- 4352
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق محمد عبدالعزیز حصان سوره انسان آیات 23 تا آخر، مرسلات، زلزال، عادیات، قارعه، تکاثر، عصر
تلاوت تحقیق محمد عبدالعزیز حصان
سوره انسان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنْزِیلًا ﴿23﴾
مسلما ما قرآن را بر تو نازل کردیم. (23)
فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ کَفُورًا ﴿24﴾
پس در (تبلیغ و اجرای) حکم پروردگارت شکیبا باش، و از هیچ گنهکار و کافری از آنان اطاعت مکن. (24)
وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَأَصِیلًا ﴿25﴾
و نام پروردگارت را هر صبح و شام به یاد آور. (25)
وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا ﴿26﴾
و در شبانگاه برای او سجده کن، و مقداری طولانی از شب، او را تسبیح گوی. (26)
إِنَّ هَؤُلَاءِ یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا ﴿27﴾
آنها زندگی زودگذر دنیا را دوست دارند در حالی که پشت سر خود روز سخت و سنگینی را رها میکنند. (27)
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا ﴿28﴾
ما آنها را آفریدیم و پیوندهای وجودشان را محکم کردیم، و هر زمان بخواهیم جای آنان را به گروه دیگری میدهیم. (28)
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴿29﴾
این یک تذکر و یاد آوری است و هر کس بخواهد (با استفاده از آن) راهی به سوی پروردگارش انتخاب میکند. (29)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿30﴾
و شما چیزی را نمیخواهید مگر اینکه خدا بخواهد، خداوند عالم و حکیم است. (30)
یُدْخِلُ مَنْ یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿31﴾
هر کس را بخواهد (و شایسته ببیند) در رحمت خود وارد میکند، و برای ظالمان عذاب دردناکی فراهم ساخته است. (31)
سوره 77: المرسلات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿1﴾
سوگند به فرشتگانی که پی درپی فرستاده میشوند. (1)
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿2﴾
و آنها که همچون تند باد حرکت میکنند. (2)
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿3﴾
و سوگند به آنها که (ابرها را) میگسترانند، و منتشر میسازند. (3)
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿4﴾
و آنها که جدا میکنند. (4)
فَالْمُلْقِیَاتِ ذِکْرًا ﴿5﴾
و سوگند به آنها که آیات بیدار کننده (الهی) را به (انبیاء) القا مینمایند. (5)
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿6﴾
برای اتمام حجت، یا انذار! (6)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿7﴾
که آنچه به شما (درباره قیامت) وعده داده میشود به وقوع میپیوندد. (7)
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿8﴾
در آن هنگام که ستارگان محو و تاریک گردند، (8)
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿9﴾
و (کواکب) آسمان از هم بشکافند، (9)
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿10﴾
و در آن زمان که کوهها از جا کنده شوند. (10)
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿11﴾
و در آن هنگام که برای پیامبران (به منظور اداء شهادت) تعیین وقت شود. (11)
لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿12﴾
این امر برای چه روزی به تاءخیر افتاده ؟ (12)
لِیَوْمِ الْفَصْلِ ﴿13﴾
برای روز جدائی (حق از باطل). (13)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ﴿14﴾
تو چه میدانی روز جدائی چیست ؟ (14)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿15﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (15)
أَلَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ ﴿16﴾
آیا ما اقوام (مجرم) نخستین را هلاک نکردیم ؟ (16)
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ ﴿17﴾
سپس آخرین را به دنبال آنها میفرستیم. (17)
کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿18﴾
(آری) اینگونه با مجرمان رفتار میکنیم. (18)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿19﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (19)
أَلَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ﴿20﴾
آیا شما را از آبی پست و ناچیز نیافریدیم ؟ (20)
فَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَکِینٍ ﴿21﴾
سپس آن را در قرارگاهی محفوظ و آماده قرار دادیم. (21)
إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ﴿22﴾
تا مدتی معین. (22)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ﴿23﴾
ما قدرت بر این کار داشتیم پس ما قدرتمند خوبی هستیم (و امر معاد برای ما سهل است) (23)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿24﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (24)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا ﴿25﴾
