- 203
صفحه ﴿461﴾
قرآن ترجمه، سوره زمر آیات 22 تا 31
أَفَمَن شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٍ مِّن رَّبِّهِ ۚ فَوَیْلٌ لِّلْقَاسِیَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِکْرِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِکَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ﴿٢٢﴾
آنانی که خدا ظرفیت درونی‌شان را برای پذیرش اسلام زیاد کرده و در پرتو نور الهی زندگی می‌کنند، آیا مثل کوردل‌های بی‌لیاقت‌اند؟! وای بر چنین سنگدل‌هایی که از یاد خدا غافل‌اند! آن‌ها غرق گمراهی‌اند. 22
اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِکْرِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِکَ هُدَى اللَّهِ یَهْدِی بِهِ مَن یَشَاءُ ۚ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿٢٣﴾
خدا بهترین سخن یعنی قرآن را فرستاده است: کتابی که آیه‌هایش هماهنگ‌اند و همدیگر را توضیح می‌دهند. کسانی که از خدا حساب می‌برند، با شنیدن آیه‌های قرآن مو بر بدنشان راست می‌شود. سپس جسم و جانشان با یاد خدا آرام می‌گیرد. این هدایت خداست که با آن، دست هرکه را لایق بداند، می‌گیرد. هرکه را هم خدا به‌حال خودش رها کند، دیگر راهبری ندارد. 23
أَفَمَن یَتَّقِی بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۚ وَقِیلَ لِلظَّالِمِینَ ذُوقُوا مَا کُنتُمْ تَکْسِبُونَ ﴿٢٤﴾
آن‌ها که روز قیامت، به‌خاطر بسته‌بودن دست و پایشان، صورتشان را سپر سوزش عذاب می‌کنند، آیا مثل آن‌هایی‌اند که از عذاب در امان‌اند؟! به چنین ستمکارهایی گفته می‌شود: «بچشید کارهای زشتی را که انجام می‌دادید!» 24
کَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ ﴿٢٥﴾
کسانی هم که قبل از این‌ها بودند، آیه‌های الهی را دروغ دانستند؛ پس در اوج بی‌خبری، عذاب سراغشان آمد! 25
فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْیَ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَکْبَرُ ۚ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾
در نتیجه، خدا در همین دنیا به آن‌ها طعم خفت‌وخواری چشاند. بماند که عذاب آخرت به‌مراتب بزرگ‌تر است. کاش می‌دانستند! 26
وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هَٰذَا الْقُرْآنِ مِن کُلِّ مَثَلٍ لَّعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ ﴿٢٧﴾
واقعاً در این قرآن از هر مثالی برای راهنمایی مردم استفاده کرده‌ایم تا به‌خود بیایند. 27
قُرْآنًا عَرَبِیًّا غَیْرَ ذِی عِوَجٍ لَّعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ ﴿٢٨﴾
قرآنی که به زبان رسای عربی است و بدون هیچ حرف انحرافی؛ شاید مراقب رفتارشان باشند. 28
ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَّجُلًا فِیهِ شُرَکَاءُ مُتَشَاکِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِّرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیَانِ مَثَلًا ۚ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ ﴿٢٩﴾
خدا برده‌ای را مثال می‌زند که چند صاحب بدعُنق دارد که هریک دستوری به او می‌دهد و برده‌ای را که فقط یک صاحب دارد. این دو یکی‌اند؟! خدا را سپاس که بندگی‌اش بهتر از بت‌پرستی است؛ ولی بیشترِ بت‌پرست‌ها این را نمی‌دانند. 29
إِنَّکَ مَیِّتٌ وَإِنَّهُم مَّیِّتُونَ ﴿٣٠﴾
تو می‌میری و آن‌ها هم می‌میرند. 30
ثُمَّ إِنَّکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عِندَ رَبِّکُمْ تَخْتَصِمُونَ ﴿٣١﴾
آن‌وقت در روز قیامت همۀ شما پیش خدا بر سر حقانیتِ همدیگر بگومگو می‌کنید. 31
