تلاوت تحقیق محمدجواد پناهی، این تلاوت در شهر مشهد اجرا گردیده است.
سوره 70: المعارج
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ﴿1﴾
تقاضا کننده ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد! (1)
لِلْکَافِرِینَ لَیْسَ لَهُ دَافِعٌ ﴿2﴾
این عذاب مخصوص کافران است، و هیچکس نمیتواند آن را دفع کند. (2)
مِنَ اللَّهِ ذِی الْمَعَارِجِ ﴿3﴾
از سوی خداوند ذی المعارج است (خداوندی که فرشتگانش بر آسمانها صعود میکند). (3)
تَعْرُجُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ﴿4﴾
فرشتگان و روح (فرشته مخصوص) به سوی او عروج میکنند در آن روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است. (4)
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیلًا ﴿5﴾
بنابراین صبر جمیل پیشه کن. (5)
إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا ﴿6﴾
زیرا آنها آن روز را دور میبینند. (6)
وَنَرَاهُ قَرِیبًا ﴿7﴾
و ما آن را نزدیک میبینیم! (7)
یَوْمَ تَکُونُ السَّمَاءُ کَالْمُهْلِ ﴿8﴾
همان روز که آسمان همچون فلز گداخته میشود. (8)
وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ ﴿9﴾
و کوهها مانند پشم رنگین متلاشی خواهد بود. (9)
وَلَا یَسْأَلُ حَمِیمٌ حَمِیمًا ﴿10﴾
و هیچ دوست صمیمی سراغ دوستش را نمیگیرد! (10)
یُبَصَّرُونَهُمْ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی مِنْ عَذَابِ یَوْمِئِذٍ بِبَنِیهِ ﴿11﴾
آنان را به آنها نشان میدهند (ولی هر کس گرفتار کار خویشتن است) چنان است که گنهکار دوست میدارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند. (11)
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِیهِ ﴿12﴾
و همسر و برادرش را. (12)
وَفَصِیلَتِهِ الَّتِی تُؤْوِیهِ ﴿13﴾
و قبیله اش که همیشه از او حمایت میکردند. (13)
وَمَنْ فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا ثُمَّ یُنْجِیهِ ﴿14﴾
و تمام مردم روی زمین را تا مایه نجاتش شود. (14)
کَلَّا إِنَّهَا لَظَى ﴿15﴾
اما هرگز چنین نیست شعله های سوزان آتش است. (15)
نَزَّاعَةً لِلشَّوَى ﴿16﴾
دست و پا و پوست سر را میکند و میبرد. (16)
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى ﴿17﴾
و کسانی را که به فرمان خدا پشت کردند صدا میزند. (17)
وَجَمَعَ فَأَوْعَى ﴿18﴾
و آنها که اموال را جمع و ذخیره کردند. (18)
إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿19﴾
انسان حریص و کم طاقت آفریده شده. (19)
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿20﴾
هنگامی که بدی به او رسد بیتابی میکند. (20)
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعًا ﴿21﴾
و هنگامی که خوبی به او رسد مانع دیگران میشود. (21)
إِلَّا الْمُصَلِّینَ ﴿22﴾
مگر نمازگزاران. (22)
الَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ﴿23﴾
آنها که نمازها را مرتبا بجا میآورند. (23)
وَالَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ ﴿24﴾
و آنها که در اموالشان حق معلومی است. (24)
لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿25﴾
برای تقاضا کنندگان و محرومان. (25)
وَالَّذِینَ یُصَدِّقُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿26﴾
و آنها که به روز جزا ایمان دارند. (26)
وَالَّذِینَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ ﴿27﴾
و آنها که از عذاب پروردگارشان بیمناکند. (27)
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَأْمُونٍ ﴿28﴾
چرا که هیچگاه خود را از عذاب پروردگار در امان نمیبینند. (28)
وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿29﴾
و آنها که دامان خویش را از بیعفتی حفظ میکنند. (29)
إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ ﴿30﴾
و آمیزش جنسی جز با همسران و کنیزان (که در حکم همسرند) ندارند ولی در بهره گیری از اینها مورد سرزنش نخواهند بود. (30)
فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِکَ فَأُولَئِکَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿31﴾
و هر کس ماوراء این را طلب کند متجاوز است. (31)
وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿32﴾
و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت میکنند. (32)
وَالَّذِینَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ ﴿33﴾
و آنها که قیام به ادای شهادت حق مینمایند. (33)
وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ ﴿34﴾
و آنها که بر نماز مواظبت دارند. (34)
أُولَئِکَ فِی جَنَّاتٍ مُکْرَمُونَ ﴿35﴾
