- 198
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت ترتیل عامر الکاظمی سوره مبارکه علق
تلاوت ترتیل سوره ای عامر الکاظمی - با ترجمه شیخ حسین انصاریان
سوره 96: العلق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿1﴾
بخوان به نام پروردگارت که آفریده است (1)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿2﴾
که انسان را از [نطفه و سپس] خون بسته آفریده است (2)
اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ ﴿3﴾
بخوان و پروردگار تو بس گرامى است (3)
الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿4﴾
همان که با قلم [و کتابت انسان را] آموزش داد (4)
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿5﴾
به انسان چیزى را که نمىدانست، آموخت (5)
کَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیَطْغَى ﴿6﴾
چنین نیست، بىگمان انسان سر به طغیان برآورد (6
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿7﴾
از این که خود را بىنیاز [و توانگر] بیند (7
إِنَّ إِلَى رَبِّکَ الرُّجْعَى ﴿8﴾
همانا بازگشت به سوى پروردگار توست (8)
أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى ﴿9﴾
آیا نگریستهاى کسى را که باز مىدارد (9)
عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿10﴾
بندهاى را که به نماز برخیزد (10)
أَرَأَیْتَ إِنْ کَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿11﴾
آیا اندیشیدهاى که اگر [پیامبر و پیرو او] بر طریق هدایت باشد (11)
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿12﴾
یا امر به پرهیزگارى کند [بر حق است]
أَرَأَیْتَ إِنْ کَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿13﴾
آیا اندیشیدهاى که اگر انکار پیشه کند و روى برتابد [فقط خود را نابود سازد] (13)
أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى ﴿14﴾
آیا نمىداند که همانا خداوند [همه چیز را] مىبیند؟ (14)
کَلَّا لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ﴿15﴾
حاشا، اگر از آن کار دست بر ندارد، موى پیشانى او را به سختى بگیریم (15)
نَاصِیَةٍ کَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿16﴾
موى پیشانى دروغزن خطاپیشه را (16)
فَلْیَدْعُ نَادِیَهُ ﴿17﴾
پس [مذبوحانه] هم مجلسانش را [به کمک] بخواند (17)
سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ ﴿18﴾
ما نیز آتشبانان دوزخ را فراخوانیم (18)
کَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿19﴾
حاشا، از او پیروى مکن، و سجده بر و تقرب بجوى (19)
سوره 96: العلق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿1﴾
بخوان به نام پروردگارت که آفریده است (1)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿2﴾
که انسان را از [نطفه و سپس] خون بسته آفریده است (2)
اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ ﴿3﴾
بخوان و پروردگار تو بس گرامى است (3)
الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿4﴾
همان که با قلم [و کتابت انسان را] آموزش داد (4)
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿5﴾
به انسان چیزى را که نمىدانست، آموخت (5)
کَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیَطْغَى ﴿6﴾
چنین نیست، بىگمان انسان سر به طغیان برآورد (6
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿7﴾
از این که خود را بىنیاز [و توانگر] بیند (7
إِنَّ إِلَى رَبِّکَ الرُّجْعَى ﴿8﴾
همانا بازگشت به سوى پروردگار توست (8)
أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى ﴿9﴾
آیا نگریستهاى کسى را که باز مىدارد (9)
عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿10﴾
بندهاى را که به نماز برخیزد (10)
أَرَأَیْتَ إِنْ کَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿11﴾
آیا اندیشیدهاى که اگر [پیامبر و پیرو او] بر طریق هدایت باشد (11)
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿12﴾
یا امر به پرهیزگارى کند [بر حق است]
أَرَأَیْتَ إِنْ کَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿13﴾
آیا اندیشیدهاى که اگر انکار پیشه کند و روى برتابد [فقط خود را نابود سازد] (13)
أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى ﴿14﴾
آیا نمىداند که همانا خداوند [همه چیز را] مىبیند؟ (14)
کَلَّا لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ﴿15﴾
حاشا، اگر از آن کار دست بر ندارد، موى پیشانى او را به سختى بگیریم (15)
نَاصِیَةٍ کَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿16﴾
موى پیشانى دروغزن خطاپیشه را (16)
فَلْیَدْعُ نَادِیَهُ ﴿17﴾
پس [مذبوحانه] هم مجلسانش را [به کمک] بخواند (17)
سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ ﴿18﴾
ما نیز آتشبانان دوزخ را فراخوانیم (18)
کَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿19﴾
حاشا، از او پیروى مکن، و سجده بر و تقرب بجوى (19)
