این تلاوت شامل آیات 61 تا 99 سوره مبارکه حجر است .
فَلَمَّا جَاء آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ ﴿61﴾
[لوط] گفتشما مردمى ناشناس هستید (62)
قَالَ إِنَّکُمْ قَوْمٌ مُّنکَرُونَ ﴿62﴾
گفتند [نه] بلکه براى تو چیزى آوردهایم که در آن تردید مىکردند (63)
قَالُواْ بَلْ جِئْنَاکَ بِمَا کَانُواْ فِیهِ یَمْتَرُونَ ﴿63﴾
و حق را براى تو آوردهایم و قطعا ما راستگویانیم (64)
وَأَتَیْنَاکَ بَالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ﴿64﴾
پس پاسى از شب [گذشته] خانوادهات را حرکت ده و [خودت] به دنبال آنان برو و هیچ یک از شما نباید به عقب بنگرد و هر جا به شما دستور داده مىشود بروید (65)
فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّیْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ یَلْتَفِتْ مِنکُمْ أَحَدٌ وَامْضُواْ حَیْثُ تُؤْمَرُونَ ﴿65﴾
و او را از این امر آگاه کردیم که ریشه آن گروه صبحگاهان بریده خواهد شد (66)
وَقَضَیْنَا إِلَیْهِ ذَلِکَ الأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلاء مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِینَ ﴿66﴾
و مردم شهر شادىکنان روى آوردند (67)
وَجَاء أَهْلُ الْمَدِینَةِ یَسْتَبْشِرُونَ ﴿67﴾
[لوط] گفت اینان مهمانان منند مرا رسوا مکنید (68)
قَالَ إِنَّ هَؤُلاء ضَیْفِی فَلاَ تَفْضَحُونِ ﴿68﴾
و از خدا پروا کنید و مرا خوار نسازید (69)
وَاتَّقُوا اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ ﴿69﴾
گفتند آیا تو را [از مهمان کردن] مردم بیگانه منع نکردیم (70)
قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَکَ عَنِ الْعَالَمِینَ ﴿70﴾
گفت اگر مىخواهید [کارى مشروع] انجام دهید اینان دختران منند [با آنان ازدواج کنید] (71)
قَالَ هَؤُلاء بَنَاتِی إِن کُنتُمْ فَاعِلِینَ ﴿71﴾
به جان تو سوگند که آنان در مستى خود سرگردان بودند (72)
لَعَمْرُکَ إِنَّهُمْ لَفِی سَکْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ ﴿72﴾
پس به هنگام طلوع آفتاب فریاد [مرگبار] آنان را فرو گرفت (73)
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُشْرِقِینَ ﴿73﴾
و آن [شهر] را زیر و زبر کردیم و بر آنان سنگهایى از سنگ گل باراندیم (74)
فَجَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّیلٍ ﴿74﴾
به یقین در این [کیفر] براى هوشیاران عبرتهاست (75)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِینَ ﴿75﴾
و [آثار] آن [شهر هنوز] بر سر راهى [دایر] برجاست (76)
وَإِنَّهَا لَبِسَبِیلٍ مُّقیمٍ ﴿76﴾
بىگمان در این براى مؤمنان عبرتى است (77)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَةً لِّلْمُؤمِنِینَ ﴿77﴾
و راستى اهل ایکه ستمگر بودند (78)
وَإِن کَانَ أَصْحَابُ الأَیْکَةِ لَظَالِمِینَ ﴿78﴾
پس از آنان انتقام گرفتیم و آن دو [شهر اکنون] بر سر راهى آشکاراست (79)
فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِینٍ ﴿79﴾
و اهل حجر [نیز] پیامبران [ما] را تکذیب کردند (80)
وَلَقَدْ کَذَّبَ أَصْحَابُ الحِجْرِ الْمُرْسَلِینَ ﴿80﴾
و آیات خود را به آنان دادیم و[لى] از آنها اعراض کردند (81)
وَآتَیْنَاهُمْ آیَاتِنَا فَکَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِینَ ﴿81﴾
و [براى خود] از کوهها خانههایى مىتراشیدند که در امان بمانند (82)
وَکَانُواْ یَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا آمِنِینَ ﴿82﴾
پس صبحدم فریاد [مرگبار] آنان را فرو گرفت (83)
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُصْبِحِینَ ﴿83﴾
و آنچه به دست مىآوردند به کارشان نخورد (84)
فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا کَانُواْ یَکْسِبُونَ ﴿84﴾
و ما آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است جز به حق نیافریدهایم و یقینا قیامت فرا خواهد رسید پس به خوبى صرف نظر کن (85)
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لآتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ ﴿85﴾
زیرا پروردگار تو همان آفریننده داناست (86)
إِنَّ رَبَّکَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِیمُ ﴿86﴾
