- 322
- 1000
- 1000
- 1000
سوره مبارکه واقعه آیات 1 تا 14
آموزش روخوانی، صحیح خوانی، وقف و ابتدا، سوره مبارکه واقعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١﴾ لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ ﴿٢﴾ خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ ﴿٣﴾ إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿٤﴾ وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿٥﴾ فَکَانَتْ هَبَاءً مُّنبَثًّا ﴿٦﴾ وَکُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿٧﴾ فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿٨﴾ وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿٩﴾ وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿١٠﴾ أُولَٰئِکَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿١٢﴾ ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ ﴿١٣﴾ وَقَلِیلٌ مِّنَ الْآخِرِینَ ﴿١٤﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
آن واقعه چون وقوع یابد، (1) [که] در وقوع آن دروغی نیست: (2) پست‌کننده [و] بالابرنده است. (3) چون زمین با تکان [سختی] لرزانده شود، (4) و کوهها [جمله] ریزه ریزه شوند، (5) و غباری پراکنده گردند، (6) و شما سه دسته شوید: (7) یاران دست راست، کدامند یاران دست راست؟ (8) و یاران چپ؛ کدامند یاران چپ؟ (9) و سبقت‌گیرندگان مقدمند؛ (10) آنانند همان مقربان [خدا]، (11) در باغستانهای پر نعمت. (12) گروهی از پیشینیان، (13) و اندکی از متأخران. (14)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١﴾ لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ ﴿٢﴾ خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ ﴿٣﴾ إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿٤﴾ وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿٥﴾ فَکَانَتْ هَبَاءً مُّنبَثًّا ﴿٦﴾ وَکُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿٧﴾ فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿٨﴾ وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿٩﴾ وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿١٠﴾ أُولَٰئِکَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿١٢﴾ ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ ﴿١٣﴾ وَقَلِیلٌ مِّنَ الْآخِرِینَ ﴿١٤﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
آن واقعه چون وقوع یابد، (1) [که] در وقوع آن دروغی نیست: (2) پست‌کننده [و] بالابرنده است. (3) چون زمین با تکان [سختی] لرزانده شود، (4) و کوهها [جمله] ریزه ریزه شوند، (5) و غباری پراکنده گردند، (6) و شما سه دسته شوید: (7) یاران دست راست، کدامند یاران دست راست؟ (8) و یاران چپ؛ کدامند یاران چپ؟ (9) و سبقت‌گیرندگان مقدمند؛ (10) آنانند همان مقربان [خدا]، (11) در باغستانهای پر نعمت. (12) گروهی از پیشینیان، (13) و اندکی از متأخران. (14)
