- 6404
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق مصطفی اسماعیل سوره قاف آیات 31 تا آخر، ذاریات 1 تا 30، طارق، اخلاص
تلاوت تحقیق مصطفی اسماعیل، این تلاوت در سال 1957 میلادی در کشور سوریه، شهر حمص، مسجد خالد ابن ولید اجرا گردیده است.
سوره 50 :ق
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ ﴿31﴾
(در آن روز) بهشت به پرهیزگاران نزدیک میشود، و فاصله ای از آنها ندارد! (31)
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ ﴿32﴾
این چیزی است که به شما وعده داده میشود و برای کسانی است که به سوی خدا باز میگردند، و پیمانها و احکام او را حفظ میکنند. (32)
مَنْ خَشِیَ الرَّحْمَنَ بِالْغَیْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِیبٍ ﴿33﴾
آنکس که از خداوند رحمان در نهان بترسد، و با قلبی پرانابه در محضر او حاضر شود (33)
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ ﴿34﴾
(به آنها میگویند) به سلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانی است. (34)
لَهُمْ مَا یَشَاءُونَ فِیهَا وَلَدَیْنَا مَزِیدٌ ﴿35﴾
هر چه بخواهند در آنجا برای آنها هست و نزد ما نعمتهای اضافی دیگری است (که به فکر هیچکس نمیرسد). (35)
وَکَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِی الْبِلَادِ هَلْ مِنْ مَحِیصٍ ﴿36﴾
چه بسیار اقوامی را که قبل از آنها هلاک کردیم، اقوامی که از آنها قویتر بودند، و شهرها (و کشورها) را گشودند، آیا راه فراری وجود دارد؟ (36)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَذِکْرَى لِمَنْ کَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ ﴿37﴾
در این تذکری است برای آن کس که عقل دارد، یا گوش فرادهد و حضور یابد. (37)
وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِنْ لُغُوبٍ ﴿38﴾
ما آسمانها و زمین و آنچه را در میان آنهاست در شش روز (شش دوران) آفریدیم و هیچگونه رنج و تعبی به ما نرسید (با این حال چگونه زنده کردن مردگان برای ما مشکل است ؟). (38)
فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ ﴿39﴾
در برابر آنچه آنها میگویند شکیبا باش، و تسبیح و حمد پروردگارت را قبل از طلوع آفتاب و پیش از غروب بجا آور. (39)
وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ ﴿40﴾
و در بخشی از شب او را تسبیح کن، و بعد از سجده ها! (40)
وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَکَانٍ قَرِیبٍ ﴿41﴾
گوش فرا ده و منتظر روزی باش که منادی از مکان نزدیک ندا میدهد. (41)
یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ ﴿42﴾
روزی که همگان صیحه رستاخیز را به حق میشنوند، آن روز روز خروج است. (42)
إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی وَنُمِیتُ وَإِلَیْنَا الْمَصِیرُ ﴿43﴾
مائیم که زنده میکنیم، و میمیرانیم، و بازگشت تنها به سوی ما است. (43)
یَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِکَ حَشْرٌ عَلَیْنَا یَسِیرٌ ﴿44﴾
روزی که زمین از روی آنها شکافته میشود و به سرعت (از قبرها) خارج میگردند، و این جمع کردن برای ما آسان است. (44)
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَقُولُونَ وَمَا أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ یَخَافُ وَعِیدِ ﴿45﴾
ما به آنچه آنها میگویند آگاهتریم و تو ماءمور به اجبار آنها نیستی، بنابراین به وسیله قرآن کسانی را که از عذاب من میترسند متذکر ساز. (45)
سوره 51: الذاریات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالذَّارِیَاتِ ذَرْوًا ﴿1﴾
سوگند به بادهائی که ابرها را به حرکت در میآورند (و گرد و غبار و بذرهای گیاهان را). (1)
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ﴿2﴾
و سپس سوگند به ابرهائی که بار سنگینی (از باران) با خود حمل میکنند. (2)
فَالْجَارِیَاتِ یُسْرًا ﴿3﴾
و سپس سوگند به کشتیهائی که به آسانی به حرکت در میآیند. (3)
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ﴿4﴾
و سوگند به فرشتگانی که کارها را تقسیم میکنند. (4)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ﴿5﴾
(آری سوگند به همه اینها) که آنچه به شما وعده داده شده است قطعا راست است. (5)
وَإِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ ﴿6﴾