أَفَمَن شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٍ مِّن رَّبِّهِ ۚ فَوَیْلٌ لِّلْقَاسِیَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِکْرِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِکَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ﴿٢٢﴾
آنانی که خدا ظرفیت درونی‌شان را برای پذیرش اسلام زیاد کرده و در پرتو نور الهی زندگی می‌کنند، آیا مثل کوردل‌های بی‌لیاقت‌اند؟! وای بر چنین سنگدل‌هایی که از یاد خدا غافل‌اند! آن‌ها غرق گمراهی‌اند. 22
اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِکْرِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِکَ هُدَى اللَّهِ یَهْدِی بِهِ مَن یَشَاءُ ۚ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿٢٣﴾
خدا بهترین سخن یعنی قرآن را فرستاده است: کتابی که آیه‌هایش هماهنگ‌اند و همدیگر را توضیح می‌دهند. کسانی که از خدا حساب می‌برند، با شنیدن آیه‌های قرآن مو بر بدنشان راست می‌شود. سپس جسم و جانشان با یاد خدا آرام می‌گیرد. این هدایت خداست که با آن، دست هرکه را لایق بداند، می‌گیرد. هرکه را هم خدا به‌حال خودش رها کند، دیگر راهبری ندارد. 23
أَفَمَن یَتَّقِی بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۚ وَقِیلَ لِلظَّالِمِینَ ذُوقُوا مَا کُنتُمْ تَکْسِبُونَ ﴿٢٤﴾
آن‌ها که روز قیامت، به‌خاطر بسته‌بودن دست و پایشان، صورتشان را سپر سوزش عذاب می‌کنند، آیا مثل آن‌هایی‌اند که از عذاب در امان‌اند؟! به چنین ستمکارهایی گفته می‌شود: «بچشید کارهای زشتی را که انجام می‌دادید!» 24
کَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ ﴿٢٥﴾
کسانی هم که قبل از این‌ها بودند، آیه‌های الهی را دروغ دانستند؛ پس در اوج بی‌خبری، عذاب سراغشان آمد! 25
فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْیَ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَکْبَرُ ۚ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾
در نتیجه، خدا در همین دنیا به آن‌ها طعم خفت‌وخواری چشاند. بماند که عذاب آخرت به‌مراتب بزرگ‌تر است. کاش می‌دانستند! 26
وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هَٰذَا الْقُرْآنِ مِن کُلِّ مَثَلٍ لَّعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ ﴿٢٧﴾
واقعاً در این قرآن از هر مثالی برای راهنمایی مردم استفاده کرده‌ایم تا به‌خود بیایند. 27
قُرْآنًا عَرَبِیًّا غَیْرَ ذِی عِوَجٍ لَّعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ ﴿٢٨﴾
قرآنی که به زبان رسای عربی است و بدون هیچ حرف انحرافی؛ شاید مراقب رفتارشان باشند. 28
ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَّجُلًا فِیهِ شُرَکَاءُ مُتَشَاکِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِّرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیَانِ مَثَلًا ۚ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ ﴿٢٩﴾
خدا برده‌ای را مثال می‌زند که چند صاحب بدعُنق دارد که هریک دستوری به او می‌دهد و برده‌ای را که فقط یک صاحب دارد. این دو یکی‌اند؟! خدا را سپاس که بندگی‌اش بهتر از بت‌پرستی است؛ ولی بیشترِ بت‌پرست‌ها این را نمی‌دانند. 29
إِنَّکَ مَیِّتٌ وَإِنَّهُم مَّیِّتُونَ ﴿٣٠﴾
تو می‌میری و آن‌ها هم می‌میرند. 30
ثُمَّ إِنَّکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عِندَ رَبِّکُمْ تَخْتَصِمُونَ ﴿٣١﴾
آن‌وقت در روز قیامت همۀ شما پیش خدا بر سر حقانیتِ همدیگر بگومگو می‌کنید. 31