فهرست
سوره نوح 15 تا آخر، تکویر، انفطار، بلد 1 تا 18

تلاوت تحقیق عنتر سعید مسلم سوره نوح 15 تا آخر، تکویر، انفطار، بلد 1 تا 18

  • 23 دقیقه مدت
  • 38848 دریافت شده
تلاوت: غیر ایرانی متقدم
تلاوت: کامل
تلاوت: مجلسی
ملیت قاری: مصری
تلاوت تحقیق عنتر سعید مسلم، این تلاوت در دهه 60 میلادی در کشور مصر اجرا گردیده است.
سوره 71: نوح

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

أَلَمْ تَرَوْا کَیْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ﴿15﴾

آیا نمی‏دانید چگونه خداوند هفت آسمان را یکی بالای دیگری آفریده ؟ (15)

وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا ﴿16﴾

و ماه را در میان آسمانها مایه روشنائی، و خورشید را چراغ فروزانی قرار داده است. (16)

وَاللَّهُ أَنْبَتَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا ﴿17﴾

و خداوند شما را همچون گیاهی از زمین رویانید! (17)

ثُمَّ یُعِیدُکُمْ فِیهَا وَیُخْرِجُکُمْ إِخْرَاجًا ﴿18﴾

سپس شما را به همان زمین باز می‏گرداند، و بار دیگر شما را خارج می‏سازد. (18)

وَاللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا ﴿19﴾

و خداوند زمین را برای شما فرش گسترده‏ ای قرار داد. (19)

لِتَسْلُکُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا ﴿20﴾

تا از راههای وسیع و دره‏ های آن بگذرید (و به هر نقطه می‏خواهید بروید). (20)

قَالَ نُوحٌ رَبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِی وَاتَّبَعُوا مَنْ لَمْ یَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا﴿21﴾

نوح (بعد از یاءس از هدایت آنها) عرض کرد پروردگارا! آنها نافرمانی من کردند، و از کسانی پیروی نمودند که اموال و فرزندانشان چیزی جز زیانکاری بر آنها نیفزوده. (21)

وَمَکَرُوا مَکْرًا کُبَّارًا ﴿22﴾

و (این رهبران گمراه) مکر عظیمی به کار بردند. (22)

وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا یَغُوثَ وَیَعُوقَ وَنَسْرًا ﴿23﴾

و گفتند: دست از خدایان و بتهای خود بر ندارید، مخصوصا بتهای «ود» و «سواع» و «یغوث» و «یعوق» و «نسر» را رها نکنید! (23)

وَقَدْ أَضَلُّوا کَثِیرًا وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا ضَلَالًا ﴿24﴾

و آنها گروه بسیاری را گمراه کردند خداوندا! ظالمان را جز ضلالت میفزا! (24)

مِمَّا خَطِیئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ یَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصَارًا﴿25﴾

(آری سر انجام) همگی به خاطر گناهانشان غرق شدند، و در آتش ‍ دوزخ وارد گشتند، و جز خدا یاورانی برای خود نیافتند! (25)

وَقَالَ نُوحٌ رَبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْکَافِرِینَ دَیَّارًا ﴿26﴾

«نوح» گفت: پروردگارا! روی زمین احدی از کافران را زنده مگذار. (26)

إِنَّکَ إِنْ تَذَرْهُمْ یُضِلُّوا عِبَادَکَ وَلَا یَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا کَفَّارًا ﴿27﴾

چرا که اگر آنها را بگذاری بندگانت را گمراه می‏کنند، و جز نسلی فاجر و کافر به وجود نمی‏آورند. (27)

رَبِّ اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَارًا ﴿28﴾

پروردگارا! مرا بیامرز، و همچنین پدر و مادرم، و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانه من شدند، و جمیع مردان و زنان باایمان را، و ظالمان را جز هلاکت میفزا! (28)

سوره 81: التکویر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿1﴾

در آن هنگام که خورشید درهم پیچیده شود. (1)

وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿2﴾

و در آن هنگام که ستارگان بیفروغ شوند. (2)

وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿3﴾

و در آن هنگام که کوهها بحرکت در آیند. (3)

وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾

و در آن هنگام که باارزشترین اموال به دست فراموشی سپرده شود. (4)

وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾

و در آن هنگام که وحوش جمع شوند. (5)

وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾

و در آن هنگام که دریاها بر افروخته شوند. (6)

وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾

و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد. (7)

وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾

و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤ ال شود، (8)

بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾

که به کدامین گناه کشته شدند؟! (9)

وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾

و در آن هنگام که نامه‏ های اعمال گشوده شود. (10)

وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿11﴾

و در آن هنگام که پرده از روی آسمان بر گرفته شود. (11)

وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿12﴾

و در آن هنگام که دوزخ شعله ور گردد. (12)

وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿13﴾

و در آن هنگام که بهشت نزدیک شود. (13)

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿14﴾

آری در آن موقع هر کس می‏داند چه چیزی را آماده کرده است! (14)

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿15﴾

سوگند به ستارگانی که باز می‏گردند. (15)

الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿16﴾

حرکت می‏کنند و از دیده‏ ها پنهان می‏شوند. (16)

وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿17﴾

و قسم به شب هنگامی که پشت کند و به آخر رسد، (17)

وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿18﴾

و صبح هنگامی که تنفس کند، (18)

