- 865
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق محمد طنطاوی سوره زخرف آیات 67 تا آخر، دخان 1 تا 8
تلاوت تحقیق محمد طنطاوی، این تلاوت در ایران اجرا شده است .
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
در آن روز یاران جز پرهیزگاران بعضىشان دشمن بعضى دیگرند (67)
الْأَخِلَّاء یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ ﴿67﴾
اى بندگان من امروز بر شما بیمى نیست و غمگین نخواهید شد (68)
یَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَیْکُمُ الْیَوْمَ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ ﴿68﴾
همان کسانى که به آیات ما ایمان آورده و تسلیم بودند (69)
الَّذِینَ آمَنُوا بِآیَاتِنَا وَکَانُوا مُسْلِمِینَ ﴿69﴾
شما با همسرانتان شادمانه داخل بهشتشوید (70)
ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَأَزْوَاجُکُمْ تُحْبَرُونَ ﴿70﴾
سینیهایى از طلا و جامهایى در برابر آنان مىگردانند و در آنجا آنچه دلها آن را بخواهند و دیدگان را خوش آید [هست] و شما در آن جاودانید (71)
یُطَافُ عَلَیْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَأَکْوَابٍ وَفِیهَا مَا تَشْتَهِیهِ الْأَنفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْیُنُ وَأَنتُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿71﴾
و این است همان بهشتى که به [پاداش] آنچه مىکردید میراث یافتید (72)
وَتِلْکَ الْجَنَّةُ الَّتِی أُورِثْتُمُوهَا بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿72﴾
در آنجا براى شما میوههایى فراوان خواهد بود که از آنها مىخورید (73)
لَکُمْ فِیهَا فَاکِهَةٌ کَثِیرَةٌ مِنْهَا تَأْکُلُونَ ﴿73﴾
بىگمان مجرمان در عذاب جهنم ماندگارند (74)
إِنَّ الْمُجْرِمِینَ فِی عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿74﴾
[عذاب] از آنان تخفیف نمىیابد و آنها در آنجا نومیدند (75)
لَا یُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ ﴿75﴾
و ما بر ایشان ستم نکردیم بلکه خود ستمکار بودند (76)
وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَکِن کَانُوا هُمُ الظَّالِمِینَ ﴿76﴾
و فریاد کشند اى مالک [بگو] پروردگارت جان ما را بستاند پاسخ دهد شما ماندگارید (77)
وَنَادَوْا یَا مَالِکُ لِیَقْضِ عَلَیْنَا رَبُّکَ قَالَ إِنَّکُم مَّاکِثُونَ ﴿77﴾
قطعا حقیقت را برایتان آوردیم لیکن بیشتر شما حقیقت را خوش نداشتید (78)
لَقَدْ جِئْنَاکُم بِالْحَقِّ وَلَکِنَّ أَکْثَرَکُمْ لِلْحَقِّ کَارِهُونَ ﴿78﴾
یا در کارى ابرام ورزیدهاند ما [نیز] ابرام مىورزیم (79)
أَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ ﴿79﴾
آیا مىپندارند که ما راز آنها و نجوایشان را نمىشنویم چرا و فرشتگان ما پیش آنان [حاضرند و] ثبت مىکنند (80)
أَمْ یَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُم بَلَى وَرُسُلُنَا لَدَیْهِمْ یَکْتُبُونَ ﴿80﴾
بگو اگر براى [خداى] رحمان فرزندى بود خود من نخستین پرستندگان بودم (81)
قُلْ إِن کَانَ لِلرَّحْمَنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِینَ ﴿81﴾
پروردگار آسمانها و زمین [و] پروردگار عرش از آنچه وصف مىکنند منزه است (82)
سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُونَ ﴿82﴾
پس آنان را رها کن تا در یاوهگویى خود فرو روند و بازى کنند تا آن روزى را که بدان وعده داده مىشوند دیدار کنند (83)
فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَیَلْعَبُوا حَتَّى یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ ﴿83﴾
و اوست که در آسمان خداست و در زمین خداست و هموستسنجیدهکار دانا (84)
وَهُوَ الَّذِی فِی السَّمَاء إِلَهٌ وَفِی الْأَرْضِ إِلَهٌ وَهُوَ الْحَکِیمُ الْعَلِیمُ ﴿84﴾
و خجسته است کسى که فرمانروایى آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است از آن اوست و علم قیامت پیش اوست و به سوى او برگردانیده مىشوید (85)
وَتَبَارَکَ الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿85﴾
