- 584
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق شکری برعی سوره مدثر آیات 31 تا آخر، بروج 1 تا 9، 12 تا آخر، بلد 1 تا 4
تلاوت تحقیق شکری برعی، این تلاوت در کشور مصر اجرا گردیده است.
سوره 74: المدثر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِکَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِینَ کَفَرُوا لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَیَزْدَادَ الَّذِینَ آمَنُوا إِیمَانًا وَلَا یَرْتَابَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِیَقُولَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْکَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا کَذَلِکَ یُضِلُّ اللَّهُ مَنْ یَشَاءُ وَیَهْدِی مَنْ یَشَاءُ وَمَا یَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّکَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِیَ إِلَّا ذِکْرَى لِلْبَشَرِ ﴿31﴾
ماءموران دوزخ را جز فرشتگان (عذاب) قرار ندادیم، و تعداد آنها را جز برای آزمایش کافران معین نکردیم، تا اهل کتاب (یهود و نصاری) یقین پیدا کنند، و ایمان مؤ منان افزوده شود، و اهل کتاب و مؤ منان (در حقانیت این کتاب آسمانی) تردید به خود راه ندهند، و کافران بگویند: خدا از این توصیف چه منظوری دارد؟ (آری) اینگونه خداوند هر کس را بخواهد گمراه میسازد و هر کس را بخواهد هدایت میکند، و لشکریان پروردگارت را جز او کسی نمیداند، و این جز هشدار و تذکری برای انسانها نیست. (31)
کَلَّا وَالْقَمَرِ ﴿32﴾
اینچنین نیست که آنها تصور میکنند، سوگند به ماه. (32)
وَاللَّیْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿33﴾
و به شب هنگامی که (دامن برچیند و) پشت کند. (33)
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿34﴾
و به صبح هنگامی که چهره بگشاید. (34)
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْکُبَرِ ﴿35﴾
که آن (حوادث هولناک قیامت) از مسائل مهم است. (35)
نَذِیرًا لِلْبَشَرِ ﴿36﴾
هشدار و انذاری است برای همه انسانها. (36)
لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَتَقَدَّمَ أَوْ یَتَأَخَّرَ ﴿37﴾
برای کسانی از شما که میخواهند تقدم جویند یا عقب بمانند (به سوی هدایت خیرات پیش روند یا نروند). (37)
کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ ﴿38﴾
هر کس در گرو اعمال خویش است. (38)
إِلَّا أَصْحَابَ الْیَمِینِ ﴿39﴾
مگر اصحاب الیمین (که نامه اعمالشان را به نشانه ایمان و تقوی به دست راستشان میدهند). (39)
فِی جَنَّاتٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿40﴾
آنها در باغهای بهشتند و سؤ ال میکنند. (40)
عَنِ الْمُجْرِمِینَ ﴿41﴾
از مجرمان: (41)
مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ ﴿42﴾
چه چیز شما را به دوزخ فرستاد؟ (42)
قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ ﴿43﴾
می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم! (43)
وَلَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکِینَ ﴿44﴾
و اطعام مستمند نمیکردیم! (44)
وَکُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ ﴿45﴾
و پیوسته با اهل باطل همنشین و همصدا بودیم. (45)
وَکُنَّا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿46﴾
و همواره روز جزا را انکار میکردیم. (46)
حَتَّى أَتَانَا الْیَقِینُ ﴿47﴾
تا زمانی که مرگ ما فرا رسید. (47)
فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِینَ ﴿48﴾
لذا شفاعت شفاعت کنندگان به حال آنها سودی نمیبخشید. (48)
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَةِ مُعْرِضِینَ ﴿49﴾
چرا آنها اینهمه از تذکر گریزانند؟ (49)
کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ ﴿50﴾
گوئی آنها گورخرانی هستند رمیده. (50)
فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ ﴿51﴾
که از شیر فرار کرده اند! (51)
بَلْ یُرِیدُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُؤْتَى صُحُفًا مُنَشَّرَةً ﴿52﴾
بلکه هر کدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه ای (از سوی خدا) برای او فرستاده شود. (52)
کَلَّا بَلْ لَا یَخَافُونَ الْآخِرَةَ ﴿53﴾
چنین نیست که آنها میگویند، بلکه آنها از آخرت نمیترسند. (53)
کَلَّا إِنَّهُ تَذْکِرَةٌ ﴿54﴾
چنین نیست که آنها میگویند، آن (قرآن) یک تذکر و یادآوری است. (54)
فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ ﴿55﴾
هر کس بخواهد از آن پند میگیرد. (55)
وَمَا یَذْکُرُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ﴿56﴾
و هیچکس پند نمیگیرد مگر اینکه خدا بخواهد، او اهل تقوی و آمرزش است. (56)
سوره 85: البروج
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿1﴾
سوگند به آسمان که دارای برجهای بسیار است. (1)
وَالْیَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿2﴾
و سوگند به آن روز موعود. (2)
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿3﴾
و «شاهد» «و مشهود» (شاهد پیامبر و گواهان اعمال و مشهود اعمال امت است). (3)