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿19﴾

که این (قرآن) کلام فرستاده بزرگواری است (جبرییل امین). (19)

ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿20﴾

که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش مقام والا دارد. (20)

مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿21﴾

فرمانروا و امین است. (21)

وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿22﴾

و مصاحب شما (پیامبر) دیوانه نیست. (22)

وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿23﴾

او رسول الهی (جبرئیل) را در افق روشن مشاهده کرد. (23)

وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿24﴾

او نسبت به آنچه از طریق وحی دریافت داشته بخل ندارد. (24)

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿25﴾

این (قرآن) گفته شیطان رجیم نیست. (25)

فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿26﴾

پس به کجا می‏روید؟! (26)

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿27﴾

این قرآن چیزی جز تذکری برای جهانیان نیست. (27)

لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿28﴾

برای آنها که می‏خواهند راه مستقیم در پیش گیرند. (28)

وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿29﴾

و شما اراده نمی‏کنید مگر اینکه خداوند پروردگار جهانیان بخواهد. (29)

سوره 82: الإنفطار

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿1﴾

آن زمان که آسمان (کرات آسمانی) از هم شکافته شود. (1)

وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انْتَثَرَتْ ﴿2﴾

و آن زمان که ستارگان پراکنده شود و فرو ریزد (2)

وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿3﴾

و آن زمان که دریاها به هم پیوسته شود. (3)

وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿4﴾

و آن زمان که قبرها زیر و رو شود (و مردگان خارج شوند). (4)

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿5﴾

در آن زمان هر کس می‏داند آنچه را از قبل فرستاده، و آنچه را برای بعد گذاشته است (5)

یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ ﴿6﴾

ای انسان چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته؟! (6)

الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ ﴿7﴾

همان خدایی که تو را آفرید و منظم ساخت. (7)

فِی أَیِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَکَّبَکَ ﴿8﴾

و در هر صورتی می‏خواست تو را ترکیب نمود (8)

کَلَّا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ ﴿9﴾

آنچنان که شما می‏پندارید نیست، بلکه شما روز جزا را منکرید. (9)

وَإِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ ﴿10﴾

و بدون شک نگاهبانانی بر شما گمارده شده. (10)

کِرَامًا کَاتِبِینَ ﴿11﴾

والامقام و نویسنده (اعمال نیک و بد شما). (11)

یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿12﴾

آنها می‏دانند شما چه می‏کنید. (12)

إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿13﴾

مسلما نیکان در نعمت فراوانی هستند. (13)

وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ ﴿14﴾

و بدکاران در دوزخند. (14)

یَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ ﴿15﴾

روز جزا وارد آن می‏شوند و می‏سوزند. (15)

وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ ﴿16﴾

و هیچگاه از آن غائب و دور نیستند. (16)

وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿17﴾

تو چه می‏دانی روز قیامت چیست ؟ (17)

ثُمَّ مَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿18﴾

باز چه می‏دانی روز قیامت چیست ؟ (18)

یَوْمَ لَا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئًا وَالْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿19﴾

روزی است که هیچکس قادر بر انجام کاری در حق دیگری نیست، و همه امور در آن روز از آن خدا است. (19)

سوره 90: البلد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿1﴾

قسم به این شهر مقدس (مکه). (1)

وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿2﴾

شهری که تو ساکن (2)

وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿3﴾

و قسم به پدر و فرزندش (ابراهیم خلیل و اسماعیل ذبیح). (3)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی کَبَدٍ ﴿4﴾

که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او مملو از رنجها است). (4)

أَیَحْسَبُ أَنْ لَنْ یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ ﴿5﴾

آیا او گمان می‏کند که هیچ کس قادر نیست بر او دست یابد؟! (5)

یَقُولُ أَهْلَکْتُ مَالًا لُبَدًا ﴿6﴾

می گوید: مال زیادی را (در کارهای خیر) تلف کرده‏ ام! (6)

أَیَحْسَبُ أَنْ لَمْ یَرَهُ أَحَدٌ ﴿7﴾

آیا گمان می‏کند هیچ کس او را ندیده (و نمی‏بیند)؟ (7)

أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَیْنَیْنِ ﴿8﴾

آیا برای او (انسان) دو چشم قرار ندادیم ؟ (8)

وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ ﴿9﴾

و یک زبان و دو لب ؟ (9)

وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ ﴿10﴾

و او را به خیر و شرش هدایت نمودیم. (10)

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿11﴾

ولی او (انسان ناسپاس) از آن گردنه مهم بالا نرفت! (11)

وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿12﴾

و تو نمی‏دانی آن گردنه چیست ؟ (12)

فَکُّ رَقَبَةٍ ﴿13﴾

آزاد کردن برده است! (13)

أَوْ إِطْعَامٌ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ ﴿14﴾

یا اطعام کردن در روز گرسنگی. (14)

یَتِیمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿15﴾

یتیمی از خویشاوندان را. (15)

أَوْ مِسْکِینًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿16﴾

یا مستمندی به خاک افتاده را. (16)

ثُمَّ کَانَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿17﴾

سپس از کسانی بوده باشد که ایمان آورده، و یکدیگر را به شکیبائی و رحمت توصیه می‏کنند. (17)

أُولَئِکَ أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿18﴾

آنها اصحاب الیمین هستند (و نامه اعمالشان را به دست راستشان می‏دهند). (18)

قطعات صوتی

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن