- 371
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت ترتیل سهل یاسین سوره مبارکه غاشیه
ترتیل سوره ای سهل یاسین، سوره مبارکه غاشیه
سوره 88: الغاشیة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿1﴾
آیا داستان «غاشیه» (روز قیامت که حوادث وحشتناکش همه را میپوشاند) به تو رسیده است؟! (1)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿2﴾
چهره هائی در آن روز خاشع و ذلت بار است. (2)
عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿3﴾
آنها که پیوسته عمل کرده و خسته شده اند (و نتیجه ای عائدشان نشده). (3)
تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً ﴿4﴾
و در آتش سوزان وارد میگردند. (4)
تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿5﴾
از چشمهای فوق العاده داغ به آنها مینوشانند. (5)
لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِیعٍ ﴿6﴾
طعامی جز از ضریع (خار خشک تلخ و بد بو) ندارند. (6)
لَا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِنْ جُوعٍ ﴿7﴾
غذایی که نه آنها را فربه میکند و نه گرسنگی را فرو مینشاند! (7)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿8﴾
چهره هایی در آن روز شاداب با طراوت است. (8)
لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿9﴾
چرا که از سعی و تلاش خود خشنود است. (9)
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿10﴾
در بهشتی است عالی! (10)
لَا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿11﴾
که در آن هیچ سخن لغو و بیهوده ای نمیشنوی. (11)
فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿12﴾
در آن چشمه های جاری است. (12)
فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿13﴾
در آن تختهای زیبای بلند است. (13)
وَأَکْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿14﴾
و قدحهائی که در کنار این چشمه ها نهاده. (14)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿15﴾
و بالشها و پشتیهای صف داده شده. (15)
وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿16﴾
و فرشهای فاخر گسترده! (16)
أَفَلَا یَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿17﴾
آیا آنها به شتر نمینگرند چگونه آفریده شده ؟ (17)
وَإِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿18﴾
و به آسمان نگاه نمیکنند که چگونه بر پا شده ؟ (18)
وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿19﴾
و به کوهها که چگونه در جای خود نصب گردیده ؟ (19)
وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿20﴾
و به زمین که چگونه مسطح گشته ؟ (20)
فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ ﴿21﴾
پس تذکر ده تو فقط تذکر دهنده ای. (21)
لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ﴿22﴾
تو مسلط بر آنها نیستی که مجبورشان (بر ایمان) کنی. (22)
إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَکَفَرَ ﴿23﴾
مگر کسی که پشت کند و کافر شود. (23)
فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ ﴿24﴾
که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات میکند. (24)
إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿25﴾
مسلما بازگشت آنها به سوی ما است. (25)
ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ﴿26﴾
و مسلما حساب آنها با ما است. (26)
سوره 88: الغاشیة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿1﴾
آیا داستان «غاشیه» (روز قیامت که حوادث وحشتناکش همه را میپوشاند) به تو رسیده است؟! (1)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿2﴾
چهره هائی در آن روز خاشع و ذلت بار است. (2)
عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿3﴾
آنها که پیوسته عمل کرده و خسته شده اند (و نتیجه ای عائدشان نشده). (3)
تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً ﴿4﴾
و در آتش سوزان وارد میگردند. (4)
تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿5﴾
از چشمهای فوق العاده داغ به آنها مینوشانند. (5)
لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِیعٍ ﴿6﴾
طعامی جز از ضریع (خار خشک تلخ و بد بو) ندارند. (6)
لَا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِنْ جُوعٍ ﴿7﴾
غذایی که نه آنها را فربه میکند و نه گرسنگی را فرو مینشاند! (7)
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿8﴾
چهره هایی در آن روز شاداب با طراوت است. (8)
لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿9﴾
چرا که از سعی و تلاش خود خشنود است. (9)
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿10﴾
در بهشتی است عالی! (10)
لَا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿11﴾
که در آن هیچ سخن لغو و بیهوده ای نمیشنوی. (11)
فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿12﴾
در آن چشمه های جاری است. (12)
فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿13﴾
در آن تختهای زیبای بلند است. (13)
وَأَکْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿14﴾
و قدحهائی که در کنار این چشمه ها نهاده. (14)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿15﴾
و بالشها و پشتیهای صف داده شده. (15)
وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿16﴾
و فرشهای فاخر گسترده! (16)
أَفَلَا یَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿17﴾
آیا آنها به شتر نمینگرند چگونه آفریده شده ؟ (17)
وَإِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿18﴾
و به آسمان نگاه نمیکنند که چگونه بر پا شده ؟ (18)
وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿19﴾
و به کوهها که چگونه در جای خود نصب گردیده ؟ (19)
وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿20﴾
و به زمین که چگونه مسطح گشته ؟ (20)
فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ ﴿21﴾
پس تذکر ده تو فقط تذکر دهنده ای. (21)
لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ﴿22﴾
تو مسلط بر آنها نیستی که مجبورشان (بر ایمان) کنی. (22)
إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَکَفَرَ ﴿23﴾
مگر کسی که پشت کند و کافر شود. (23)
فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ ﴿24﴾
که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات میکند. (24)
إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿25﴾
مسلما بازگشت آنها به سوی ما است. (25)
ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ﴿26﴾
و مسلما حساب آنها با ما است. (26)