و بدون شک جزای اعمال واقع شدنی است. (6)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُکِ ﴿7﴾
قسم به آسمان که دارای چین و شکنهای زیباست! (7)
إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ ﴿8﴾
که شما در گفتاری مختلف و گوناگون هستید. (8)
یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ ﴿9﴾
کسانی از ایمان به آن (روز جزا) منحرف میشوند که از قبول حق سر باز میزنند. (9)
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ﴿10﴾
کشته شوند دروغگویان (و مرگ بر آنها!). (10)
الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ سَاهُونَ ﴿11﴾
همانها که در جهل و غفلت فرو رفته اند. (11)
یَسْأَلُونَ أَیَّانَ یَوْمُ الدِّینِ ﴿12﴾
و پیوسته سؤ ال میکنند روز جزا چه موقع است؟! (12)
یَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ یُفْتَنُونَ ﴿13﴾
(آری) همان روزی است که آنها را بر آتش میسوزانند! (13)
ذُوقُوا فِتْنَتَکُمْ هَذَا الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿14﴾
بچشید عذاب خود را، این همان چیزی است که درباره آن عجله داشتید! (14)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿15﴾
پرهیزگاران در باغهای بهشت و در میان چشمه ها قرار دارند. (15)
آخِذِینَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُحْسِنِینَ ﴿16﴾
و آنچه پروردگارشان به آنها مرحمت کرده دریافت میدارند زیرا آنها پیش از آن (در سرای دنیا) از نیکوکاران بودند. (16)
کَانُوا قَلِیلًا مِنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ ﴿17﴾
آنها کمی از شبها را میخوابیدند. (17)
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ ﴿18﴾
و در سحرگاهان استغفار میکردند. (18)
وَفِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿19﴾
و در اموال آنها حقی برای سائل و محروم بود. (19)
وَفِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِلْمُوقِنِینَ ﴿20﴾
و در زمین آیاتی برای طالبان یقین است. (20)
وَفِی أَنْفُسِکُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿21﴾
و در وجود خود شما (نیز آیاتی است) آیا نمیبینید؟! (21)
وَفِی السَّمَاءِ رِزْقُکُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿22﴾
روزی شما در آسمان است و آنچه به شما وعده داده میشود. (22)
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ ﴿23﴾
سوگند به پروردگار آسمان و زمین که این مطلب حق است همانگونه که شما سخن میگوئید! (23)
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ ضَیْفِ إِبْرَاهِیمَ الْمُکْرَمِینَ ﴿24﴾
آیا خبر مهمانهای بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است ؟ (24)
إِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْکَرُونَ ﴿25﴾
در آن زمان که بر او وارد شدند و گفتند: سلام بر تو! او گفت سلام بر شما که جمعیتی ناشناخته اید! (25)
فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِینٍ ﴿26﴾
و به دنبال آن پنهانی به سوی خانواده خود رفت و گوساله فربه (و بریانی را برای آنها) آورد. (26)
فَقَرَّبَهُ إِلَیْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْکُلُونَ ﴿27﴾
و آنرا نزدیک آنها گذارد (ولی با تعجب دید دست به سوی غذا نمیبرند) گفت! آیا شما غذا نمیخورید؟ (27)
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِیمٍ ﴿28﴾
و از این کار احساس وحشت کرد، گفتند: نترس (ما رسولان پروردگار توئیم) و او را بشارت به تولد پسری دانا و هوشیار دادند. (28)
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِی صَرَّةٍ فَصَکَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِیمٌ ﴿29﴾
در این هنگام همسرش جلو آمد در حالی که (از خوشحالی و تعجب) فریاد میکشید و به صورت خود زد و گفت (آیا پسری خواهم آورد در حالی که) پیرزنی نازا هستم؟! (29)
قَالُوا کَذَلِکِ قَالَ رَبُّکِ إِنَّهُ هُوَ الْحَکِیمُ الْعَلِیمُ ﴿30﴾
گفتند پروردگارت چنین گفته است، و او حکیم و داناست. (30)
سوره 86: الطارق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿1﴾
سوگند به آسمان و کوبنده شب. (1)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿2﴾