این افراد در باغهای بهشتی گرامیند. (35)
سوره 70: المعارج
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ﴿1﴾
تقاضا کننده ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد! (1)
لِلْکَافِرِینَ لَیْسَ لَهُ دَافِعٌ ﴿2﴾
این عذاب مخصوص کافران است، و هیچکس نمیتواند آن را دفع کند. (2)
مِنَ اللَّهِ ذِی الْمَعَارِجِ ﴿3﴾
از سوی خداوند ذی المعارج است (خداوندی که فرشتگانش بر آسمانها صعود میکند). (3)
تَعْرُجُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ﴿4﴾
فرشتگان و روح (فرشته مخصوص) به سوی او عروج میکنند در آن روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است. (4)
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیلًا ﴿5﴾
بنابراین صبر جمیل پیشه کن. (5)
إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا ﴿6﴾
زیرا آنها آن روز را دور میبینند. (6)
وَنَرَاهُ قَرِیبًا ﴿7﴾
و ما آن را نزدیک میبینیم! (7)
یَوْمَ تَکُونُ السَّمَاءُ کَالْمُهْلِ ﴿8﴾
همان روز که آسمان همچون فلز گداخته میشود. (8)
وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ ﴿9﴾
و کوهها مانند پشم رنگین متلاشی خواهد بود. (9)
وَلَا یَسْأَلُ حَمِیمٌ حَمِیمًا ﴿10﴾
و هیچ دوست صمیمی سراغ دوستش را نمیگیرد! (10)
یُبَصَّرُونَهُمْ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی مِنْ عَذَابِ یَوْمِئِذٍ بِبَنِیهِ ﴿11﴾
آنان را به آنها نشان میدهند (ولی هر کس گرفتار کار خویشتن است) چنان است که گنهکار دوست میدارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند. (11)
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِیهِ ﴿12﴾
و همسر و برادرش را. (12)
وَفَصِیلَتِهِ الَّتِی تُؤْوِیهِ ﴿13﴾
و قبیله اش که همیشه از او حمایت میکردند. (13)
وَمَنْ فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا ثُمَّ یُنْجِیهِ ﴿14﴾
و تمام مردم روی زمین را تا مایه نجاتش شود. (14)
کَلَّا إِنَّهَا لَظَى ﴿15﴾
اما هرگز چنین نیست شعله های سوزان آتش است. (15)
نَزَّاعَةً لِلشَّوَى ﴿16﴾
دست و پا و پوست سر را میکند و میبرد. (16)
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى ﴿17﴾
و کسانی را که به فرمان خدا پشت کردند صدا میزند. (17)
وَجَمَعَ فَأَوْعَى ﴿18﴾
و آنها که اموال را جمع و ذخیره کردند. (18)
إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿19﴾
انسان حریص و کم طاقت آفریده شده. (19)
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿20﴾
هنگامی که بدی به او رسد بیتابی میکند. (20)
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعًا ﴿21﴾
و هنگامی که خوبی به او رسد مانع دیگران میشود. (21)
إِلَّا الْمُصَلِّینَ ﴿22﴾
مگر نمازگزاران. (22)
الَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ﴿23﴾
آنها که نمازها را مرتبا بجا میآورند. (23)
وَالَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ ﴿24﴾
و آنها که در اموالشان حق معلومی است. (24)
لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿25﴾
برای تقاضا کنندگان و محرومان. (25)
وَالَّذِینَ یُصَدِّقُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿26﴾
و آنها که به روز جزا ایمان دارند. (26)
وَالَّذِینَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ ﴿27﴾
و آنها که از عذاب پروردگارشان بیمناکند. (27)
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَأْمُونٍ ﴿28﴾
چرا که هیچگاه خود را از عذاب پروردگار در امان نمیبینند. (28)
وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿29﴾
و آنها که دامان خویش را از بیعفتی حفظ میکنند. (29)
إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ ﴿30﴾
و آمیزش جنسی جز با همسران و کنیزان (که در حکم همسرند) ندارند ولی در بهره گیری از اینها مورد سرزنش نخواهند بود. (30)
فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِکَ فَأُولَئِکَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿31﴾
و هر کس ماوراء این را طلب کند متجاوز است. (31)
وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿32﴾
و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت میکنند. (32)
وَالَّذِینَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ ﴿33﴾
و آنها که قیام به ادای شهادت حق مینمایند. (33)
وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ ﴿34﴾
و آنها که بر نماز مواظبت دارند. (34)
أُولَئِکَ فِی جَنَّاتٍ مُکْرَمُونَ ﴿35﴾
این افراد در باغهای بهشتی گرامیند. (35)