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿4﴾
مرگ و عذاب بر شکنجه گران صاحب گودال (آتش) باد. (4)
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿5﴾
گودالهایی پر از آتش شعله ور. (5)
إِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ ﴿6﴾
هنگامی که در کنار آن نشسته بودند. (6)
وَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ ﴿7﴾
و آنچه را نسبت به مؤ منان انجام میدادند (با خونسردی) تماشا میکردند! (7)
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ ﴿8﴾
هیچ ایرادی بر آنها (مؤ منان) نداشتند جز اینکه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند. (8)
الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿9﴾
همان خدایی که حکومت آسمانها و زمین از آن او است و بر همه چیز گواه است. (9)
إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ﴿12﴾
گرفتن قهرآمیز و مجازات پروردگارت بسیار شدید است، (12)
إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ ﴿13﴾
او است که آفرینش را آغاز میکند، و او است که بازمی گرداند. (13)
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿14﴾
و او آمرزنده و دوستدار (مؤ منان) است. (14)
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ ﴿15﴾
صاحب عرش مجید است. (15)
فَعَّالٌ لِمَا یُرِیدُ ﴿16﴾
و آنچه را میخواهد انجام میدهد. (16)
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ ﴿17﴾
آیا داستان لشکرها به تو رسیده است؟! (17)
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿18﴾
لشکریان فرعون و ثمود. (18)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی تَکْذِیبٍ ﴿19﴾
بلکه کافران پیوسته مشغول تکذیب حقند. (19)
وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِیطٌ ﴿20﴾
و خداوند به همه آنها احاطه دارد. (20)
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ ﴿21﴾
(این سخن سحر و دروغ نیست) بلکه قرآن با عظمت است. (21)
فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ ﴿22﴾
که در لوح محفوظ جای دارد. (22)
سوره 90: البلد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿1﴾
قسم به این شهر مقدس (مکه). (1)
وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿2﴾
شهری که تو ساکن (2)
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿3﴾
و قسم به پدر و فرزندش (ابراهیم خلیل و اسماعیل ذبیح). (3)
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی کَبَدٍ ﴿4﴾
که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او مملو از رنجها است). (4)
سوره 74: المدثر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِکَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِینَ کَفَرُوا لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَیَزْدَادَ الَّذِینَ آمَنُوا إِیمَانًا وَلَا یَرْتَابَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِیَقُولَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْکَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا کَذَلِکَ یُضِلُّ اللَّهُ مَنْ یَشَاءُ وَیَهْدِی مَنْ یَشَاءُ وَمَا یَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّکَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِیَ إِلَّا ذِکْرَى لِلْبَشَرِ ﴿31﴾
ماءموران دوزخ را جز فرشتگان (عذاب) قرار ندادیم، و تعداد آنها را جز برای آزمایش کافران معین نکردیم، تا اهل کتاب (یهود و نصاری) یقین پیدا کنند، و ایمان مؤ منان افزوده شود، و اهل کتاب و مؤ منان (در حقانیت این کتاب آسمانی) تردید به خود راه ندهند، و کافران بگویند: خدا از این توصیف چه منظوری دارد؟ (آری) اینگونه خداوند هر کس را بخواهد گمراه میسازد و هر کس را بخواهد هدایت میکند، و لشکریان پروردگارت را جز او کسی نمیداند، و این جز هشدار و تذکری برای انسانها نیست. (31)
کَلَّا وَالْقَمَرِ ﴿32﴾
اینچنین نیست که آنها تصور میکنند، سوگند به ماه. (32)
وَاللَّیْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿33﴾
و به شب هنگامی که (دامن برچیند و) پشت کند. (33)
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿34﴾
و به صبح هنگامی که چهره بگشاید. (34)
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْکُبَرِ ﴿35﴾
که آن (حوادث هولناک قیامت) از مسائل مهم است. (35)
نَذِیرًا لِلْبَشَرِ ﴿36﴾
هشدار و انذاری است برای همه انسانها. (36)
لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَتَقَدَّمَ أَوْ یَتَأَخَّرَ ﴿37﴾
برای کسانی از شما که میخواهند تقدم جویند یا عقب بمانند (به سوی هدایت خیرات پیش روند یا نروند). (37)
کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ ﴿38﴾
هر کس در گرو اعمال خویش است. (38)
إِلَّا أَصْحَابَ الْیَمِینِ ﴿39﴾
مگر اصحاب الیمین (که نامه اعمالشان را به نشانه ایمان و تقوی به دست راستشان میدهند). (39)
فِی جَنَّاتٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿40﴾
آنها در باغهای بهشتند و سؤ ال میکنند. (40)