و تو نمیدانی کوبنده شب چیست؟! (2)
النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿3﴾
همان ستاره درخشان و شکافنده تاریکیها. (3)
إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿4﴾
(به این آیت بزرگ الهی سوگند) که هر کس مراقب و حافظی دارد. (4)
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿5﴾
انسان باید نگاه کند که از چه چیز آفریده شده؟! (5)
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿6﴾
از یک آب جهنده آفریده شده است. (6)
یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿7﴾
آبی که خارج میشود از میان «پشت» و «سینه ها». (7)
إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿8﴾
(کسی که او را از چنین موجود ناچیزی آفرید) میتواند او را بازگرداند. (8)
یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿9﴾
در آن روز که اسرار پنهان آشکار میشود. (9)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿10﴾
و برای او هیچ نیرو و یاوری نیست. (10)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿11﴾
سوگند به آسمان پرباران! (11)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿12﴾
و سوگند به زمین پرشکاف (که گیاهان از آن سر برمی آورند). (12)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿13﴾
که این یک سخن حق است. (13)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿14﴾
و شوخی نیست. (14)
إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا ﴿15﴾
آنها پیوسته حیله میکنند. (15)
وَأَکِیدُ کَیْدًا ﴿16﴾
و من در مقابل آنها چاره میکنم. (16)
فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿17﴾
حال که چنین است کافران را اندکی مهلت ده (تا سزای اعمالشان را ببینند). (17)
سوره 112: الإخلاص
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿1﴾
بگو: خداوند یکتا و یگانه است. (1)
اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿2﴾
خداوندی است که همه نیازمندان قصد او میکنند: (2)
لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿3﴾
نزاد و زاده نشد. (3)
وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿4﴾
و برای او هرگز شبیه و مانندی نبوده است. (4)
سوره 50 :ق
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ ﴿31﴾
(در آن روز) بهشت به پرهیزگاران نزدیک میشود، و فاصله ای از آنها ندارد! (31)
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ ﴿32﴾
این چیزی است که به شما وعده داده میشود و برای کسانی است که به سوی خدا باز میگردند، و پیمانها و احکام او را حفظ میکنند. (32)
مَنْ خَشِیَ الرَّحْمَنَ بِالْغَیْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِیبٍ ﴿33﴾
آنکس که از خداوند رحمان در نهان بترسد، و با قلبی پرانابه در محضر او حاضر شود (33)
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ ﴿34﴾
(به آنها میگویند) به سلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانی است. (34)
لَهُمْ مَا یَشَاءُونَ فِیهَا وَلَدَیْنَا مَزِیدٌ ﴿35﴾
هر چه بخواهند در آنجا برای آنها هست و نزد ما نعمتهای اضافی دیگری است (که به فکر هیچکس نمیرسد). (35)
وَکَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِی الْبِلَادِ هَلْ مِنْ مَحِیصٍ ﴿36﴾
چه بسیار اقوامی را که قبل از آنها هلاک کردیم، اقوامی که از آنها قویتر بودند، و شهرها (و کشورها) را گشودند، آیا راه فراری وجود دارد؟ (36)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَذِکْرَى لِمَنْ کَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ ﴿37﴾
در این تذکری است برای آن کس که عقل دارد، یا گوش فرادهد و حضور یابد. (37)
وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِنْ لُغُوبٍ ﴿38﴾
ما آسمانها و زمین و آنچه را در میان آنهاست در شش روز (شش دوران) آفریدیم و هیچگونه رنج و تعبی به ما نرسید (با این حال چگونه زنده کردن مردگان برای ما مشکل است ؟). (38)
فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ ﴿39﴾
در برابر آنچه آنها میگویند شکیبا باش، و تسبیح و حمد پروردگارت را قبل از طلوع آفتاب و پیش از غروب بجا آور. (39)
وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ ﴿40﴾
و در بخشی از شب او را تسبیح کن، و بعد از سجده ها! (40)
وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَکَانٍ قَرِیبٍ ﴿41﴾
گوش فرا ده و منتظر روزی باش که منادی از مکان نزدیک ندا میدهد. (41)
یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ ﴿42﴾
روزی که همگان صیحه رستاخیز را به حق میشنوند، آن روز روز خروج است. (42)
إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی وَنُمِیتُ وَإِلَیْنَا الْمَصِیرُ ﴿43﴾
مائیم که زنده میکنیم، و میمیرانیم، و بازگشت تنها به سوی ما است. (43)
یَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِکَ حَشْرٌ عَلَیْنَا یَسِیرٌ ﴿44﴾
روزی که زمین از روی آنها شکافته میشود و به سرعت (از قبرها) خارج میگردند، و این جمع کردن برای ما آسان است. (44)
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَقُولُونَ وَمَا أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ یَخَافُ وَعِیدِ ﴿45﴾
ما به آنچه آنها میگویند آگاهتریم و تو ماءمور به اجبار آنها نیستی، بنابراین به وسیله قرآن کسانی را که از عذاب من میترسند متذکر ساز. (45)
سوره 51: الذاریات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالذَّارِیَاتِ ذَرْوًا ﴿1﴾
سوگند به بادهائی که ابرها را به حرکت در میآورند (و گرد و غبار و بذرهای گیاهان را). (1)
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ﴿2﴾
و سپس سوگند به ابرهائی که بار سنگینی (از باران) با خود حمل میکنند. (2)
فَالْجَارِیَاتِ یُسْرًا ﴿3﴾
و سپس سوگند به کشتیهائی که به آسانی به حرکت در میآیند. (3)
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ﴿4﴾
و سوگند به فرشتگانی که کارها را تقسیم میکنند. (4)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ﴿5﴾
(آری سوگند به همه اینها) که آنچه به شما وعده داده شده است قطعا راست است. (5)
وَإِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ ﴿6﴾
و بدون شک جزای اعمال واقع شدنی است. (6)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُکِ ﴿7﴾
قسم به آسمان که دارای چین و شکنهای زیباست! (7)
إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ ﴿8﴾
که شما در گفتاری مختلف و گوناگون هستید. (8)
یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ ﴿9﴾
کسانی از ایمان به آن (روز جزا) منحرف میشوند که از قبول حق سر باز میزنند. (9)
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ﴿10﴾
کشته شوند دروغگویان (و مرگ بر آنها!). (10)
الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ سَاهُونَ ﴿11﴾
همانها که در جهل و غفلت فرو رفته اند. (11)
یَسْأَلُونَ أَیَّانَ یَوْمُ الدِّینِ ﴿12﴾
و پیوسته سؤ ال میکنند روز جزا چه موقع است؟! (12)
یَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ یُفْتَنُونَ ﴿13﴾
(آری) همان روزی است که آنها را بر آتش میسوزانند! (13)
ذُوقُوا فِتْنَتَکُمْ هَذَا الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿14﴾
بچشید عذاب خود را، این همان چیزی است که درباره آن عجله داشتید! (14)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿15﴾
پرهیزگاران در باغهای بهشت و در میان چشمه ها قرار دارند. (15)
آخِذِینَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُحْسِنِینَ ﴿16﴾
و آنچه پروردگارشان به آنها مرحمت کرده دریافت میدارند زیرا آنها پیش از آن (در سرای دنیا) از نیکوکاران بودند. (16)
کَانُوا قَلِیلًا مِنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ ﴿17﴾
آنها کمی از شبها را میخوابیدند. (17)
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ ﴿18﴾
و در سحرگاهان استغفار میکردند. (18)
وَفِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿19﴾
و در اموال آنها حقی برای سائل و محروم بود. (19)
وَفِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِلْمُوقِنِینَ ﴿20﴾
و در زمین آیاتی برای طالبان یقین است. (20)
وَفِی أَنْفُسِکُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿21﴾
و در وجود خود شما (نیز آیاتی است) آیا نمیبینید؟! (21)
وَفِی السَّمَاءِ رِزْقُکُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿22﴾
