فهرست
سوره حشر آیات 18 تا آخر، ضحی، شرح، تین، قدر، تکاثر، عصر، فیل، قریش، ماعون، کوثر، اخلاص، فلق، ناس، حمد

تلاوت تحقیق صبری احمد منشاوی سوره حشر آیات 18 تا آخر، ضحی، شرح، تین، قدر، تکاثر، عصر، فیل، قریش، ماعون، کوثر، اخلاص، فلق، ناس، حمد

  • 26 دقیقه مدت
  • 131 دریافت شده
تلاوت: غیر ایرانی متقدم
تلاوت: کامل
تلاوت: مجلسی
ملیت قاری: مصری
تلاوت تحقیق صبری احمد منشاوی
سوره 59: الحشر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿18﴾

ای کسانی که ایمان آورده‏ اید! از مخالفت خدا بپرهیزید، و هر انسانی باید بنگرد تا چه چیز را برای فردایش از پیش فرستاده، و از خدا بپرهیزید که خداوند از آنچه انجام می‏دهید آگاه است. (18)



وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ﴿19﴾

و همچون کسانی که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به خود فراموشی گرفتار کرد نباشید، و آنها فاسق و گنهکارند. (19)



لَا یَسْتَوِی أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ﴿20﴾

هرگز اصحاب دوزخ و اصحاب بهشت یکسان نیستند، اصحاب بهشت رستگار و پیروزند. (20)



لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ ﴿21﴾

اگر این قرآن را بر کوهی نازل می‏کردیم می‏دیدی که در برابر آن خشوع می‏کند و از خوف خدا می‏شکافد! و اینها مثالهائی است که برای مردم می‏زنیم تا در آن بیندیشند. (21)



هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ﴿22﴾

او خدائی است که معبودی جز او نیست، از پنهان و آشکار آگاه است، و او رحمان و رحیم است. (22)



هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿23﴾

او خدائی است که معبودی جز او نیست، حاکم و مالک اصلی او است، از هر عیب منزه است، به کسی ستم نمی‏کند، به مؤ منان امنیت می‏بخشد، و مراقب همه چیز است، او قدرتمندی است شکست ناپذیر که با اراده نافذ خود هر امری را اصلاح می‏کند، او شایسته بزرگی است. خداوند منزه است از آنچه شریک برای او قرار می‏دهند. (23)



هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿24﴾

او خداوندی است خالق، و آفریننده‏ ای بیسابقه، و صورتگری است (بی نظیر) برای او نامه‏ ای نیک است، و آنچه در آسمانها و زمین است تسبیح او می‏گویند، و او عزیز و حکیم است. (24)
سوره 93: الضحى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالضُّحَى ﴿1﴾

قسم به روز در آن هنگام که آفتاب بر آید (و همه جا را فرا گیرد). (1)

وَاللَّیْلِ إِذَا سَجَى ﴿2﴾

و سوگند به شب در آن هنگام که آرام گیرد. (2)

مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَى ﴿3﴾

که خداوند هرگز تو را وانگذاشته، و مورد خشم قرار نداده است. (3)

وَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولَى ﴿4﴾

و مسلما آخرت برای تو از دنیا بهتر است. (4)

وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى ﴿5﴾

و به زودی پروردگارت آن قدر به تو عطا می‏کند که خشنود شو (5)

أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیمًا فَآوَى ﴿6﴾

آیا تو را یتیم نیافت و سپس پناه داد؟ (6)

وَوَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿7﴾

و تو را گمشده یافت و هدایت کرد. (7)

وَوَجَدَکَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿8﴾

و تو را فقیر یافت و بینیاز نمود. (8)

فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿9﴾

حال که چنین است یتیم را تحقیر مکن. (9)

وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿10﴾

و سؤ ال کننده را از خود مران. (10)

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ ﴿11﴾

و نعمتهای پروردگارت را بازگو کن. (11)

سوره 94: الشرح

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ ﴿1﴾

آیا ما سینه تو را گشاده نساختیم ؟ (1)

وَوَضَعْنَا عَنْکَ وِزْرَکَ ﴿2﴾

و بار سنگین را از تو بر نداشتیم ؟ (2)

الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَکَ ﴿3﴾

همان باری که سخت بر پشت تو سنگینی می‏کرد. (3)

وَرَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ ﴿4﴾

و آوازه تو را بلند کردیم. (4)

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿5﴾

بنابراین مسلما با سختی آسانی است. (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿6﴾

و مسلما با سختی آسانی است. (6)

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ﴿7﴾

پس هنگامی که از کار مهمی فارغ می‏شوی به مهم دیگری پرداز! (7)

وَإِلَى رَبِّکَ فَارْغَبْ ﴿8﴾

و به سوی پروردگارت توجه کن. (8)

سوره 95: التین

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ ﴿1﴾

قسم به انجیر و زیتون (یا قسم به سرزمین شام و بیت المقدس). (1)

وَطُورِ سِینِینَ ﴿2﴾

و سوگند به طور سینین. (2)

وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ ﴿3﴾

و قسم به این شهر اءمن (مکه). (3)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ﴿4﴾

که ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریده‏ ایم. (4)

ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ ﴿5﴾

سپس او را به پائین‏ترین مرحله باز گرداندیم. (5)

إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿6﴾

مگر کسانی که ایمان آورده‏ اند و اعمال صالح انجام داده‏ اند که برای آنها پاداشی است قطع ناشدنی! (6)

فَمَا یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّینِ ﴿7﴾

پس چه چیز سبب می‏شود که تو بعد از این همه، روز جزا را تکذیب کنی؟! (7)

أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْکَمِ الْحَاکِمِینَ ﴿8﴾

آیا خداوند بهترین حکم کنندگان نیست ؟ (8)


سوره 97: القدر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ ﴿1﴾

ما آن (قرآن) را در شب قدر نازل کردیم. (1)

وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ ﴿2﴾

و تو چه می‏دانی شب قدر چیست؟! (2)

لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿3﴾

شب قدر بهتر از هزار ماه (3)

تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ ﴿4﴾

فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگارشان برای (تقدیر) هر کار نازل می‏شوند. (4)

سَلَامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿5﴾

شبی است مملو از سلامت (و برکت و رحمت) تا طلوع صبح! (5)

سوره 102: التکاثر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

أَلْهَاکُمُ التَّکَاثُرُ ﴿1﴾

تفاخر و تکاثر شما را به خود مشغول داشته (و از خدا غافل کرده). (1)

حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿2﴾

تا آنجا که زیارت قبرها رفتید (و قبور مردگان خود را برشمردید). (2)

کَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿3﴾

چنین نیست که شما خیال می‏کنید به زودی خواهید دانست. (3)

ثُمَّ کَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿4﴾

باز چنان نیست که شما می‏پندارید به زودی خواهید دانست. (4)

کَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ ﴿5﴾

چنان نیست که شما خیال می‏کنید اگر شما علم الیقین (به آخرت) داشتید (به سراغ این موهومات و تفاخرها نمی‏رفتید). (5)

لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ ﴿6﴾

شما قطعا جهنم را خواهید دید! (6)

ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیْنَ الْیَقِینِ ﴿7﴾

سپس (با ورود در آن) آن را به عین الیقین مشاهده خواهید کرد. (7)

ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ ﴿8﴾

سپس در آن روز همه شما از نعمتهائی که داشته‏ اید سؤ ال خواهید شد. (8)

سوره 103: العصر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالْعَصْرِ ﴿1﴾

به عصر سوگند، (1)

إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿2﴾

که انسانها همه در زیانند. (2)

إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿3﴾

مگر کسانی که ایمان آورده، و اعمال صالح انجام داده‏ اند و یکدیگر را به حق سفارش کرده، و یکدیگر را به شکیبائی و استقامت توصیه نمود. (3)


سوره 105: الفیل

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحَابِ الْفِیلِ ﴿1﴾

آیا ندیدی پروردگارت با اصحاب فیل (لشگر ابرهه که به قصد نابودی کعبه آمده بودند) چه کرد؟! (1)

أَلَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ ﴿2﴾

آیا نقشه آنها را در ضلالت و تباهی قرار نداد؟ (2)

وَأَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْرًا أَبَابِیلَ ﴿3﴾

و بر سر آنها پرندگانی را گروه گروه فرستاد. (3)

تَرْمِیهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّیلٍ ﴿4﴾

که با سنگهای کوچکی آنها را هدف قرار می‏دادند. (4)

فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ ﴿5﴾

در نتیجه آنها را همچون کاه خورده شده قرار داد (5)

سوره 106: قریش

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

لِإِیلَافِ قُرَیْشٍ ﴿1﴾

(مجازات اصحاب الفیل) به خاطر این بود که قریش (به این سرزمین مقدس) الفت گیرند (و مقدمات ظهور پیامبر فراهم شود). (1)

إِیلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّیْفِ ﴿2﴾

الفت آنها در سفرهای زمستانه و تابستانه است. (2)

فَلْیَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَیْتِ ﴿3﴾

پس (به شکرانه این نعمت بزرگ) باید پروردگار این خانه را عبادت کنند. (3)

الَّذِی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ ﴿4﴾

همانکس که آنها را از گرسنگی نجات داد و از نااءمنی رهائی بخشید. (4)

سوره 107: الماعون

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

أَرَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ ﴿1﴾

آیا کسی که روز جزا را پیوسته انکار می‏کند مشاهده کردی ؟ (1)

فَذَلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ ﴿2﴾

او همان کسی است که یتیم را با خشونت می‏راند. (2)

وَلَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿3﴾

و دیگران را به اطعام مسکین تشویق نمی‏کند. (3)

فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ ﴿4﴾

پس وای بر نمازگزارانی که... (4)

الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿5﴾

نماز خود را به دست فراموشی می‏سپارند (5)

الَّذِینَ هُمْ یُرَاءُونَ ﴿6﴾

آنها که ریا می‏کنند. (6)

وَیَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ﴿7﴾

و دیگران را از ضروریات زندگی منع می‏نمایند. (7)

سوره 108: الکوثر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ ﴿1﴾

ما به تو کوثر (خیر و برکت فراوان) عطا کردیم. (1)

فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ ﴿2﴾

اکنون که چنین است برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن. (2)

إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿3﴾

مسلما دشمن تو ابتر و بلا عقب است. (3)


سوره 112: الإخلاص

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿1﴾

بگو: خداوند یکتا و یگانه است. (1)

اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿2﴾

خداوندی است که همه نیازمندان قصد او می‏کنند: (2)

لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿3﴾

نزاد و زاده نشد. (3)

وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿4﴾

و برای او هرگز شبیه و مانندی نبوده است. (4)

سوره 113: الفلق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿1﴾

بگو پناه میبرم به پروردگار سپیده صبح. (1)

مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿2﴾

از شر تمام آنچه آفریده است. (2)

وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿3﴾

و از شر هر موجود مزاحمی هنگامی که وارد می‏شود. (3)

وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ ﴿4﴾

و از شر آنها که در گره‏ ها می‏دمند (و هر تصمیمی را سست می‏کنند). (4)

وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿5﴾

و از شر هر حسودی هنگامی که حسد می‏ورزد. (5)

سوره 114: الناس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿1﴾

بگو پناه می‏برم به پروردگار مردم. (1)

مَلِکِ النَّاسِ ﴿2﴾

به مالک و حاکم مردم. (2)

إِلَهِ النَّاسِ ﴿3﴾

به خدا و معبود مردم (3)

مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿4﴾

از شر وسواس خناس. (4)

الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ ﴿5﴾

که در سینه‏ های انسانها وسوسه می‏کند. (5)

مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ ﴿6﴾

خواه از جن باشد یا از انسان! (6)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿1﴾

به نام خداوند بخشنده و مهربان (1)



الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿2﴾

ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است. (2)



الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿3﴾

خداوندی که بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همه را رسیده). (3)



مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿4﴾

خدائی که مالک روز جزاست. (4)



إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ﴿5﴾

تنها تو را می‏پرستیم و تنها از تو یاری میجوئیم. (5)



اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿6﴾

ما را به راه راست هدایت فرما. (6)



صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ﴿7﴾

راه آنها که بر آنان نعمت دادی نه آنها که بر ایشان غضب کردی و نه گمراهان! (7)

قطعات صوتی

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

پایگاه قرآن