آیا زمین را مرکز اجتماع انسانها قرار ندادیم ؟ (25)
أَحْیَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿26﴾
هم در حال حیاتشان و هم مرگشان. (26)
وَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاکُمْ مَاءً فُرَاتًا ﴿27﴾
و در آن کوههای استوار و بلند قرار دادیم، و آبی گوارا به شما نوشاندیم. (27)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿28﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (28)
انْطَلِقُوا إِلَى مَا کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿29﴾
(و در آن روز به آنها گفته میشود) بیدرنگ بروید به سوی همان چیزی که پیوسته آنرا انکار میکردید! (29)
انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِی ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿30﴾
بروید به سوی سایه سه شاخه (دودهای خفقان بار آتش!). (30)
لَا ظَلِیلٍ وَلَا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ ﴿31﴾
سایه ای که نه آرام بخش است، و نه از شعله های آتش جلوگیری میکند! (31)
إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ کَالْقَصْرِ ﴿32﴾
جرقه هائی از خود پرتاب میکند مانند یک کاخ! (32)
کَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿33﴾
گوئی (در سرعت و کثرت) همچون شتران زرد رنگی هستند (که به هر سو پراکنده میشوند). (33)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿34﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (34)
هَذَا یَوْمُ لَا یَنْطِقُونَ ﴿35﴾
امروز روزی است که سخن نمیگویند (و قادر بر دفاع از خویش نیستند). (35)
وَلَا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ ﴿36﴾
و به آنها اجازه داده نمیشود که عذر خواهی کنند. (36)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿37﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (37)
هَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاکُمْ وَالْأَوَّلِینَ ﴿38﴾
امروز همان روز جدائی (حق از باطل) است که شما و پیشینیان را در آن جمع کرده ایم. (38)
فَإِنْ کَانَ لَکُمْ کَیْدٌ فَکِیدُونِ ﴿39﴾
اگر چاره ای در برابر من (برای فرار از چنگال مجازات) دارید انجام دهید. (39)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿40﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (40)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ ﴿41﴾
افراد با تقوی در سایه های (درختان بهشتی) و در میان چشمه ها قرار دارند. (41)
وَفَوَاکِهَ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿42﴾
و میوه هائی از آنچه مایل باشند. (42)
کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿43﴾
بخورید و بنوشید گوارا، اینها در برابر اعمالی است که انجام میدادید. (43)
إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿44﴾
ما اینگونه نیکوکاران را جزا میدهیم. (44)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿45﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (45)
کُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِیلًا إِنَّکُمْ مُجْرِمُونَ ﴿46﴾
(در مقابل، به مجرمان گفته میشود) بخورید و بهره گیرید در این مدت کم (ولی بدانید عذاب الهی در انتظار شما است) چرا که شما مجرمید. (46)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿47﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (47)
وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لَا یَرْکَعُونَ ﴿48﴾
و هنگامی که به آنها گفته شود رکوع کنید رکوع نمیکنند. (48)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿49﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (49)
فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ ﴿50﴾
(اگر آنها به این قرآن ایمان نمیآورند) پس به کدام سخن بعد از آن ایمان میآورند. (50)
سوره 99: الزلزلة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿1﴾
هنگامی که زمین شدیدا به لرزه در آید. (1)
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿2﴾
و زمین بارهای سنگینش را خارج سازد! (2)
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا ﴿3﴾
و انسان میگوید زمین را چه میشود (که اینگونه میلرزد)؟ (3)
یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿4﴾
در آن روز زمین تمام خبرهای خود را بازگو میکند. (4)
بِأَنَّ رَبَّکَ أَوْحَى لَهَا ﴿5﴾
چرا که پروردگارت به او وحی کرده است. (5)
یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِیُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ﴿6﴾
در آن روز مردم به صورت گروه های مختلف از قبرها خارج میشوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود. (6)
فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ ﴿7﴾
پس هر کس به اندازه سنگینی ذره ای کار خیر انجام داده آن را میبیند. (7)
وَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ ﴿8﴾
و هر کس به اندازه ذره ای کار بد کرده آن را میبیند. (8)
سوره 100: العادیات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا ﴿1﴾
سوگند به اسبان دوندهای که نفس زنان (به سوی میدان جهاد) پیش رفتند. (1)
فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا ﴿2﴾
و سوگند به آنها (که بر اثر برخورد سمشان به سنگهای بیابان) جرقه های آتش افروختند. (2)
فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا ﴿3﴾
و با دمیدن صبح بر دشمن یورش بردند. (3)
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿4﴾
و گرد و غبار به هر سو پراکنده کردند. (4)
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿5﴾
و (ناگهان) در میان دشمن ظاهر شدند. (5)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ ﴿6﴾
که انسان در برابر نعمتهای پروردگارش ناسپاس و بخیل است. (6)
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِکَ لَشَهِیدٌ ﴿7﴾
و او خود نیز بر این معنی گواه است. (7)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ ﴿8﴾
او علاقه شدیدی به مال دارد. (8)
أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ ﴿9﴾
آیا نمیداند روزی که تمام آنچه در قبرهاست زنده میشود. (9)
وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ ﴿10﴾
و آنچه در درون سینه ها است آشکار میگردد. (10)
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ ﴿11﴾
در آن روز پروردگارشان از آنها کاملا با خبر است. (11)
سوره 101: القارعة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الْقَارِعَةُ ﴿1﴾
آن حادثه کوبنده، (1)
مَا الْقَارِعَةُ ﴿2﴾
و چه حادثه کوبنده ای؟! (2)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿3﴾
و تو چه میدانی که حادثه کوبنده چیست ؟ (3)
یَوْمَ یَکُونُ النَّاسُ کَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿4﴾
روزی که مردم مانند پروانه های پراکنده به هر سو میدوند. (4)
وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ ﴿5﴾
و کوه ها مانند پشم رنگین حلاجی شده میگردد. (5)
فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ ﴿6﴾
(در آن روز) کسی که ترازوهای اعمالش سنگین است. (6)
فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ ﴿7﴾
در یک زندگی خشنود خواهد بود. (7)
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ ﴿8﴾
و اما کسی که ترازوهایش سبک است. (8)
فَأُمُّهُ هَاوِیَةٌ ﴿9﴾
پناهگاهش هاویه (دوزخ) است. (9)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ ﴿10﴾
و تو چه میدانی هاویه چیست ؟ (10)
نَارٌ حَامِیَةٌ ﴿11﴾
آتشی است سوزان. (11)
سوره 102: التکاثر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَلْهَاکُمُ التَّکَاثُرُ ﴿1﴾
تفاخر و تکاثر شما را به خود مشغول داشته (و از خدا غافل کرده). (1)
حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿2﴾
تا آنجا که زیارت قبرها رفتید (و قبور مردگان خود را برشمردید). (2)
کَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿3﴾
چنین نیست که شما خیال میکنید به زودی خواهید دانست. (3)
ثُمَّ کَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿4﴾
باز چنان نیست که شما میپندارید به زودی خواهید دانست. (4)
کَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ ﴿5﴾
چنان نیست که شما خیال میکنید اگر شما علم الیقین (به آخرت) داشتید (به سراغ این موهومات و تفاخرها نمیرفتید). (5)
لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ ﴿6﴾
شما قطعا جهنم را خواهید دید! (6)
ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیْنَ الْیَقِینِ ﴿7﴾
سپس (با ورود در آن) آن را به عین الیقین مشاهده خواهید کرد. (7)
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ ﴿8﴾
سپس در آن روز همه شما از نعمتهائی که داشته اید سؤ ال خواهید شد. (8)
سوره 103: العصر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَصْرِ ﴿1﴾
به عصر سوگند، (1)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿2﴾
که انسانها همه در زیانند. (2)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿3﴾
