فهرست
سوره نجم 32 تا آخر، قمر 1 تا 12، تین 1 تا 6

تلاوت تحقیق ابوالعینین شعیشع سوره نجم 32 تا آخر، قمر 1 تا 12، تین 1 تا 6

  • 25 دقیقه مدت
  • 296 دریافت شده
تلاوت: غیر ایرانی متقدم
تلاوت: کامل
تلاوت: مجلسی
ملیت قاری: مصری
تلاوت تحقیق ابوالعینین شعیشع، این تلاوت در سال 1956 میلادی در کشور عراق، کاظمیه، حرم امام موسی کاظم (ع) اجرا گردیده است.
سوره 53: النجم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان


الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّکَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ فَلَا تُزَکُّوا أَنْفُسَکُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى ﴿32﴾

همانها که از گناهان کبیره و اعمال زشت، جز صغیره، دوری می‏کنند، آمرزش پروردگار تو گسترده است، او نسبت به شما از همه آگاهتر است، از آن هنگام که شما را از زمین آفرید، و در آن موقع که به صورت جنینهائی در شکم مادرانتان بودید، پس خودستائی نکنید چرا که او پرهیزگاران را بهتر می‏شناسد. (32)



أَفَرَأَیْتَ الَّذِی تَوَلَّى ﴿33﴾

آیا آن کس را که از اسلام (یا انفاق) روی گردان شد مشاهده کردی؟! (33)



وَأَعْطَى قَلِیلًا وَأَکْدَى ﴿34﴾

و کمی عطا کرد و از بیشتر امساک نمود. (34)



أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرَى ﴿35﴾

آیا نزد او علم غیب است و می‏بیند (که دیگران می‏توانند گناهان او را بردوش گیرند). (35)



أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِمَا فِی صُحُفِ مُوسَى ﴿36﴾

یا از آنچه در کتب موسی نازل گردیده با خبر نشده است ؟ (36)



وَإِبْرَاهِیمَ الَّذِی وَفَّى ﴿37﴾

و در کتب ابراهیم همان کسی که وظیفه خود را به طور کامل ادا کرد. (37)



أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ﴿38﴾

که هیچکس بار گناه دیگری را بر دوش نمی‏گیرد. (38)



وَأَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى ﴿39﴾

و اینکه برای انسان بهره‏ ای جز سعی و کوشش او نیست. (39)



وَأَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَى ﴿40﴾

و اینکه سعیش به زودی دیده می‏شود (و به نتیجه‏ اش ‍ می‏رسد). (40)



ثُمَّ یُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَى ﴿41﴾

سپس به او جزای کافی داده خواهد شد. (41)



وَأَنَّ إِلَى رَبِّکَ الْمُنْتَهَى ﴿42﴾

(و آیا از کتب پیشین انبیاء به او نرسیده است) که همه امور به پروردگارت باز می‏گردد؟ (42)



وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَأَبْکَى ﴿43﴾

و اینکه او است که می‏خنداند و می‏گریاند! (43)



وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْیَا ﴿44﴾

و او است که می‏میراند و زنده می‏کند. (44)



وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالْأُنْثَى ﴿45﴾

و او است که دو زوج مذکر و مؤ نث را می‏آفریند، (45)



مِنْ نُطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى ﴿46﴾

از نطفه‏ ای که خارج می‏شود (و در رحم میریزد). (46)



وَأَنَّ عَلَیْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى ﴿47﴾

و اینکه بر خدا است ایجاد عالم دیگر (تا عدالت اجرا گردد). (47)



وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى ﴿48﴾

و اینکه او است که بینیاز می‏کند، و سرمایه باقی می‏بخشد. (48)



وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى ﴿49﴾

و اینکه او است پروردگار ستاره شعری. (49)



وَأَنَّهُ أَهْلَکَ عَادًا الْأُولَى ﴿50﴾

(و آیا به انسان نرسیده است که در کتب انبیای پیشین آمده) که خداوند قوم «عاد نخستین» را هلاک کرد؟ (50)



وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى ﴿51﴾

و همچنین «قوم ثمود» را، و کسی از آنها را باقی نگذارد. (51)



وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ کَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى ﴿52﴾

و نیز قوم نوح را پیش از آنها، چرا که آنها از همه ظالمتر و طغیانگرتر بودند. (52)



وَالْمُؤْتَفِکَةَ أَهْوَى ﴿53﴾

و نیز شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) را بر زمین کوبید. (53)



فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى ﴿54﴾

سپس آنها را با عذاب سنگین پوشانید! (54)



فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکَ تَتَمَارَى ﴿55﴾

(بگو) در کدامیک از نعمتهای پروردگارت تردید داری؟! (55)



