- 320
- 1000
- 1000
- 1000
قسمت 31 - سوره های انشقاق ، مطففین
در این برنامه آقای معتز آقایی به آموزش حفظ آیات سوره مبارکه انشقاق و شرح تفصیلی آیات 1 تا 6 سوره مبارکه مطففین می پردازد .
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
آنگاه که آسمان زهم بشکافد (1) إِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ ﴿1﴾
و پروردگارش را فرمان برد و [چنین] سزد (2) وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿2﴾
و آنگاه که زمین کشیده شود (3) وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿3﴾
و آنچه را که در آن است بیرون افکند و تهى شود (4) وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿4﴾
و پروردگارش را فرمان برد و [چنین] سزد (5) وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿5﴾
اى انسان حقا که تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى کرد (6) یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ ﴿6﴾
اما کسى که کارنامهاش به دست راستش داده شود (7) فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ﴿7﴾
بزودىاش حسابى بس آسان کنند (8) فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا ﴿8﴾
و شادمان به سوى کسانش باز گردد (9) وَیَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿9﴾
و اما کسى که کارنامهاش از پشتسرش به او داده شود (10) وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ ﴿10﴾
زودا که هلاک [خویش] خواهد (11) فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا ﴿11﴾
و در آتش افروخته درآید (12) وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿12﴾
او در [میان] خانواده خود شادمان بود (13) إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿13﴾
او مىپنداشت که هرگز برنخواهد گشت (14) إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ ﴿14﴾
آرى در حقیقت پروردگارش به او بینا بود (15) بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿15﴾
نه نه سوگند به شفق (16) فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿16﴾
سوگند به شب و آنچه [شب] فروپوشاند (17) وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿17﴾
سوگند به ماه چون [ب در] تمام شود (18) وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿18﴾
که قطعا از حالى به حالى برخواهید نشست (19) لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿19﴾
پس چرا آنان باور نمىدارند (20) فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿20﴾
و چون بر آنان قرآن تلاوت مىشود چهره بر خاک نمىسایند (21) وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ ﴿21﴾
[نه] بلکه آنان که کفر ورزیدهاند تکذیب مىکنند (22) بَلِ الَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ ﴿22﴾
و خدا به آنچه در سینه دارند داناتر است (23) وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿23﴾
پس آنان را از عذابى دردناک خبر ده (24) فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿24﴾
مگر کسانى که گرویده و کارهاى شایسته کردهاند که آنان را پاداشى بىمنتخواهد بود (25) إِلَّا الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿25﴾
______________________________________
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
واى بر کمفروشان (1) وَیْلٌ لِّلْمُطَفِّفِینَ ﴿1﴾
که چون از مردم پیمانه ستانند تمام ستانند (2) الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُواْ عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ ﴿2﴾
و چون براى آنان پیمانه یا وزن کنند به ایشان کم دهند (3) وَإِذَا کَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ ﴿3﴾
مگر آنان گمان نمىدارند که برانگیخته خواهند شد (4) أَلَا یَظُنُّ أُولَئِکَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ ﴿4﴾
[در] روزى بزرگ (5) لِیَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿5﴾
روزى که مردم در برابر پروردگار جهانیان به پاى ایستند (6) یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿6﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
آنگاه که آسمان زهم بشکافد (1) إِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ ﴿1﴾
و پروردگارش را فرمان برد و [چنین] سزد (2) وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿2﴾
و آنگاه که زمین کشیده شود (3) وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿3﴾
و آنچه را که در آن است بیرون افکند و تهى شود (4) وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿4﴾
و پروردگارش را فرمان برد و [چنین] سزد (5) وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿5﴾
اى انسان حقا که تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى کرد (6) یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ ﴿6﴾
اما کسى که کارنامهاش به دست راستش داده شود (7) فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ﴿7﴾
بزودىاش حسابى بس آسان کنند (8) فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا ﴿8﴾
و شادمان به سوى کسانش باز گردد (9) وَیَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿9﴾
و اما کسى که کارنامهاش از پشتسرش به او داده شود (10) وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ ﴿10﴾
زودا که هلاک [خویش] خواهد (11) فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا ﴿11﴾
و در آتش افروخته درآید (12) وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿12﴾
او در [میان] خانواده خود شادمان بود (13) إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿13﴾
او مىپنداشت که هرگز برنخواهد گشت (14) إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ ﴿14﴾
آرى در حقیقت پروردگارش به او بینا بود (15) بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿15﴾
نه نه سوگند به شفق (16) فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿16﴾
سوگند به شب و آنچه [شب] فروپوشاند (17) وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿17﴾
سوگند به ماه چون [ب در] تمام شود (18) وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿18﴾
که قطعا از حالى به حالى برخواهید نشست (19) لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿19﴾
پس چرا آنان باور نمىدارند (20) فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿20﴾
و چون بر آنان قرآن تلاوت مىشود چهره بر خاک نمىسایند (21) وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ ﴿21﴾
[نه] بلکه آنان که کفر ورزیدهاند تکذیب مىکنند (22) بَلِ الَّذِینَ کَفَرُواْ یُکَذِّبُونَ ﴿22﴾
و خدا به آنچه در سینه دارند داناتر است (23) وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿23﴾
پس آنان را از عذابى دردناک خبر ده (24) فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿24﴾
مگر کسانى که گرویده و کارهاى شایسته کردهاند که آنان را پاداشى بىمنتخواهد بود (25) إِلَّا الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿25﴾
______________________________________
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
واى بر کمفروشان (1) وَیْلٌ لِّلْمُطَفِّفِینَ ﴿1﴾
که چون از مردم پیمانه ستانند تمام ستانند (2) الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُواْ عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ ﴿2﴾
و چون براى آنان پیمانه یا وزن کنند به ایشان کم دهند (3) وَإِذَا کَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ ﴿3﴾
مگر آنان گمان نمىدارند که برانگیخته خواهند شد (4) أَلَا یَظُنُّ أُولَئِکَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ ﴿4﴾
[در] روزى بزرگ (5) لِیَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿5﴾
روزى که مردم در برابر پروردگار جهانیان به پاى ایستند (6) یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿6﴾