مگر کسانی که ایمان آورده، و اعمال صالح انجام داده اند و یکدیگر را به حق سفارش کرده، و یکدیگر را به شکیبائی و استقامت توصیه نمود. (3)
سوره انسان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنْزِیلًا ﴿23﴾
مسلما ما قرآن را بر تو نازل کردیم. (23)
فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ کَفُورًا ﴿24﴾
پس در (تبلیغ و اجرای) حکم پروردگارت شکیبا باش، و از هیچ گنهکار و کافری از آنان اطاعت مکن. (24)
وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَأَصِیلًا ﴿25﴾
و نام پروردگارت را هر صبح و شام به یاد آور. (25)
وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا ﴿26﴾
و در شبانگاه برای او سجده کن، و مقداری طولانی از شب، او را تسبیح گوی. (26)
إِنَّ هَؤُلَاءِ یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا ﴿27﴾
آنها زندگی زودگذر دنیا را دوست دارند در حالی که پشت سر خود روز سخت و سنگینی را رها میکنند. (27)
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا ﴿28﴾
ما آنها را آفریدیم و پیوندهای وجودشان را محکم کردیم، و هر زمان بخواهیم جای آنان را به گروه دیگری میدهیم. (28)
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴿29﴾
این یک تذکر و یاد آوری است و هر کس بخواهد (با استفاده از آن) راهی به سوی پروردگارش انتخاب میکند. (29)
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿30﴾
و شما چیزی را نمیخواهید مگر اینکه خدا بخواهد، خداوند عالم و حکیم است. (30)
یُدْخِلُ مَنْ یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿31﴾
هر کس را بخواهد (و شایسته ببیند) در رحمت خود وارد میکند، و برای ظالمان عذاب دردناکی فراهم ساخته است. (31)
سوره 77: المرسلات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿1﴾
سوگند به فرشتگانی که پی درپی فرستاده میشوند. (1)
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿2﴾
و آنها که همچون تند باد حرکت میکنند. (2)
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿3﴾
و سوگند به آنها که (ابرها را) میگسترانند، و منتشر میسازند. (3)
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿4﴾
و آنها که جدا میکنند. (4)
فَالْمُلْقِیَاتِ ذِکْرًا ﴿5﴾
و سوگند به آنها که آیات بیدار کننده (الهی) را به (انبیاء) القا مینمایند. (5)
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿6﴾
برای اتمام حجت، یا انذار! (6)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿7﴾
که آنچه به شما (درباره قیامت) وعده داده میشود به وقوع میپیوندد. (7)
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿8﴾
در آن هنگام که ستارگان محو و تاریک گردند، (8)
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿9﴾
و (کواکب) آسمان از هم بشکافند، (9)
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿10﴾
و در آن زمان که کوهها از جا کنده شوند. (10)
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿11﴾
و در آن هنگام که برای پیامبران (به منظور اداء شهادت) تعیین وقت شود. (11)
لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿12﴾
این امر برای چه روزی به تاءخیر افتاده ؟ (12)
لِیَوْمِ الْفَصْلِ ﴿13﴾
برای روز جدائی (حق از باطل). (13)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ﴿14﴾
تو چه میدانی روز جدائی چیست ؟ (14)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿15﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (15)
أَلَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ ﴿16﴾
آیا ما اقوام (مجرم) نخستین را هلاک نکردیم ؟ (16)
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ ﴿17﴾
سپس آخرین را به دنبال آنها میفرستیم. (17)
کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿18﴾
(آری) اینگونه با مجرمان رفتار میکنیم. (18)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿19﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (19)
أَلَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ﴿20﴾
آیا شما را از آبی پست و ناچیز نیافریدیم ؟ (20)
فَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَکِینٍ ﴿21﴾
سپس آن را در قرارگاهی محفوظ و آماده قرار دادیم. (21)
إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ﴿22﴾
تا مدتی معین. (22)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ﴿23﴾
ما قدرت بر این کار داشتیم پس ما قدرتمند خوبی هستیم (و امر معاد برای ما سهل است) (23)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿24﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (24)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا ﴿25﴾
