- 112
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت ترتیل عمر القزابری سوره مبارکه طارق
تلاوت ترتیل سوره ای عمر القزابری به روایت ورش عن نافع _ترجمه استاد شیخ حسین انصاریان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿1﴾
سوگند به آسمان و شباینده (1)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿2﴾
و تو چه دانى شباینده چیست (2)
النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿3﴾
ستاره درخشان است (3)
إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿4﴾
هیچ جانى نیست مگر آنکه بر او نگهبانى هست (4)
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿5﴾
پس انسان بنگرد که از چه آفریده شده است (5)
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿6﴾
از آبى جهیده آفریده شده است (6)
یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿7﴾
که از میانه پشت و سینه ها بیرون آید (7)
إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿8﴾
بىگمان او بر باز گرداندن وى تواناست (8)
یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿9﴾
روزى که رازها از پرده بیرون افتد (9)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿10﴾
آنگاه او را یارا و یاورى نیست (10)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿11﴾
و سوگند به آسمان باران دار (11)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿12﴾
و سوگند به زمین برشکافته به گیاه (12)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿13﴾
که آن [قرآن] سخنى قاطع است (13)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿14﴾
و هزل نیست (14)
إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا ﴿15﴾
آنان نیرنگى مى سگالند (15)
وَأَکِیدُ کَیْدًا ﴿16﴾
من نیز تدبیرى مى اندیشم (16)
فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿17﴾
پس کافران را مهلت ده، و اندک زمانى فرو گذارشان (17)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿1﴾
سوگند به آسمان و شباینده (1)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿2﴾
و تو چه دانى شباینده چیست (2)
النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿3﴾
ستاره درخشان است (3)
إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿4﴾
هیچ جانى نیست مگر آنکه بر او نگهبانى هست (4)
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿5﴾
پس انسان بنگرد که از چه آفریده شده است (5)
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿6﴾
از آبى جهیده آفریده شده است (6)
یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿7﴾
که از میانه پشت و سینه ها بیرون آید (7)
إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿8﴾
بىگمان او بر باز گرداندن وى تواناست (8)
یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿9﴾
روزى که رازها از پرده بیرون افتد (9)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿10﴾
آنگاه او را یارا و یاورى نیست (10)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿11﴾
و سوگند به آسمان باران دار (11)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿12﴾
و سوگند به زمین برشکافته به گیاه (12)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿13﴾
که آن [قرآن] سخنى قاطع است (13)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿14﴾
و هزل نیست (14)
إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا ﴿15﴾
آنان نیرنگى مى سگالند (15)
وَأَکِیدُ کَیْدًا ﴿16﴾
من نیز تدبیرى مى اندیشم (16)
فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿17﴾
پس کافران را مهلت ده، و اندک زمانى فرو گذارشان (17)