هَذَا نَذِیرٌ مِنَ النُّذُرِ الْأُولَى ﴿56﴾

این (پیامبر) بیم دهنده‏ ای از بیم دهنده گان پیشین است. (56)



أَزِفَتِ الْآزِفَةُ ﴿57﴾

آنچه باید نزدیک شود نزدیک شده است (و قیامت فرا می‏رسد). (57)



لَیْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ کَاشِفَةٌ ﴿58﴾

و هیچکس جز خدا نمی‏تواند شدائد آنرا برطرف سازد. (58)



أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِیثِ تَعْجَبُونَ ﴿59﴾

آیا از این سخن تعجب می‏کنید؟ (59)



وَتَضْحَکُونَ وَلَا تَبْکُونَ ﴿60﴾

و می‏خندید و نمی‏گریید؟ (60)



وَأَنْتُمْ سَامِدُونَ ﴿61﴾

و پیوسته در غفلت و هوسرانی به سر می‏برید؟ (61)



فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ﴿62﴾

حال که چنین است همه برای خدا سجده کنید و پرستش ‍ نمائید. (62)



سوره 54: القمر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ ﴿1﴾

قیامت نزدیک شد و ماه از هم شکافت. (1)



وَإِنْ یَرَوْا آیَةً یُعْرِضُوا وَیَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ ﴿2﴾

و هر گاه نشانه و معجزهای را ببینند اعراض کرده می‏گویند: این سحری است مستمر! (2)



وَکَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ وَکُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ ﴿3﴾

آنها (آیات خدا را) تکذیب کردند و از هوای نفسشان پیروی نمودند و هر امری قرارگاهی دارد. (3)



وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِیهِ مُزْدَجَرٌ ﴿4﴾

به اندازه کافی برای انزجار از بدیها اخبار (انبیا و امتهای پیشین) به آنها رسیده است. (4)



حِکْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ ﴿5﴾

این آیات، حکمت بالغه الهی است اما انذارها (برای افراد لجوج) مفید نیست. (5)



فَتَوَلَّ عَنْهُمْ یَوْمَ یَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَیْءٍ نُکُرٍ ﴿6﴾

بنابراین از آنها روی گردان و روزی را به یادآور که دعوت کننده الهی مردم را به امر وحشتناکی دعوت می‏کند (دعوت به حساب اعمال). (6)



خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ کَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ ﴿7﴾

آنها از قبرها خارج می‏شوند در حالی که چشمهایشان از وحشت به زیر افتاده و (بی هدف) همچون ملخهای پراکنده به هر سو می‏دوند! (7)



مُهْطِعِینَ إِلَى الدَّاعِ یَقُولُ الْکَافِرُونَ هَذَا یَوْمٌ عَسِرٌ ﴿8﴾

در حالی که (بر اثر وحشت و اضطراب) به سوی این دعوت کننده گردن می‏کشند و کافران می‏گویند امروز روز سخت و دردناکی است. (8)



کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَکَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ ﴿9﴾

پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند (آری) بنده ما (نوح) را تکذیب کرده و گفتند: او دیوانه است و (با انواع آزارها) او را (از ادامه رسالتش) بازداشتند. (9)



فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّی مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ ﴿10﴾

او به درگاه پروردگار عرضه داشت: من مغلوب (این قوم طغیانگر شده‏ ام، انتقام مرا از آنها بگیر. (10)



فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُنْهَمِرٍ ﴿11﴾

در این هنگام درهای آسمان را گشودیم و آبی فراوان و پی در پی فروبارید. (11)



وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُیُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ ﴿12﴾

و زمین را شکافتیم و چشمه‏ های زیادی بیرون فرستادیم، و این دو آب به اندازه‏ ای که مقدر بود با هم درآمیختند. (12)


سوره 95: التین

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ ﴿1﴾

قسم به انجیر و زیتون (یا قسم به سرزمین شام و بیت المقدس). (1)

وَطُورِ سِینِینَ ﴿2﴾

و سوگند به طور سینین. (2)

وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ ﴿3﴾

و قسم به این شهر اءمن (مکه). (3)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ﴿4﴾

که ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریده‏ ایم. (4)

ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ ﴿5﴾

سپس او را به پائین‏ترین مرحله باز گرداندیم. (5)

إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿6﴾

مگر کسانی که ایمان آورده‏ اند و اعمال صالح انجام داده‏ اند که برای آنها پاداشی است قطع ناشدنی! (6)

فَمَا یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّینِ ﴿7﴾

پس چه چیز سبب می‏شود که تو بعد از این همه، روز جزا را تکذیب کنی؟! (7)

أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْکَمِ الْحَاکِمِینَ ﴿8﴾

آیا خداوند بهترین حکم کنندگان نیست ؟ (8)

قطعات صوتی

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن