تلاوت آیات 1 تا 29 سوره مبارکه تکویر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾
هنگامی که خورشید را به هم درپیچند (1)
وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿2﴾
و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند (2)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند (3)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و هنگامی که اموال نفیس و با ارزش رها و بی صاحب شود (4)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
و هنگامی که همه حیوانات وحشی محشور شوند (5)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و هنگامی که دریاها مشتعل و برافروخته گردند (6)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
و هنگامی که هرکس [با همسان خود] قرین و جفت شوند [خوبان با خوبان و بدان با بدان] (7)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
و هنگامی که از [دختر] زنده به گور بپرسند (8)
بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
به کدام گناه کشته شده؟ (9)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و هنگامی که نامه های اعمال را بگشایند…. (10)
وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿11﴾
و هنگامی که آسمان را به شدت برکنند و برچینند (11)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و هنگامی که دوزخ افروخته شود…. (12)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
و هنگامی که بهشت را نزدیک آرند (13)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
[در چنین موقعیت و زمانی است که] هر کس هر عملی را [از خیر و شر] حاضر کرده است، بداند. (14)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
پس سوگند به ستارگانی که باز می گردند، (15)
الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾
ستارگانی که به سرعت می روند و پنهان می شوند (16)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
و سوگند به شب هنگامی که [روی می آورد، و زمانی که] می رود (17)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
و سوگند به صبح هنگامی که می دمد [و با گستردن نورش تاریکی را می زداید] (18)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾
که قرآن کلام فرستاده ای ارجمند و بزرگوار است. (19)
ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿20﴾
نیرومندی که نزد صاحب عرش دارای مقام و منزلت است؛ …. (20)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿21﴾
آنجا مورد اطاعت [فرشتگان] و امین است…. (21)
وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿22﴾
و رفیق و یار شما دیوانه نیست. (22)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿23﴾
بی تردید امین وحی را در افق روشن دیده است، (23)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿24﴾
و او نسبت به [ابلاغ و تعلیم] آنچه به او وحی می شود، بخیل نیست (24)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿25﴾
و قرآن، کلام شیطان رانده شده نیست؛ (25)
فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿26﴾
پس [با انکار قرآن و روی گرداندن از آن] کجا می روید؟ (26)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿27﴾
قرآن فقط وسیله یادآوری و پند برای جهانیان است؛ (27)
لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿28﴾
برای هرکس از شما که بخواهد [در همه شؤون زندگی مادی و معنوی] راه مستقیم بپیماید (28)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿29﴾
و شما [طیِ راهِ مستقیم را] نخواهید خواست مگر آنکه خدا پروردگار جهانیان بخواهد. (29)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾
هنگامی که خورشید را به هم درپیچند (1)
وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿2﴾
و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند (2)
وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾
و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند (3)
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾
و هنگامی که اموال نفیس و با ارزش رها و بی صاحب شود (4)
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾
و هنگامی که همه حیوانات وحشی محشور شوند (5)
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾
و هنگامی که دریاها مشتعل و برافروخته گردند (6)
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾
و هنگامی که هرکس [با همسان خود] قرین و جفت شوند [خوبان با خوبان و بدان با بدان] (7)
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾
و هنگامی که از [دختر] زنده به گور بپرسند (8)
بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾
به کدام گناه کشته شده؟ (9)
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾
و هنگامی که نامه های اعمال را بگشایند…. (10)
وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿11﴾
و هنگامی که آسمان را به شدت برکنند و برچینند (11)
وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾
و هنگامی که دوزخ افروخته شود…. (12)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾
و هنگامی که بهشت را نزدیک آرند (13)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾
[در چنین موقعیت و زمانی است که] هر کس هر عملی را [از خیر و شر] حاضر کرده است، بداند. (14)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾
پس سوگند به ستارگانی که باز می گردند، (15)
الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾
ستارگانی که به سرعت می روند و پنهان می شوند (16)
وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾
و سوگند به شب هنگامی که [روی می آورد، و زمانی که] می رود (17)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾
و سوگند به صبح هنگامی که می دمد [و با گستردن نورش تاریکی را می زداید] (18)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾
که قرآن کلام فرستاده ای ارجمند و بزرگوار است. (19)
ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿20﴾
نیرومندی که نزد صاحب عرش دارای مقام و منزلت است؛ …. (20)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿21﴾
آنجا مورد اطاعت [فرشتگان] و امین است…. (21)
وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿22﴾
و رفیق و یار شما دیوانه نیست. (22)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿23﴾
بی تردید امین وحی را در افق روشن دیده است، (23)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿24﴾
و او نسبت به [ابلاغ و تعلیم] آنچه به او وحی می شود، بخیل نیست (24)
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿25﴾
و قرآن، کلام شیطان رانده شده نیست؛ (25)
فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿26﴾
پس [با انکار قرآن و روی گرداندن از آن] کجا می روید؟ (26)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿27﴾
قرآن فقط وسیله یادآوری و پند برای جهانیان است؛ (27)
لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿28﴾
برای هرکس از شما که بخواهد [در همه شؤون زندگی مادی و معنوی] راه مستقیم بپیماید (28)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿29﴾
و شما [طیِ راهِ مستقیم را] نخواهید خواست مگر آنکه خدا پروردگار جهانیان بخواهد. (29)
