- 2507
تسنیم 582 - آیات 1 تا 30 سوره نباء
در این برنامه تلاوت ترتیل محمد جبریل و ترجمه شنیداری صفحه 582 قرآن کریم شامل آیات 1 تا 30 سوره نباء را به قلم استاد بهاء الدین خرمشاهی می شنوید .
سوره 78: النبأ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ ﴿1﴾
از چه از همدیگر مى پرسند؟ (1)
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ ﴿2﴾
از خبر بزرگ (2)
الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿3﴾
همانکه ایشان در آن اختلاف دارند (3)
کَلَّا سَیَعْلَمُونَ ﴿4﴾
چنین نیست، زودا که بدانند (4)
ثُمَّ کَلَّا سَیَعْلَمُونَ ﴿5﴾
باز چنین نیست زودا که بدانند (5)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿6﴾
آیا زمین را زیرانداز نساخته ایم؟ (6)
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿7﴾
و کوه ها را مانند میخها (7)
وَخَلَقْنَاکُمْ أَزْوَاجًا ﴿8﴾
و شما را به صورت جفتها[ى گوناگون] آفریده ایم (8)
وَجَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتًا ﴿9﴾
و خوابتان را مایه آرامش گردانده ایم (9)
وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاسًا ﴿10﴾
و شب را همچون پوششى ساخته ایم (10)
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿11﴾
و روز را وقت تلاش معاش قرار داده ایم (11)
وَبَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿12﴾
و برفرازتان هفت آسمان استوار برافراشته ایم (12)
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿13﴾
و چراغى درخشان پدید آورده ایم (13)
وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ﴿14﴾
و از ابرها آبى ریزان فرو فرستاده ایم (14)
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿15﴾
تا بدان دانه و گیاه برآوریم (15)
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿16﴾
و بوستانهایى انبوه (16)
إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کَانَ مِیقَاتًا ﴿17﴾
بى گمان روز داورى، هنگامى معین است (17)
یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿18﴾
روزى که در صور دمیده شود و فوج فوج بیایید (18)
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ أَبْوَابًا ﴿19﴾
و آسمان گشوده شود و دروازه دروازه باشد (19)
وَسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَابًا ﴿20﴾
و کوهها روان کرده شود و چون سرابى باشد (20)
إِنَّ جَهَنَّمَ کَانَتْ مِرْصَادًا ﴿21﴾
بى گمان جهنم کمینگاهى است (21)
لِلطَّاغِینَ مَآبًا ﴿22﴾
و بازگشتگاه سرکشان است (22)
لَابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا ﴿23﴾
که روزگارانى در آن به سر برند (23)
لَا یَذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿24﴾
در آن نه خنکى بینند نه نوشابه اى چشند (24)
إِلَّا حَمِیمًا وَغَسَّاقًا ﴿25﴾
مگر آب جوش و چرکابه (25)
جَزَاءً وِفَاقًا ﴿26﴾
که جزایى موافق [اعمال ایشان] است (26)
إِنَّهُمْ کَانُوا لَا یَرْجُونَ حِسَابًا ﴿27﴾
آنان حساب و کتابى را امید نمى داشتند (27)
وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کِذَّابًا ﴿28﴾
و آیات ما را سخت تکذیب مى کردند (28)
وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ کِتَابًا ﴿29﴾
و هر چیزى را در نامه اى به شمار آورده ایم (29)
فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِیدَکُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿30﴾
پس بچشید که هرگز جز به عذابتان نمى افزاییم (30)
سوره 78: النبأ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ ﴿1﴾
از چه از همدیگر مى پرسند؟ (1)
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ ﴿2﴾
از خبر بزرگ (2)
الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿3﴾
همانکه ایشان در آن اختلاف دارند (3)
کَلَّا سَیَعْلَمُونَ ﴿4﴾
چنین نیست، زودا که بدانند (4)
ثُمَّ کَلَّا سَیَعْلَمُونَ ﴿5﴾
باز چنین نیست زودا که بدانند (5)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿6﴾
آیا زمین را زیرانداز نساخته ایم؟ (6)
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿7﴾
و کوه ها را مانند میخها (7)
وَخَلَقْنَاکُمْ أَزْوَاجًا ﴿8﴾
و شما را به صورت جفتها[ى گوناگون] آفریده ایم (8)
وَجَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتًا ﴿9﴾
و خوابتان را مایه آرامش گردانده ایم (9)
وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاسًا ﴿10﴾
و شب را همچون پوششى ساخته ایم (10)
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿11﴾
و روز را وقت تلاش معاش قرار داده ایم (11)
وَبَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿12﴾
و برفرازتان هفت آسمان استوار برافراشته ایم (12)
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿13﴾
و چراغى درخشان پدید آورده ایم (13)
وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ﴿14﴾
و از ابرها آبى ریزان فرو فرستاده ایم (14)
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿15﴾
تا بدان دانه و گیاه برآوریم (15)
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿16﴾
و بوستانهایى انبوه (16)
إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کَانَ مِیقَاتًا ﴿17﴾
بى گمان روز داورى، هنگامى معین است (17)
یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿18﴾
روزى که در صور دمیده شود و فوج فوج بیایید (18)
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ أَبْوَابًا ﴿19﴾
و آسمان گشوده شود و دروازه دروازه باشد (19)
وَسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَابًا ﴿20﴾
و کوهها روان کرده شود و چون سرابى باشد (20)
إِنَّ جَهَنَّمَ کَانَتْ مِرْصَادًا ﴿21﴾
بى گمان جهنم کمینگاهى است (21)
لِلطَّاغِینَ مَآبًا ﴿22﴾
و بازگشتگاه سرکشان است (22)
لَابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا ﴿23﴾
که روزگارانى در آن به سر برند (23)
لَا یَذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿24﴾
در آن نه خنکى بینند نه نوشابه اى چشند (24)
إِلَّا حَمِیمًا وَغَسَّاقًا ﴿25﴾
مگر آب جوش و چرکابه (25)
جَزَاءً وِفَاقًا ﴿26﴾
که جزایى موافق [اعمال ایشان] است (26)
إِنَّهُمْ کَانُوا لَا یَرْجُونَ حِسَابًا ﴿27﴾
آنان حساب و کتابى را امید نمى داشتند (27)
وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کِذَّابًا ﴿28﴾
و آیات ما را سخت تکذیب مى کردند (28)
وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ کِتَابًا ﴿29﴾
و هر چیزى را در نامه اى به شمار آورده ایم (29)
فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِیدَکُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿30﴾
پس بچشید که هرگز جز به عذابتان نمى افزاییم (30)