آیا زمین را مرکز اجتماع انسانها قرار ندادیم ؟ (25)
أَحْیَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿26﴾
هم در حال حیاتشان و هم مرگشان. (26)
وَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاکُمْ مَاءً فُرَاتًا ﴿27﴾
و در آن کوههای استوار و بلند قرار دادیم، و آبی گوارا به شما نوشاندیم. (27)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿28﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (28)
انْطَلِقُوا إِلَى مَا کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿29﴾
(و در آن روز به آنها گفته میشود) بیدرنگ بروید به سوی همان چیزی که پیوسته آنرا انکار میکردید! (29)
انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِی ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿30﴾
بروید به سوی سایه سه شاخه (دودهای خفقان بار آتش!). (30)
لَا ظَلِیلٍ وَلَا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ ﴿31﴾
سایه ای که نه آرام بخش است، و نه از شعله های آتش جلوگیری میکند! (31)
إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ کَالْقَصْرِ ﴿32﴾
جرقه هائی از خود پرتاب میکند مانند یک کاخ! (32)
کَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿33﴾
گوئی (در سرعت و کثرت) همچون شتران زرد رنگی هستند (که به هر سو پراکنده میشوند). (33)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿34﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (34)
هَذَا یَوْمُ لَا یَنْطِقُونَ ﴿35﴾
امروز روزی است که سخن نمیگویند (و قادر بر دفاع از خویش نیستند). (35)
وَلَا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ ﴿36﴾
و به آنها اجازه داده نمیشود که عذر خواهی کنند. (36)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿37﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (37)
هَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاکُمْ وَالْأَوَّلِینَ ﴿38﴾
امروز همان روز جدائی (حق از باطل) است که شما و پیشینیان را در آن جمع کرده ایم. (38)
فَإِنْ کَانَ لَکُمْ کَیْدٌ فَکِیدُونِ ﴿39﴾
اگر چاره ای در برابر من (برای فرار از چنگال مجازات) دارید انجام دهید. (39)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿40﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (40)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ ﴿41﴾
افراد با تقوی در سایه های (درختان بهشتی) و در میان چشمه ها قرار دارند. (41)
وَفَوَاکِهَ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿42﴾
و میوه هائی از آنچه مایل باشند. (42)
کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿43﴾
بخورید و بنوشید گوارا، اینها در برابر اعمالی است که انجام میدادید. (43)
إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿44﴾
ما اینگونه نیکوکاران را جزا میدهیم. (44)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿45﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (45)
کُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِیلًا إِنَّکُمْ مُجْرِمُونَ ﴿46﴾
(در مقابل، به مجرمان گفته میشود) بخورید و بهره گیرید در این مدت کم (ولی بدانید عذاب الهی در انتظار شما است) چرا که شما مجرمید. (46)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿47﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (47)
وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لَا یَرْکَعُونَ ﴿48﴾
و هنگامی که به آنها گفته شود رکوع کنید رکوع نمیکنند. (48)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿49﴾
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (49)
فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ ﴿50﴾
(اگر آنها به این قرآن ایمان نمیآورند) پس به کدام سخن بعد از آن ایمان میآورند. (50)
سوره 99: الزلزلة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿1﴾
هنگامی که زمین شدیدا به لرزه در آید. (1)
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿2﴾
و زمین بارهای سنگینش را خارج سازد! (2)
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا ﴿3﴾
و انسان میگوید زمین را چه میشود (که اینگونه میلرزد)؟ (3)
یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿4﴾
در آن روز زمین تمام خبرهای خود را بازگو میکند. (4)
بِأَنَّ رَبَّکَ أَوْحَى لَهَا ﴿5﴾
چرا که پروردگارت به او وحی کرده است. (5)
یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِیُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ﴿6﴾