و به راستى به تو سبع المثانى [=سوره فاتحه] و قرآن بزرگ را عطا کردیم (87)
وَلَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ ﴿87﴾
و به آنچه ما دستههایى از آنان [=کافران] را بدان برخوردار ساختهایم چشم مدوز و بر ایشان اندوه مخور و بال خویش براى مؤمنان فرو گستر (88)
لاَ تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِلْمُؤْمِنِینَ ﴿88﴾
و بگو من همان هشداردهنده آشکارم (89)
وَقُلْ إِنِّی أَنَا النَّذِیرُ الْمُبِینُ ﴿89﴾
همان گونه که [عذاب را] بر تقسیمکنندگان نازل کردیم (90)
کَمَا أَنزَلْنَا عَلَى المُقْتَسِمِینَ ﴿90﴾
همانان که قرآن را جزء جزء کردند [به برخى از آن عمل کردند و بعضى را رها نمودند] (91)
الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ ﴿91﴾
پس سوگند به پروردگارت که از همه آنان خواهیم پرسید (92)
فَوَرَبِّکَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِیْنَ ﴿92﴾
از آنچه انجام مىدادند (93)
عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿93﴾
پس آنچه را بدان مامورى آشکار کن و از مشرکان روى برتاب (94)
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿94﴾
که ما [شر] ریشخندگران را از تو برطرف خواهیم کرد (95)
إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿95﴾
همانان که با خدا معبودى دیگر قرار مىدهند پس به زودى [حقیقت را] خواهند دانست (96)
الَّذِینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللّهِ إِلهًا آخَرَ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ ﴿96﴾
و قطعا مىدانیم که سینه تو از آنچه مىگویند تنگ مىشود (97)
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِمَا یَقُولُونَ ﴿97﴾
پس با ستایش پروردگارت تسبیح گوى و از سجدهکنندگان باش (98)
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَکُن مِّنَ السَّاجِدِینَ ﴿98﴾
و پروردگارت را پرستش کن تا اینکه مرگ تو فرا رسد (99)
وَاعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّى یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ ﴿99﴾
فَلَمَّا جَاء آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ ﴿61﴾
[لوط] گفتشما مردمى ناشناس هستید (62)
قَالَ إِنَّکُمْ قَوْمٌ مُّنکَرُونَ ﴿62﴾
گفتند [نه] بلکه براى تو چیزى آوردهایم که در آن تردید مىکردند (63)
قَالُواْ بَلْ جِئْنَاکَ بِمَا کَانُواْ فِیهِ یَمْتَرُونَ ﴿63﴾
و حق را براى تو آوردهایم و قطعا ما راستگویانیم (64)
وَأَتَیْنَاکَ بَالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ﴿64﴾
پس پاسى از شب [گذشته] خانوادهات را حرکت ده و [خودت] به دنبال آنان برو و هیچ یک از شما نباید به عقب بنگرد و هر جا به شما دستور داده مىشود بروید (65)
فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّیْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ یَلْتَفِتْ مِنکُمْ أَحَدٌ وَامْضُواْ حَیْثُ تُؤْمَرُونَ ﴿65﴾
و او را از این امر آگاه کردیم که ریشه آن گروه صبحگاهان بریده خواهد شد (66)
وَقَضَیْنَا إِلَیْهِ ذَلِکَ الأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلاء مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِینَ ﴿66﴾
و مردم شهر شادىکنان روى آوردند (67)
وَجَاء أَهْلُ الْمَدِینَةِ یَسْتَبْشِرُونَ ﴿67﴾
[لوط] گفت اینان مهمانان منند مرا رسوا مکنید (68)
قَالَ إِنَّ هَؤُلاء ضَیْفِی فَلاَ تَفْضَحُونِ ﴿68﴾
و از خدا پروا کنید و مرا خوار نسازید (69)
وَاتَّقُوا اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ ﴿69﴾
گفتند آیا تو را [از مهمان کردن] مردم بیگانه منع نکردیم (70)
قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَکَ عَنِ الْعَالَمِینَ ﴿70﴾
گفت اگر مىخواهید [کارى مشروع] انجام دهید اینان دختران منند [با آنان ازدواج کنید] (71)
قَالَ هَؤُلاء بَنَاتِی إِن کُنتُمْ فَاعِلِینَ ﴿71﴾
به جان تو سوگند که آنان در مستى خود سرگردان بودند (72)
لَعَمْرُکَ إِنَّهُمْ لَفِی سَکْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ ﴿72﴾
پس به هنگام طلوع آفتاب فریاد [مرگبار] آنان را فرو گرفت (73)
