هر روز با قرآن و عترت - آیه 55 سوره مبارکه توبه
فَلَا تُعْجِبْکَ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ کَافِرُونَ ﴿55﴾
اموال و فرزندانشان تو را به شگفت نیاورد؛ خدا می خواهد آنان را در این زندگی دنیا به وسیله آنها عذاب کند، و جانشان در حالی که کافرند بیرون رود. (55)
قرآن کریم رفاه و برخورداری از امکانات مادی فراوان را مایه ی دردسر و سختی بیشتر برای کافران دانسته و آن را نوعی عذاب دنیوی برای آنان معرفی کرده است. این مطلب در برخی آیات هم چون آیه ی فوق بیان شده است توضیح مطلب فوق از این قرار است که یکی از راههای عذاب کافران ، همین امکانات دنیوی است؛ زیرا از سویی آنان را به حرص و طمع تا پایان عمرا وا می دارد از سوی دیگر، دچار اضطراب و ناامنی برای حفظ اموالشان می گردند؛ از دیگر سو، هنگام مرگ، چشم پوشی از این همه نعمت ها برایشان ناگوار و تلخ است. هم چنین زندگی این گونه انسان ها غالبا همراه با حسادت و رقابت های بیهوده و امراض روحی چون افسردگی و پوچ انگاری می گذرد؛ به گونه ای که لذات و شیرینی ها برآنان تلخ و ناگوار می گردد.
امام باقر(ع): مثل الحریص علی الدنیا مثل دوده القز کلما ازدادت من القز علی نفسها لفا کان ابعد لها من الخروج حتی تموت غما؛ مثل انسان حریص بردنیا چون کرم ابریشم است که هرچه تلاش می کند، بیشتر پیله افکنده و نجاتش سخت تر می شود تا از شدت حرص و غم بمیرد.
راست گفت خداوند بلندمرتبه و بزرگ .
فَلَا تُعْجِبْکَ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ بِهَا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَتَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَهُمْ کَافِرُونَ ﴿55﴾
اموال و فرزندانشان تو را به شگفت نیاورد؛ خدا می خواهد آنان را در این زندگی دنیا به وسیله آنها عذاب کند، و جانشان در حالی که کافرند بیرون رود. (55)
قرآن کریم رفاه و برخورداری از امکانات مادی فراوان را مایه ی دردسر و سختی بیشتر برای کافران دانسته و آن را نوعی عذاب دنیوی برای آنان معرفی کرده است. این مطلب در برخی آیات هم چون آیه ی فوق بیان شده است توضیح مطلب فوق از این قرار است که یکی از راههای عذاب کافران ، همین امکانات دنیوی است؛ زیرا از سویی آنان را به حرص و طمع تا پایان عمرا وا می دارد از سوی دیگر، دچار اضطراب و ناامنی برای حفظ اموالشان می گردند؛ از دیگر سو، هنگام مرگ، چشم پوشی از این همه نعمت ها برایشان ناگوار و تلخ است. هم چنین زندگی این گونه انسان ها غالبا همراه با حسادت و رقابت های بیهوده و امراض روحی چون افسردگی و پوچ انگاری می گذرد؛ به گونه ای که لذات و شیرینی ها برآنان تلخ و ناگوار می گردد.
امام باقر(ع): مثل الحریص علی الدنیا مثل دوده القز کلما ازدادت من القز علی نفسها لفا کان ابعد لها من الخروج حتی تموت غما؛ مثل انسان حریص بردنیا چون کرم ابریشم است که هرچه تلاش می کند، بیشتر پیله افکنده و نجاتش سخت تر می شود تا از شدت حرص و غم بمیرد.
راست گفت خداوند بلندمرتبه و بزرگ .