در آن روز مردم به صورت گروه های مختلف از قبرها خارج میشوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود. (6)
فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ ﴿7﴾
پس هر کس به اندازه سنگینی ذره ای کار خیر انجام داده آن را میبیند. (7)
وَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ ﴿8﴾
و هر کس به اندازه ذره ای کار بد کرده آن را میبیند. (8)
سوره 100: العادیات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا ﴿1﴾
سوگند به اسبان دوندهای که نفس زنان (به سوی میدان جهاد) پیش رفتند. (1)
فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا ﴿2﴾
و سوگند به آنها (که بر اثر برخورد سمشان به سنگهای بیابان) جرقه های آتش افروختند. (2)
فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا ﴿3﴾
و با دمیدن صبح بر دشمن یورش بردند. (3)
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿4﴾
و گرد و غبار به هر سو پراکنده کردند. (4)
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿5﴾
و (ناگهان) در میان دشمن ظاهر شدند. (5)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ ﴿6﴾
که انسان در برابر نعمتهای پروردگارش ناسپاس و بخیل است. (6)
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِکَ لَشَهِیدٌ ﴿7﴾
و او خود نیز بر این معنی گواه است. (7)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ ﴿8﴾
او علاقه شدیدی به مال دارد. (8)
أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ ﴿9﴾
آیا نمیداند روزی که تمام آنچه در قبرهاست زنده میشود. (9)
وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ ﴿10﴾
و آنچه در درون سینه ها است آشکار میگردد. (10)
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ ﴿11﴾
در آن روز پروردگارشان از آنها کاملا با خبر است. (11)
سوره 101: القارعة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الْقَارِعَةُ ﴿1﴾
آن حادثه کوبنده، (1)
مَا الْقَارِعَةُ ﴿2﴾
و چه حادثه کوبنده ای؟! (2)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿3﴾
و تو چه میدانی که حادثه کوبنده چیست ؟ (3)
یَوْمَ یَکُونُ النَّاسُ کَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿4﴾
روزی که مردم مانند پروانه های پراکنده به هر سو میدوند. (4)
وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ ﴿5﴾
و کوه ها مانند پشم رنگین حلاجی شده میگردد. (5)
فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ ﴿6﴾
(در آن روز) کسی که ترازوهای اعمالش سنگین است. (6)
فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ ﴿7﴾
در یک زندگی خشنود خواهد بود. (7)
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ ﴿8﴾
و اما کسی که ترازوهایش سبک است. (8)
فَأُمُّهُ هَاوِیَةٌ ﴿9﴾
پناهگاهش هاویه (دوزخ) است. (9)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ ﴿10﴾
و تو چه میدانی هاویه چیست ؟ (10)
نَارٌ حَامِیَةٌ ﴿11﴾
آتشی است سوزان. (11)
سوره 102: التکاثر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَلْهَاکُمُ التَّکَاثُرُ ﴿1﴾
تفاخر و تکاثر شما را به خود مشغول داشته (و از خدا غافل کرده). (1)
حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿2﴾
تا آنجا که زیارت قبرها رفتید (و قبور مردگان خود را برشمردید). (2)
کَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿3﴾
چنین نیست که شما خیال میکنید به زودی خواهید دانست. (3)
ثُمَّ کَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿4﴾
باز چنان نیست که شما میپندارید به زودی خواهید دانست. (4)
کَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ ﴿5﴾
چنان نیست که شما خیال میکنید اگر شما علم الیقین (به آخرت) داشتید (به سراغ این موهومات و تفاخرها نمیرفتید). (5)
لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ ﴿6﴾
شما قطعا جهنم را خواهید دید! (6)
ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیْنَ الْیَقِینِ ﴿7﴾
سپس (با ورود در آن) آن را به عین الیقین مشاهده خواهید کرد. (7)
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ ﴿8﴾
سپس در آن روز همه شما از نعمتهائی که داشته اید سؤ ال خواهید شد. (8)
سوره 103: العصر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَصْرِ ﴿1﴾
به عصر سوگند، (1)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿2﴾
که انسانها همه در زیانند. (2)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿3﴾
مگر کسانی که ایمان آورده، و اعمال صالح انجام داده اند و یکدیگر را به حق سفارش کرده، و یکدیگر را به شکیبائی و استقامت توصیه نمود. (3)