- 374
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق فتحی ملیجی مطففین ، غاشیه
این تلاوت شامل آیات 22 تا 28 سوره مطففین و آیات 8 تا 22 سوره غاشیه است که در ایران اجرا شده است .
براستى نیکوکاران در نعیم [الهى] خواهند بود (22)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿22﴾
بر تختها [نشسته] مىنگرند (23)
عَلَى الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ ﴿23﴾
از چهرههایشان طراوت نعمت [بهشت] را درمىیابى (24)
تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ ﴿24﴾
از بادهاى مهر شده نوشانیده شوند (25)
یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ ﴿25﴾
[بادهاى که] مهر آن مشک است و در این [نعمتها] مشتاقان باید بر یکدیگر پیشى گیرند (26)
خِتَامُهُ مِسْکٌ وَفِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿26﴾
و ترکیبش از [چشمه] تسنیم است (27)
وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِیمٍ ﴿27﴾
چشمهاى که مقربان [خدا] از آن نوشند (28)
عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿28﴾
........
در آن روز چهرههایى شادابند (8)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ ﴿8﴾
از کوشش خود خشنودند (9)
لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿9﴾
در بهشت بریناند (10)
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿10﴾
سخن بیهودهاى در آنجا نشنوند (11)
لَّا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿11﴾
در آن چشمهاى روان باشد (12)
فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿12﴾
تختهایى بلند در آنجاست (13)
فِیهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ ﴿13﴾
و قدحهایى نهاده شده (14)
وَأَکْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ ﴿14﴾
و بالشهایى پهلوى هم [چیده] (15)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿15﴾
و فرشهایى [زربفت] گسترده (16)
وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿16﴾
آیا به شتر نمىنگرند که چگونه آفریده شده (17)
أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿17﴾
و به آسمان که چگونه برافراشته شده (18)
وَإِلَى السَّمَاء کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿18﴾
و به کوهها که چگونه برپا داشته شده (19)
وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿19﴾
و به زمین که چگونه گسترده شده است (20)
وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿20﴾
پس تذکر ده که تو تنها تذکردهندهاى (21)
فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَکِّرٌ ﴿21﴾
بر آنان تسلطى ندارى (22)
لَّسْتَ عَلَیْهِم بِمُصَیْطِرٍ ﴿22﴾
براستى نیکوکاران در نعیم [الهى] خواهند بود (22)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿22﴾
بر تختها [نشسته] مىنگرند (23)
عَلَى الْأَرَائِکِ یَنظُرُونَ ﴿23﴾
از چهرههایشان طراوت نعمت [بهشت] را درمىیابى (24)
تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ ﴿24﴾
از بادهاى مهر شده نوشانیده شوند (25)
یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ ﴿25﴾
[بادهاى که] مهر آن مشک است و در این [نعمتها] مشتاقان باید بر یکدیگر پیشى گیرند (26)
خِتَامُهُ مِسْکٌ وَفِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿26﴾
و ترکیبش از [چشمه] تسنیم است (27)
وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِیمٍ ﴿27﴾
چشمهاى که مقربان [خدا] از آن نوشند (28)
عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿28﴾
........
در آن روز چهرههایى شادابند (8)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ ﴿8﴾
از کوشش خود خشنودند (9)
لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿9﴾
در بهشت بریناند (10)
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿10﴾
سخن بیهودهاى در آنجا نشنوند (11)
لَّا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿11﴾
در آن چشمهاى روان باشد (12)
فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿12﴾
تختهایى بلند در آنجاست (13)
فِیهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ ﴿13﴾
و قدحهایى نهاده شده (14)
وَأَکْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ ﴿14﴾
و بالشهایى پهلوى هم [چیده] (15)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿15﴾
و فرشهایى [زربفت] گسترده (16)
وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿16﴾
آیا به شتر نمىنگرند که چگونه آفریده شده (17)
أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿17﴾
و به آسمان که چگونه برافراشته شده (18)
وَإِلَى السَّمَاء کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿18﴾
و به کوهها که چگونه برپا داشته شده (19)
وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿19﴾
و به زمین که چگونه گسترده شده است (20)
وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿20﴾
پس تذکر ده که تو تنها تذکردهندهاى (21)
فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَکِّرٌ ﴿21﴾
بر آنان تسلطى ندارى (22)
لَّسْتَ عَلَیْهِم بِمُصَیْطِرٍ ﴿22﴾