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُشْرِقِینَ ﴿73﴾
و آن [شهر] را زیر و زبر کردیم و بر آنان سنگهایى از سنگ گل باراندیم (74)
فَجَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّیلٍ ﴿74﴾
به یقین در این [کیفر] براى هوشیاران عبرتهاست (75)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِینَ ﴿75﴾
و [آثار] آن [شهر هنوز] بر سر راهى [دایر] برجاست (76)
وَإِنَّهَا لَبِسَبِیلٍ مُّقیمٍ ﴿76﴾
بىگمان در این براى مؤمنان عبرتى است (77)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَةً لِّلْمُؤمِنِینَ ﴿77﴾
و راستى اهل ایکه ستمگر بودند (78)
وَإِن کَانَ أَصْحَابُ الأَیْکَةِ لَظَالِمِینَ ﴿78﴾
پس از آنان انتقام گرفتیم و آن دو [شهر اکنون] بر سر راهى آشکاراست (79)
فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِینٍ ﴿79﴾
و اهل حجر [نیز] پیامبران [ما] را تکذیب کردند (80)
وَلَقَدْ کَذَّبَ أَصْحَابُ الحِجْرِ الْمُرْسَلِینَ ﴿80﴾
و آیات خود را به آنان دادیم و[لى] از آنها اعراض کردند (81)
وَآتَیْنَاهُمْ آیَاتِنَا فَکَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِینَ ﴿81﴾
و [براى خود] از کوهها خانههایى مىتراشیدند که در امان بمانند (82)
وَکَانُواْ یَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا آمِنِینَ ﴿82﴾
پس صبحدم فریاد [مرگبار] آنان را فرو گرفت (83)
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُصْبِحِینَ ﴿83﴾
و آنچه به دست مىآوردند به کارشان نخورد (84)
فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا کَانُواْ یَکْسِبُونَ ﴿84﴾
و ما آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است جز به حق نیافریدهایم و یقینا قیامت فرا خواهد رسید پس به خوبى صرف نظر کن (85)
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لآتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ ﴿85﴾
زیرا پروردگار تو همان آفریننده داناست (86)
إِنَّ رَبَّکَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِیمُ ﴿86﴾
و به راستى به تو سبع المثانى [=سوره فاتحه] و قرآن بزرگ را عطا کردیم (87)
وَلَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ ﴿87﴾
و به آنچه ما دستههایى از آنان [=کافران] را بدان برخوردار ساختهایم چشم مدوز و بر ایشان اندوه مخور و بال خویش براى مؤمنان فرو گستر (88)
لاَ تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِلْمُؤْمِنِینَ ﴿88﴾
و بگو من همان هشداردهنده آشکارم (89)
وَقُلْ إِنِّی أَنَا النَّذِیرُ الْمُبِینُ ﴿89﴾
همان گونه که [عذاب را] بر تقسیمکنندگان نازل کردیم (90)
کَمَا أَنزَلْنَا عَلَى المُقْتَسِمِینَ ﴿90﴾
همانان که قرآن را جزء جزء کردند [به برخى از آن عمل کردند و بعضى را رها نمودند] (91)
الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ ﴿91﴾
پس سوگند به پروردگارت که از همه آنان خواهیم پرسید (92)
فَوَرَبِّکَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِیْنَ ﴿92﴾
از آنچه انجام مىدادند (93)
عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿93﴾
پس آنچه را بدان مامورى آشکار کن و از مشرکان روى برتاب (94)
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ ﴿94﴾
که ما [شر] ریشخندگران را از تو برطرف خواهیم کرد (95)
إِنَّا کَفَیْنَاکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ ﴿95﴾
همانان که با خدا معبودى دیگر قرار مىدهند پس به زودى [حقیقت را] خواهند دانست (96)
الَّذِینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللّهِ إِلهًا آخَرَ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ ﴿96﴾
و قطعا مىدانیم که سینه تو از آنچه مىگویند تنگ مىشود (97)
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِمَا یَقُولُونَ ﴿97﴾
پس با ستایش پروردگارت تسبیح گوى و از سجدهکنندگان باش (98)
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَکُن مِّنَ السَّاجِدِینَ ﴿98﴾
و پروردگارت را پرستش کن تا اینکه مرگ تو فرا رسد (99)
وَاعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّى یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ ﴿99﴾
