آیات 1 تا آخر سوره های عصر، همزه، فیل را باصدای محمدجبریل و ترجمه استاد بهاء الدین خرمشاهی
سوره 103: العصر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَصْرِ ﴿1﴾
سوگند به روزگار (1)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿2﴾
که بى گمان انسان در زیانکارى است (2)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿3﴾
مگر کسانى که ایمان آورده اند و کارهاى شایسته کرده اند و همدیگر را به حق سفارش کرده اند، و همدیگر را به شکیبایى سفارش کرده اند (3)
همزه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ ﴿1﴾
واى بر هر عیبجوى طعنه زن (1)
الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿2﴾
همان که مالى گردآورد و شماره اش کرد (2)
یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿3﴾
پندارد که مالش او را جاودانه مى سازد (3)
کَلَّا لَیُنْبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ ﴿4﴾
حاشا، بى شبهه به کام درهم شکن انداخته شود (4)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿5﴾
و تو چه دانى که درهم شکن چیست (5)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿6﴾
آتش الهى فروزان (6)
الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ﴿7﴾
همان که بر دلها راه یابد (7)
إِنَّهَا عَلَیْهِمْ مُؤْصَدَةٌ ﴿8﴾
بر ایشان لایه لایه فرو افتد (8)
فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ ﴿9﴾
در ستونهایى بالا بلند (9)
سوره فیل
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحَابِ الْفِیلِ ﴿1﴾
آیا ندانسته اى که پروردگارت با پیل سواران چگونه رفتار کرد؟ (1)
أَلَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ ﴿2﴾
آیا نیرنگشان را بى اثر نساخت؟ (2)
وَأَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْرًا أَبَابِیلَ ﴿3﴾
و بر سر آنان پرندگانى فوج فوج فرستاد (3)
تَرْمِیهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّیلٍ ﴿4﴾
که بر آنان سنگریزه هایى از سنگ گل فرو انداختند (4)
فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ ﴿5﴾
و سرانجام آنان را مانند برگ کاه نیمه جویده ساخت (5)
سوره 103: العصر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَصْرِ ﴿1﴾
سوگند به روزگار (1)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿2﴾
که بى گمان انسان در زیانکارى است (2)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿3﴾
مگر کسانى که ایمان آورده اند و کارهاى شایسته کرده اند و همدیگر را به حق سفارش کرده اند، و همدیگر را به شکیبایى سفارش کرده اند (3)
همزه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ ﴿1﴾
واى بر هر عیبجوى طعنه زن (1)
الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿2﴾
همان که مالى گردآورد و شماره اش کرد (2)
یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿3﴾
پندارد که مالش او را جاودانه مى سازد (3)
کَلَّا لَیُنْبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ ﴿4﴾
حاشا، بى شبهه به کام درهم شکن انداخته شود (4)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿5﴾
و تو چه دانى که درهم شکن چیست (5)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿6﴾
آتش الهى فروزان (6)
الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ﴿7﴾
همان که بر دلها راه یابد (7)
إِنَّهَا عَلَیْهِمْ مُؤْصَدَةٌ ﴿8﴾
بر ایشان لایه لایه فرو افتد (8)
فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ ﴿9﴾
در ستونهایى بالا بلند (9)
سوره فیل
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحَابِ الْفِیلِ ﴿1﴾
آیا ندانسته اى که پروردگارت با پیل سواران چگونه رفتار کرد؟ (1)
أَلَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ ﴿2﴾
آیا نیرنگشان را بى اثر نساخت؟ (2)
وَأَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْرًا أَبَابِیلَ ﴿3﴾
و بر سر آنان پرندگانى فوج فوج فرستاد (3)
تَرْمِیهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّیلٍ ﴿4﴾
که بر آنان سنگریزه هایى از سنگ گل فرو انداختند (4)
فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ ﴿5﴾
و سرانجام آنان را مانند برگ کاه نیمه جویده ساخت (5)