روزی شما در آسمان است و آنچه به شما وعده داده میشود. (22)
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ ﴿23﴾
سوگند به پروردگار آسمان و زمین که این مطلب حق است همانگونه که شما سخن میگوئید! (23)
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ ضَیْفِ إِبْرَاهِیمَ الْمُکْرَمِینَ ﴿24﴾
آیا خبر مهمانهای بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است ؟ (24)
إِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْکَرُونَ ﴿25﴾
در آن زمان که بر او وارد شدند و گفتند: سلام بر تو! او گفت سلام بر شما که جمعیتی ناشناخته اید! (25)
فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِینٍ ﴿26﴾
و به دنبال آن پنهانی به سوی خانواده خود رفت و گوساله فربه (و بریانی را برای آنها) آورد. (26)
فَقَرَّبَهُ إِلَیْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْکُلُونَ ﴿27﴾
و آنرا نزدیک آنها گذارد (ولی با تعجب دید دست به سوی غذا نمیبرند) گفت! آیا شما غذا نمیخورید؟ (27)
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِیمٍ ﴿28﴾
و از این کار احساس وحشت کرد، گفتند: نترس (ما رسولان پروردگار توئیم) و او را بشارت به تولد پسری دانا و هوشیار دادند. (28)
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِی صَرَّةٍ فَصَکَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِیمٌ ﴿29﴾
در این هنگام همسرش جلو آمد در حالی که (از خوشحالی و تعجب) فریاد میکشید و به صورت خود زد و گفت (آیا پسری خواهم آورد در حالی که) پیرزنی نازا هستم؟! (29)
قَالُوا کَذَلِکِ قَالَ رَبُّکِ إِنَّهُ هُوَ الْحَکِیمُ الْعَلِیمُ ﴿30﴾
گفتند پروردگارت چنین گفته است، و او حکیم و داناست. (30)
سوره 86: الطارق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿1﴾
سوگند به آسمان و کوبنده شب. (1)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿2﴾
و تو نمیدانی کوبنده شب چیست؟! (2)
النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿3﴾
همان ستاره درخشان و شکافنده تاریکیها. (3)
إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿4﴾
(به این آیت بزرگ الهی سوگند) که هر کس مراقب و حافظی دارد. (4)
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿5﴾
انسان باید نگاه کند که از چه چیز آفریده شده؟! (5)
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿6﴾
از یک آب جهنده آفریده شده است. (6)
یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿7﴾
آبی که خارج میشود از میان «پشت» و «سینه ها». (7)
إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿8﴾
(کسی که او را از چنین موجود ناچیزی آفرید) میتواند او را بازگرداند. (8)
یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿9﴾
در آن روز که اسرار پنهان آشکار میشود. (9)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿10﴾
و برای او هیچ نیرو و یاوری نیست. (10)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿11﴾
سوگند به آسمان پرباران! (11)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿12﴾
و سوگند به زمین پرشکاف (که گیاهان از آن سر برمی آورند). (12)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿13﴾
که این یک سخن حق است. (13)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿14﴾
و شوخی نیست. (14)
إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا ﴿15﴾
آنها پیوسته حیله میکنند. (15)
وَأَکِیدُ کَیْدًا ﴿16﴾
و من در مقابل آنها چاره میکنم. (16)
فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿17﴾
حال که چنین است کافران را اندکی مهلت ده (تا سزای اعمالشان را ببینند). (17)
سوره 112: الإخلاص
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿1﴾
بگو: خداوند یکتا و یگانه است. (1)
اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿2﴾
خداوندی است که همه نیازمندان قصد او میکنند: (2)
لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿3﴾
نزاد و زاده نشد. (3)
وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿4﴾
و برای او هرگز شبیه و مانندی نبوده است. (4)
