آیات 39 تا 45 سوره عنکبوت با صدای محمد جبریل و ترجمه استاد بهاءالدین خرمشاهی.
و قارون و فرعون و هامان نیز، که موسى براى آنان پدیدههاى روشنگر آورد، آنگاه در آن سرزمین استکبار ورزیدند و پیشتاز نبودند (39)
وَ قَارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَلَقَدْ جَاءهُم مُّوسَى بِالْبَیِّنَاتِ فَاسْتَکْبَرُوا فِی الْأَرْضِ وَمَا کَانُوا سَابِقِینَ ﴿39﴾
آنگاه هر یک از آنان را به گناهش فرو گرفتیم، پس بعضى از آنان بودند که بر آنان شنبادى فرستادیم، و بعضى از آنان بودند که بانگ مرگبار فروگرفتشان، و بعضى از آنان بودند که به زمین فرو بردیمشان، و بعضى از آنان بودند که غرقهشان کردیم و خداوند نبود که به آنان ستم کرد، بلکه خود بر خویشتن ستم کردند (40)
فَکُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّیْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا کَانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَکِن کَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿40﴾
داستان کسانى که به جاى خداوند سرورانى را به پرستش گرفتند همانند داستان عنکبوت است که خانه اى ساخت، و اگر در مىیافتند سستترین خانه ها، خانه عنکبوت است (41)
مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاء کَمَثَلِ الْعَنکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنکَبُوتِ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ ﴿41﴾
بىگمان خداوند هر چیز را که به جاى او به پرستش مىگیرند، مىشناسد و او پیروزمند فرزانه است (42)
إِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَیْءٍ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿42﴾
و این مثلها را براى مردم مىزنیم و جز دانشمندان کسى درباره آنها تعقل نمىکند (43)
وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَمَا یَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ ﴿43﴾
خداوند آسمانها و زمین را به حق آفریده است، بىگمان در این امر مایه عبرتى براى مؤمنان است (44)
خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ ﴿44﴾
آنچه از کتاب آسمانى که بر تو وحى شده است، بخوان و نماز را برپا دار، که نماز از ناشایستى و زشتکارى باز مىدارد، و یاد کرد خداوند [از هر کارى] مهمتر است و خداوند مىداند که چه مىکنید (45)
اتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ ﴿45﴾
و قارون و فرعون و هامان نیز، که موسى براى آنان پدیدههاى روشنگر آورد، آنگاه در آن سرزمین استکبار ورزیدند و پیشتاز نبودند (39)
وَ قَارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَلَقَدْ جَاءهُم مُّوسَى بِالْبَیِّنَاتِ فَاسْتَکْبَرُوا فِی الْأَرْضِ وَمَا کَانُوا سَابِقِینَ ﴿39﴾
آنگاه هر یک از آنان را به گناهش فرو گرفتیم، پس بعضى از آنان بودند که بر آنان شنبادى فرستادیم، و بعضى از آنان بودند که بانگ مرگبار فروگرفتشان، و بعضى از آنان بودند که به زمین فرو بردیمشان، و بعضى از آنان بودند که غرقهشان کردیم و خداوند نبود که به آنان ستم کرد، بلکه خود بر خویشتن ستم کردند (40)
فَکُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّیْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا کَانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَکِن کَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿40﴾
داستان کسانى که به جاى خداوند سرورانى را به پرستش گرفتند همانند داستان عنکبوت است که خانه اى ساخت، و اگر در مىیافتند سستترین خانه ها، خانه عنکبوت است (41)
مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاء کَمَثَلِ الْعَنکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنکَبُوتِ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ ﴿41﴾
بىگمان خداوند هر چیز را که به جاى او به پرستش مىگیرند، مىشناسد و او پیروزمند فرزانه است (42)
إِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَیْءٍ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿42﴾
و این مثلها را براى مردم مىزنیم و جز دانشمندان کسى درباره آنها تعقل نمىکند (43)
وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَمَا یَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ ﴿43﴾
خداوند آسمانها و زمین را به حق آفریده است، بىگمان در این امر مایه عبرتى براى مؤمنان است (44)
خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ ﴿44﴾
آنچه از کتاب آسمانى که بر تو وحى شده است، بخوان و نماز را برپا دار، که نماز از ناشایستى و زشتکارى باز مىدارد، و یاد کرد خداوند [از هر کارى] مهمتر است و خداوند مىداند که چه مىکنید (45)
اتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ ﴿45﴾