سوره فجر آیات 1 تا آخر، اعلی، حمد

تلاوت تحقیق محمد بیلیر، این تلاوت در کشور ترکیه اجرا گردیده است.
سوره 89: الفجر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالْفَجْرِ ﴿1﴾

به سپیده دم سوگند. (1)

وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿2﴾

و به شبهای دهگانه. (2)

وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿3﴾

و به زوج و فرد. (3)

وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿4﴾

و به شب هنگامی که (به سوی روشنایی روز) حرکت می‏کند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است). (4)

هَلْ فِی ذَلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ ﴿5﴾

آیا در آنچه گفته شد سوگند مهمی برای صاحبان خرد نیست؟! (5)

أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿6﴾

آیا ندیدی پروردگارت به قوم عاد چه کرد؟ (6)

إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿7﴾

و با آن شهر «ارم» با عظمت. (7)

الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلَادِ ﴿8﴾

همان شهری که نظیرش در بلاد آفریده نشده بود. (8)

وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿9﴾

و قوم ثمود که صخره‏ های عظیم را از دره می‏بریدند (و از آن خانه و کاخ می‏ساختند). (9)

وَفِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتَادِ ﴿10﴾

و فرعونی که قدرتمند و شکنجه گر بود. (10)

الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلَادِ ﴿11﴾

همان اقوامی که در شهرها طغیان کردند. (11)

فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿12﴾

و فساد فراوان در آنها ببار آوردند. (12)

فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿13﴾

لذا خداوند تازیانه عذاب را بر آنها فرو ریخت. (13)

إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿14﴾

مسلما پروردگار تو در کمینگاه است. (14)

فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ ﴿15﴾

اما انسان هنگامی که خداوند او را برای آزمایش اکرام می‏کند و نعمت می‏بخشد (مغرور می‏شود و) می‏گوید: پروردگارم مرا گرامی داشته! (15)

وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿16﴾

و اما هنگامی که برای امتحان روزی را بر او تنگ بگیرد ماءیوس ‍ می‏شود و می‏گوید پروردگارم مرا خوار کرده! (16)

کَلَّا بَلْ لَا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿17﴾

چنان نیست که شما خیال می‏کنید، بلکه شما یتیمان را گرامی نمی‏دارید. (17)

وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿18﴾

و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‏کند. (18)

وَتَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلًا لَمًّا ﴿19﴾

و میراث را (از طریق مشروع و نامشروع) جمع کرده می‏خورید. (19)

وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿20﴾

و مال و ثروت را بسیار دوست می‏دارید. (20)

کَلَّا إِذَا دُکَّتِ الْأَرْضُ دَکًّا دَکًّا ﴿21﴾

چنان نیست که آنها خیال می‏کنند، در آن هنگام که زمین سخت درهم کوبیده شود. (21)

وَجَاءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا ﴿22﴾

و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند. (22)

وَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى ﴿23﴾

و در آن روز جهنم را حاضر کنند (آری) در آن روز انسان متذکر می‏شود، اما چه فایده که این تذکر برای او سودی ندارد. (23)

یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی ﴿24﴾

می گوید: ایکاش برای این زندگی چیزی فرستاده بودم. (24)

فَیَوْمَئِذٍ لَا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿25﴾

در آن روز هیچکس عذابی همانند عذاب او نمی‏کند. (25)

وَلَا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿26﴾

و هیچکس همچون او کسی را به بند نمی‏کشد. (26)

یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿27﴾

تو ای روح آرام یافته! (27)

ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿28﴾

به سوی پروردگارت بازگرد در حالی هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است. (28)

فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿29﴾

و در سلک بندگانم داخل شو. (29)

وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿30﴾

و در بهشتم ورود کن. (30)

سوره 87: الأعلى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَى ﴿1﴾

نام پروردگار بلند مرتبهات را منزه دار. (1)

الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى ﴿2﴾

همان خداوندی که آفرید و منظم کرد. (2)

وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى ﴿3﴾

و همان کس که تقدیر کرد و هدایت فرمود. (3)

وَالَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿4﴾

و آنکس که چراگاه را به وجود آورد. (4)

فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى ﴿5﴾

سپس آن را خشک و سیاه قرار داد. (5)

سَنُقْرِئُکَ فَلَا تَنْسَى ﴿6﴾

ما به زودی (قرآن را) بر تو قرائت می‏کنیم و هرگز فراموش نخواهی کرد. (6)

إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا یَخْفَى ﴿7﴾

مگر آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و پنهان را می‏داند. (7)

وَنُیَسِّرُکَ لِلْیُسْرَى ﴿8﴾

و ما تو را برای انجام هر کار خیر آماده می‏کنیم. (8)

فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْرَى ﴿9﴾

پس تذکر ده اگر تذکر مفید باشد. (9)

سَیَذَّکَّرُ مَنْ یَخْشَى ﴿10﴾

و به زودی آنها که از خدا می‏ترسند متذکر می‏شوند. (10)

وَیَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿11﴾

اما بدبخت ترین افراد از آن دوری می‏گزیند. (11)

الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْکُبْرَى ﴿12﴾

همان کسی که در آتش بزرگ وارد می‏شود. (12)

ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَى ﴿13﴾

سپس در آن آتش نه می‏میرد و نه زنده می‏شود. (13)

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى ﴿14﴾

مسلما رستگار می‏شود کسی که خود را تزکیه کند. (14)

وَذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى ﴿15﴾

و نام پروردگارش را بیاد آورد و نماز بخواند. (15)

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿16﴾

بلکه شما حیات دنیا را مقدم می‏دارید. (16)

وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَى ﴿17﴾

در حالی که آخرت بهتر و پایدارتر است. (17)

إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَى ﴿18﴾

این دستورات در کتب آسمانی پیشین آمده است. (18)

صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى ﴿19﴾

کتب ابراهیم و موسی. (19)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿1﴾

به نام خداوند بخشنده و مهربان (1)

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿2﴾

ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است. (2)

الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿3﴾

خداوندی که بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همه را رسیده). (3)

مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿4﴾

خدائی که مالک روز جزاست. (4)

إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ﴿5﴾

تنها تو را می‏پرستیم و تنها از تو یاری میجوئیم. (5)

اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿6﴾

ما را به راه راست هدایت فرما. (6)

صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ﴿7﴾

راه آنها که بر آنان نعمت دادی نه آنها که بر ایشان غضب کردی و نه گمراهان! (7)