عَنِ الْمُجْرِمِینَ ﴿41﴾
از مجرمان: (41)
مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ ﴿42﴾
چه چیز شما را به دوزخ فرستاد؟ (42)
قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ ﴿43﴾
می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم! (43)
وَلَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکِینَ ﴿44﴾
و اطعام مستمند نمیکردیم! (44)
وَکُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ ﴿45﴾
و پیوسته با اهل باطل همنشین و همصدا بودیم. (45)
وَکُنَّا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿46﴾
و همواره روز جزا را انکار میکردیم. (46)
حَتَّى أَتَانَا الْیَقِینُ ﴿47﴾
تا زمانی که مرگ ما فرا رسید. (47)
فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِینَ ﴿48﴾
لذا شفاعت شفاعت کنندگان به حال آنها سودی نمیبخشید. (48)
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَةِ مُعْرِضِینَ ﴿49﴾
چرا آنها اینهمه از تذکر گریزانند؟ (49)
کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ ﴿50﴾
گوئی آنها گورخرانی هستند رمیده. (50)
فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ ﴿51﴾
که از شیر فرار کرده اند! (51)
بَلْ یُرِیدُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُؤْتَى صُحُفًا مُنَشَّرَةً ﴿52﴾
بلکه هر کدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه ای (از سوی خدا) برای او فرستاده شود. (52)
کَلَّا بَلْ لَا یَخَافُونَ الْآخِرَةَ ﴿53﴾
چنین نیست که آنها میگویند، بلکه آنها از آخرت نمیترسند. (53)
کَلَّا إِنَّهُ تَذْکِرَةٌ ﴿54﴾
چنین نیست که آنها میگویند، آن (قرآن) یک تذکر و یادآوری است. (54)
فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ ﴿55﴾
هر کس بخواهد از آن پند میگیرد. (55)
وَمَا یَذْکُرُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ﴿56﴾
و هیچکس پند نمیگیرد مگر اینکه خدا بخواهد، او اهل تقوی و آمرزش است. (56)
سوره 85: البروج
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿1﴾
سوگند به آسمان که دارای برجهای بسیار است. (1)
وَالْیَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿2﴾
و سوگند به آن روز موعود. (2)
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿3﴾
و «شاهد» «و مشهود» (شاهد پیامبر و گواهان اعمال و مشهود اعمال امت است). (3)
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿4﴾
مرگ و عذاب بر شکنجه گران صاحب گودال (آتش) باد. (4)
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿5﴾
گودالهایی پر از آتش شعله ور. (5)
إِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ ﴿6﴾
هنگامی که در کنار آن نشسته بودند. (6)
وَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ ﴿7﴾
و آنچه را نسبت به مؤ منان انجام میدادند (با خونسردی) تماشا میکردند! (7)
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ ﴿8﴾
هیچ ایرادی بر آنها (مؤ منان) نداشتند جز اینکه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند. (8)
الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿9﴾
همان خدایی که حکومت آسمانها و زمین از آن او است و بر همه چیز گواه است. (9)
إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ﴿12﴾
گرفتن قهرآمیز و مجازات پروردگارت بسیار شدید است، (12)
إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ ﴿13﴾
او است که آفرینش را آغاز میکند، و او است که بازمی گرداند. (13)
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿14﴾
و او آمرزنده و دوستدار (مؤ منان) است. (14)
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ ﴿15﴾
صاحب عرش مجید است. (15)
فَعَّالٌ لِمَا یُرِیدُ ﴿16﴾
و آنچه را میخواهد انجام میدهد. (16)
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ ﴿17﴾
آیا داستان لشکرها به تو رسیده است؟! (17)
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿18﴾
لشکریان فرعون و ثمود. (18)
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی تَکْذِیبٍ ﴿19﴾
بلکه کافران پیوسته مشغول تکذیب حقند. (19)
وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِیطٌ ﴿20﴾
و خداوند به همه آنها احاطه دارد. (20)
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ ﴿21﴾
(این سخن سحر و دروغ نیست) بلکه قرآن با عظمت است. (21)
فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ ﴿22﴾
که در لوح محفوظ جای دارد. (22)
سوره 90: البلد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿1﴾
قسم به این شهر مقدس (مکه). (1)
وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿2﴾
شهری که تو ساکن (2)
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿3﴾
و قسم به پدر و فرزندش (ابراهیم خلیل و اسماعیل ذبیح). (3)
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی کَبَدٍ ﴿4﴾
که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او مملو از رنجها است). (4)
