قرآن ترجمه، سوره فتح آیات 10 تا 15
إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ ۚ فَمَن نَّکَثَ فَإِنَّمَا یَنکُثُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِمَا عَاهَدَ عَلَیْهُ اللَّهَ فَسَیُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا ﴿١٠﴾
کسانی که با تو بیعت میکنند، در واقع با خدا بیعت میکنند؛ چون خدا این بیعت را تأییدِ نهایی کرده است. هرکس بیعتشکنی کند، دودش به چشم خودش میرود و هرکس به عهدی وفا کند که با خدا بسته است، بههمین زودیها خدا پاداشی بزرگ به او میدهد. 10
سَیَقُولُ لَکَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا ۚ یَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِم مَّا لَیْسَ فِی قُلُوبِهِمْ ۚ قُلْ فَمَن یَمْلِکُ لَکُم مِّنَ اللَّهِ شَیْئًا إِنْ أَرَادَ بِکُمْ ضَرًّا أَوْ أَرَادَ بِکُمْ نَفْعًا ۚ بَلْ کَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا ﴿١١﴾
بیفرهنگهایی که از حضور در جبهه شانه خالی کردند، بهزودی عذر میتراشند: «اموال و اهلوعیال به خودش مشغولمان کرد. برای ما از خدا آمرزش بخواه!» ولی دل و زبانشان یکی نیست! به آنها بگو: «اگر خدا بخواهد به شما ضرر یا سودی برساند، در برابر ارادهاش از دست چه کسی کوچکترین کاری ساخته است؟! حال آنکه خدا از کارهایتان آگاه است.» 11
بَلْ ظَنَنتُمْ أَن لَّن یَنقَلِبَ الرَّسُولُ وَالْمُؤْمِنُونَ إِلَىٰ أَهْلِیهِمْ أَبَدًا وَزُیِّنَ ذَٰلِکَ فِی قُلُوبِکُمْ وَظَنَنتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَکُنتُمْ قَوْمًا بُورًا ﴿١٢﴾
تازه، خیال میکردید که پیامبر و مسلمانان، دیگر پیش خانوادههایشان برنخواهند گشت! این خیال خام در نظرتان رنگولعاب داده شد و با بدگمانی تمام، خیال میکردید که خدا پیامبرش را یاری نخواهد کرد. اینطور بود که به تباهی کشیده شدید. 12
وَمَن لَّمْ یُؤْمِن بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ سَعِیرًا ﴿١٣﴾
آنهایی که به خدا و رسولش ایمان نمیآورند، بدانند که ما برای چنین بیدینهایی آتشی سوزان آماده کردهایم! 13
وَلِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ یَغْفِرُ لِمَن یَشَاءُ وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاءُ ۚ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا ﴿١٤﴾
آخر، فرمانرواییِ آسمانها و زمین فقط دست خداست. هرکه را لایق بداند، میآمرزد و هرکه را مستحق عذاب بداند، مجازات میکند. خدا آمرزندۀ مهربان است. 14
سَیَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انطَلَقْتُمْ إِلَىٰ مَغَانِمَ لِتَأْخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعْکُمْ ۖ یُرِیدُونَ أَن یُبَدِّلُوا کَلَامَ اللَّهِ ۚ قُل لَّن تَتَّبِعُونَا کَذَٰلِکُمْ قَالَ اللَّهُ مِن قَبْلُ ۖ فَسَیَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنَا ۚ بَلْ کَانُوا لَا یَفْقَهُونَ إِلَّا قَلِیلًا ﴿١٥﴾
وقتی بهقصد گرفتن غنائم عازم جنگ خیبر شوید، همانهایی که از حضور در جبهه شانه خالی کردند، فوری میگویند: «بگذارید تا ما هم دنبالتان بیاییم.» با این کار میخواهند پیشبینی خدا دربارۀ محرومشدنشان از غنائم را تغییر دهند! بگو: «هرگز دنبال ما نمیآیید؛ چون خدا پیشاپیش اینطور از شما خبر داده.» البته خواهند گفت: «نخیر! دارید به ما حسودی میکنید که مبادا در غنائم شریکتان شویم.» نه! اصلاً این حرفها از کجفهمیشان است. 15
إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ ۚ فَمَن نَّکَثَ فَإِنَّمَا یَنکُثُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِمَا عَاهَدَ عَلَیْهُ اللَّهَ فَسَیُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا ﴿١٠﴾
کسانی که با تو بیعت میکنند، در واقع با خدا بیعت میکنند؛ چون خدا این بیعت را تأییدِ نهایی کرده است. هرکس بیعتشکنی کند، دودش به چشم خودش میرود و هرکس به عهدی وفا کند که با خدا بسته است، بههمین زودیها خدا پاداشی بزرگ به او میدهد. 10
سَیَقُولُ لَکَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا ۚ یَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِم مَّا لَیْسَ فِی قُلُوبِهِمْ ۚ قُلْ فَمَن یَمْلِکُ لَکُم مِّنَ اللَّهِ شَیْئًا إِنْ أَرَادَ بِکُمْ ضَرًّا أَوْ أَرَادَ بِکُمْ نَفْعًا ۚ بَلْ کَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرًا ﴿١١﴾
بیفرهنگهایی که از حضور در جبهه شانه خالی کردند، بهزودی عذر میتراشند: «اموال و اهلوعیال به خودش مشغولمان کرد. برای ما از خدا آمرزش بخواه!» ولی دل و زبانشان یکی نیست! به آنها بگو: «اگر خدا بخواهد به شما ضرر یا سودی برساند، در برابر ارادهاش از دست چه کسی کوچکترین کاری ساخته است؟! حال آنکه خدا از کارهایتان آگاه است.» 11
بَلْ ظَنَنتُمْ أَن لَّن یَنقَلِبَ الرَّسُولُ وَالْمُؤْمِنُونَ إِلَىٰ أَهْلِیهِمْ أَبَدًا وَزُیِّنَ ذَٰلِکَ فِی قُلُوبِکُمْ وَظَنَنتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَکُنتُمْ قَوْمًا بُورًا ﴿١٢﴾
تازه، خیال میکردید که پیامبر و مسلمانان، دیگر پیش خانوادههایشان برنخواهند گشت! این خیال خام در نظرتان رنگولعاب داده شد و با بدگمانی تمام، خیال میکردید که خدا پیامبرش را یاری نخواهد کرد. اینطور بود که به تباهی کشیده شدید. 12
وَمَن لَّمْ یُؤْمِن بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ سَعِیرًا ﴿١٣﴾
آنهایی که به خدا و رسولش ایمان نمیآورند، بدانند که ما برای چنین بیدینهایی آتشی سوزان آماده کردهایم! 13
وَلِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ یَغْفِرُ لِمَن یَشَاءُ وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاءُ ۚ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا ﴿١٤﴾
آخر، فرمانرواییِ آسمانها و زمین فقط دست خداست. هرکه را لایق بداند، میآمرزد و هرکه را مستحق عذاب بداند، مجازات میکند. خدا آمرزندۀ مهربان است. 14
سَیَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انطَلَقْتُمْ إِلَىٰ مَغَانِمَ لِتَأْخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعْکُمْ ۖ یُرِیدُونَ أَن یُبَدِّلُوا کَلَامَ اللَّهِ ۚ قُل لَّن تَتَّبِعُونَا کَذَٰلِکُمْ قَالَ اللَّهُ مِن قَبْلُ ۖ فَسَیَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنَا ۚ بَلْ کَانُوا لَا یَفْقَهُونَ إِلَّا قَلِیلًا ﴿١٥﴾
وقتی بهقصد گرفتن غنائم عازم جنگ خیبر شوید، همانهایی که از حضور در جبهه شانه خالی کردند، فوری میگویند: «بگذارید تا ما هم دنبالتان بیاییم.» با این کار میخواهند پیشبینی خدا دربارۀ محرومشدنشان از غنائم را تغییر دهند! بگو: «هرگز دنبال ما نمیآیید؛ چون خدا پیشاپیش اینطور از شما خبر داده.» البته خواهند گفت: «نخیر! دارید به ما حسودی میکنید که مبادا در غنائم شریکتان شویم.» نه! اصلاً این حرفها از کجفهمیشان است. 15