و کسانى که به جاى او مىخوانند [و مىپرستند] اختیار شفاعت ندارند مگر آن کسانى که آگاهانه به حق گواهى داده باشند (86)
وَلَا یَمْلِکُ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ ﴿86﴾
و اگر از آنان بپرسى چه کسى آنان را خلق کرده مسلما خواهند گفتخدا پس چگونه [از حقیقت] بازگردانیده مىشوند (87)
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى یُؤْفَکُونَ ﴿87﴾
و گوید اى پروردگار من اینها جماعتىاند که ایمان نخواهند آورد (88)
وَقِیلِهِ یَارَبِّ إِنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ لَّا یُؤْمِنُونَ ﴿88﴾
[و خدا فرمود] از ایشان روى برتاب و بگو به سلامت پس زودا که بدانند (89)
فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ ﴿89﴾
سوره 44: الدخان
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
حاء میم (1)
حم ﴿1﴾
سوگند به کتاب روشنگر (2)
وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ ﴿2﴾
[که] ما آن را در شبى فرخنده نازل کردیم [زیرا] که ما هشداردهنده بودیم (3)
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُّبَارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنذِرِینَ ﴿3﴾
در آن [شب] هر [گونه] کارى [به نحوى] استوار فیصله مىیابد (4)
فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ ﴿4﴾
[این] کارى است [که] از جانب ما [صورت مىگیرد] ما فرستنده [پیامبران] بودیم (5)
أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا کُنَّا مُرْسِلِینَ ﴿5﴾
[و این] رحمتى از پروردگار توست که او شنواى داناست (6)
رَحْمَةً مِّن رَّبِّکَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿6﴾
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است اگر یقین دارید (7)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا إِن کُنتُم مُّوقِنِینَ ﴿7﴾
خدایى جز او نیست او زندگى مىبخشد و مىمیراند پروردگار شما و پروردگار پدران شماست (8)
لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ رَبُّکُمْ وَرَبُّ آبَائِکُمُ الْأَوَّلِینَ ﴿8﴾
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
در آن روز یاران جز پرهیزگاران بعضىشان دشمن بعضى دیگرند (67)
الْأَخِلَّاء یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ ﴿67﴾
اى بندگان من امروز بر شما بیمى نیست و غمگین نخواهید شد (68)
یَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَیْکُمُ الْیَوْمَ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ ﴿68﴾
همان کسانى که به آیات ما ایمان آورده و تسلیم بودند (69)
الَّذِینَ آمَنُوا بِآیَاتِنَا وَکَانُوا مُسْلِمِینَ ﴿69﴾
شما با همسرانتان شادمانه داخل بهشتشوید (70)
ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَأَزْوَاجُکُمْ تُحْبَرُونَ ﴿70﴾
سینیهایى از طلا و جامهایى در برابر آنان مىگردانند و در آنجا آنچه دلها آن را بخواهند و دیدگان را خوش آید [هست] و شما در آن جاودانید (71)
یُطَافُ عَلَیْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَأَکْوَابٍ وَفِیهَا مَا تَشْتَهِیهِ الْأَنفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْیُنُ وَأَنتُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿71﴾
و این است همان بهشتى که به [پاداش] آنچه مىکردید میراث یافتید (72)
وَتِلْکَ الْجَنَّةُ الَّتِی أُورِثْتُمُوهَا بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿72﴾
در آنجا براى شما میوههایى فراوان خواهد بود که از آنها مىخورید (73)
لَکُمْ فِیهَا فَاکِهَةٌ کَثِیرَةٌ مِنْهَا تَأْکُلُونَ ﴿73﴾
بىگمان مجرمان در عذاب جهنم ماندگارند (74)
إِنَّ الْمُجْرِمِینَ فِی عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿74﴾
[عذاب] از آنان تخفیف نمىیابد و آنها در آنجا نومیدند (75)
لَا یُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ ﴿75﴾
و ما بر ایشان ستم نکردیم بلکه خود ستمکار بودند (76)
وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَکِن کَانُوا هُمُ الظَّالِمِینَ ﴿76﴾
و فریاد کشند اى مالک [بگو] پروردگارت جان ما را بستاند پاسخ دهد شما ماندگارید (77)
وَنَادَوْا یَا مَالِکُ لِیَقْضِ عَلَیْنَا رَبُّکَ قَالَ إِنَّکُم مَّاکِثُونَ ﴿77﴾
قطعا حقیقت را برایتان آوردیم لیکن بیشتر شما حقیقت را خوش نداشتید (78)
لَقَدْ جِئْنَاکُم بِالْحَقِّ وَلَکِنَّ أَکْثَرَکُمْ لِلْحَقِّ کَارِهُونَ ﴿78﴾
یا در کارى ابرام ورزیدهاند ما [نیز] ابرام مىورزیم (79)
أَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ ﴿79﴾
آیا مىپندارند که ما راز آنها و نجوایشان را نمىشنویم چرا و فرشتگان ما پیش آنان [حاضرند و] ثبت مىکنند (80)
أَمْ یَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُم بَلَى وَرُسُلُنَا لَدَیْهِمْ یَکْتُبُونَ ﴿80﴾
بگو اگر براى [خداى] رحمان فرزندى بود خود من نخستین پرستندگان بودم (81)
قُلْ إِن کَانَ لِلرَّحْمَنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِینَ ﴿81﴾
پروردگار آسمانها و زمین [و] پروردگار عرش از آنچه وصف مىکنند منزه است (82)
سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُونَ ﴿82﴾
پس آنان را رها کن تا در یاوهگویى خود فرو روند و بازى کنند تا آن روزى را که بدان وعده داده مىشوند دیدار کنند (83)
فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَیَلْعَبُوا حَتَّى یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ ﴿83﴾
و اوست که در آسمان خداست و در زمین خداست و هموستسنجیدهکار دانا (84)
وَهُوَ الَّذِی فِی السَّمَاء إِلَهٌ وَفِی الْأَرْضِ إِلَهٌ وَهُوَ الْحَکِیمُ الْعَلِیمُ ﴿84﴾
و خجسته است کسى که فرمانروایى آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است از آن اوست و علم قیامت پیش اوست و به سوى او برگردانیده مىشوید (85)
وَتَبَارَکَ الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿85﴾
و کسانى که به جاى او مىخوانند [و مىپرستند] اختیار شفاعت ندارند مگر آن کسانى که آگاهانه به حق گواهى داده باشند (86)
وَلَا یَمْلِکُ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ ﴿86﴾
و اگر از آنان بپرسى چه کسى آنان را خلق کرده مسلما خواهند گفتخدا پس چگونه [از حقیقت] بازگردانیده مىشوند (87)
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى یُؤْفَکُونَ ﴿87﴾
و گوید اى پروردگار من اینها جماعتىاند که ایمان نخواهند آورد (88)
وَقِیلِهِ یَارَبِّ إِنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ لَّا یُؤْمِنُونَ ﴿88﴾
[و خدا فرمود] از ایشان روى برتاب و بگو به سلامت پس زودا که بدانند (89)
فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ ﴿89﴾
سوره 44: الدخان
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
حاء میم (1)
حم ﴿1﴾
سوگند به کتاب روشنگر (2)
وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ ﴿2﴾
[که] ما آن را در شبى فرخنده نازل کردیم [زیرا] که ما هشداردهنده بودیم (3)
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُّبَارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنذِرِینَ ﴿3﴾
در آن [شب] هر [گونه] کارى [به نحوى] استوار فیصله مىیابد (4)
فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ ﴿4﴾
[این] کارى است [که] از جانب ما [صورت مىگیرد] ما فرستنده [پیامبران] بودیم (5)
أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا کُنَّا مُرْسِلِینَ ﴿5﴾
[و این] رحمتى از پروردگار توست که او شنواى داناست (6)
رَحْمَةً مِّن رَّبِّکَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿6﴾
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است اگر یقین دارید (7)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا إِن کُنتُم مُّوقِنِینَ ﴿7﴾
خدایى جز او نیست او زندگى مىبخشد و مىمیراند پروردگار شما و پروردگار پدران شماست (8)
لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَیُمِیتُ رَبُّکُمْ وَرَبُّ آبَائِکُمُ الْأَوَّلِینَ ﴿8﴾
