبکنندگان در آن هنگام (10)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿10﴾
آنان که روز جزا را دروغ مىپندارند (11)
الَّذِینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿11﴾
و جز هر تجاوزپیشه گناهکارى آن را به دروغ نمىگیرد (12)
وَمَا یُکَذِّبُ بِهِ إِلَّا کُلُّ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ ﴿12﴾
[همان که] چون آیات ما بر او خوانده شود گوید [اینها] افسانههاى پیشینیان است (13)
إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ ﴿13﴾
نه چنین است بلکه آنچه مرتکب مىشدند زنگار بر دلهایشان بسته است (14)
کَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِم مَّا کَانُوا یَکْسِبُونَ ﴿14﴾
زهى پندار که آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند (15)
کَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ یَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ ﴿15﴾
آنگاه به یقین آنان به جهنم درآیند (16)
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُوا الْجَحِیمِ ﴿16﴾
سپس [به ایشان] گفته خواهد شد این همان است که آن را به دروغ مىگرفتید (17)
ثُمَّ یُقَالُ هَذَا الَّذِی کُنتُم بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿17﴾
نه چنین است در حقیقت کتاب نیکان در علیون است (18)
کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ ﴿18﴾
و تو چه دانى که علیون چیست (19)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ ﴿19﴾
کتابى است نوشتهشده (20)
کِتَابٌ مَّرْقُومٌ ﴿20﴾
مقربان آن را مشاهده خواهند کرد (21)
یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿21﴾
براستى نیکوکاران در نعیم [الهى] خواهند بود (22)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿22﴾
بر تختها [نشسته] مىنگرند (23)
عَلَى الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ ﴿23﴾
از چهرههایشان طراوت نعمت [بهشت] را درمىیابى (24)
تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ ﴿24﴾
از بادهاى مهر شده نوشانیده شوند (25)
یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ ﴿25﴾
[بادهاى که] مهر آن مشک است و در این [نعمتها] مشتاقان باید بر یکدیگر پیشى گیرند (26)
خِتَامُهُ مِسْکٌ وَفِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿26﴾
و ترکیبش از [چشمه] تسنیم است (27)
وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِیمٍ ﴿27﴾
چشمهاى که مقربان [خدا] از آن نوشند (28)
عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿28﴾
[آرى در دنیا] کسانى که گناه مىکردند آنان را که ایمان آورده بودند به ریشخند مىگرفتند (29)
إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُواْ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ ﴿29﴾
و چون بر ایشان مىگذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل مىکردند (30)
وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ ﴿30﴾
و هنگامى که نزد خانواده[هاى] خود بازمىگشتند به شوخطبعى مىپرداختند (31)
وَإِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَکِهِینَ ﴿31﴾
و چون مؤمنان را مىدیدند مىگفتند اینها [جماعتى] گمراهند (32)
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ ﴿32﴾
و حال آنکه آنان براى بازرسى [کار]شان فرستاده نشده بودند (33)
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ ﴿33﴾
و[لى] امروز مؤمنانند که بر کافران خنده مىزنند (34)
فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُواْ مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ ﴿34﴾
بر تختها[ى خود نشسته] نظاره مىکنند (35)
عَلَى الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ ﴿35﴾
[تا ببینند] آیا کافران به پاداش آنچه مىکردند رسیدهاند (36)
هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ مَا کَانُوا یَفْعَلُونَ ﴿36﴾
