- 473
سوره احقاف
قرآن ترجمه سوره ای حجت الاسلام علی ملکی با صدای محمد حسین سعیدیان و گویندگی علی همت مومیوند
سوره احقاف
به نام خدای بزرگوار مهربان
حا، میم. 1
این کتاب فرستادۀ خدای شکستناپذیرِ کاردرست است. 2
آسمانها و زمین و آنچه را میان آنهاست، فقط بر اساس حکمت و برای مدتی معیّن آفریدهایم؛ ولی بیدینها از هشدارهایی که به آنها میدهند، رو برمیگردانند. 3
بپرس: «به بتهایی که بهجای خدا میپرستید، نگاهی انداختهاید؟! نشانم بدهید چه چیزی در زمین آفریدهاند یا در آفرینش آسمانها چه نقشی داشتهاند؟! اگر راست میگویید، از کتابهای آسمانی قبل از قرآن یا از آثار علمی گذشتگان، برای ادعایتان دلیلی بیاورید.» 4
چه کسانی گمراهتر از آنهاییاند که بهجای خدا، بتهایی را صدا میزنند که تا روز قیامت هم جوابشان را نمیدهند؟! بتها به دعاکردنشان کاملاً بیاعتنایند. 5
در قیامت وقتی بتپرستها را جمع کنند، همین بتها دشمنانشان میشوند و عبادت آنها را انکار میکنند! 6
وقتی آیههای روشنگر ما را برای این بیدینها میخوانند، دربارۀ این حقایقی که به دستشان میرسد، میگویند: «اینها حرفهای سحرآمیز رایج است!» 7
همچنین میگویند: «این قرآن ساختۀ خود اوست.» بگو: «بهفرض هم این قرآن ساختۀ من باشد، خدا رسوایم میکند و در برابر خشمش، از دست شما هم کاری ساخته نیست. خدا بهتر میداند که وارد چه بازی خطرناکی شدهاید. همین بس که خدا در کتابش بین من و شما گواه باشد. البته اوست آمرزندهای مهربان.» 8
بگو: «من در میان پیامبران، راهورسم جدیدی نیاوردهام که رفتاری غیر از آنها داشته باشم و نمیدانم در آینده سرِ من و شما چه میآید. فقط دنبالهروِ چیزی هستم که به من وحى مىشود و من هشداردهندهای باصراحتم و بس.» 9
بگو: «بهنظر شما، اگر این قرآن از طرف خدا باشد و آن را انکار کرده باشید، به بیراهه نرفتهاید؟! اگر یکی از علمای بنیاسرائیل شباهت قرآن با تورات را تأیید کند و به قرآن ایمان بیاورد و شما، باز متکبرانه، از پذیرش آن سر باز بزنید، به بیراهه نرفتهاید؟! بدانید خدا دست جماعت بدکار را نمیگیرد.» 10
بتپرستها دربارۀ مسلمانان گفتند: «اگر بهفرض محال، ایمان به قرآن چیز خوبی بود، آنها در این کار از ما جلو نمیافتادند!» و چون توفیق هدایت با قرآن را پیدا نکردهاند، دربارۀ آن فوری میگویند: «این از همان دروغهای تاریخی است!» 11
قبل از این، کتاب موسی که رهبر و راهنمای مردم بود، آمدن قرآن را خبر داده بود. قرآن نیز هماهنگ با آن است و به زبان عربی است تا هشداری به بدکارها باشد و مژدهای به نیکوکاران. 12
کسانی که گفتند: «صاحباختیارمان خداست» و پای حرفشان ایستادند، نه ترسی بر آنان غلبه میکند و نه غصه میخورند. 13
آنان بهشتیاند و بهپاس کارهای خوبشان، در آنجا ماندنی. 14
به انسان سفارش کردیم تا میتواند به والدینش، بهویژه مادرش، بیواسطه خوبی کند. مادرش با سختی او را به شکم میکشد و با سختی او را به دنیا میآورد. دوران بارداری و شیرخوارگیاش هم سی ماه طول میکشد. وقتی به رشد کامل، یعنی به چهلسالگی میرسد، میگوید: «خدایا، شور و شوقی به من بده تا شکرگزار نعمتهایی باشم که به من و پدر و مادرم دادهای و کارهای خوبی بکنم که تو میپسندی. بچههایم را هم صالح کن؛ زیرا من به درگاه تو رو آوردهام و تسلیم فرمان توام.» 15
چنین فرزندانی کارهایشان را بر اساس بهترینشان قبول میکنیم و چون از بهشتیاناند، از کارهای زشتشان درمیگذریم. این همان وعدۀ راستی است که به آنها میدادند. 16
فرزند دیگری هم هست که به پدر و مادرش میگوید: «تُف بر شما! آیا تهدیدم میکنید که از گور، زنده بیرونم میآورند؟! با آنکه نسلهای زیادی قبل از من آمدند و رفتند و هنوز احدی از آنها زنده نشده است؟!» پدر و مادرش در پیشگاه خدا گریهزاری میکنند و به فرزندشان میگویند: «وای بر تو! ایمان بیاور. وعدۀ خدا راست است.» او میگوید: «این حرفها چیزی جز افسانههای گذشتگان نیست!» 17
وعدۀ عذاب برای چنین فرزندانی، بههمراه گروههایی از جنّیان و آدمیانِ قبل از خودشان، حتمی شد؛ زیرا آنها سرمایۀ عمرشان را باختهاند. 18
مؤمنان و بیدینها، هر کدامشان متناسب با کارهایشان، درجاتی دارند و خدا در عدالت محض، کارهایشان را کامل به آنها پس میدهد و... . 19
روزی که بیدینها دچار آتش میشوند، به آنها میگویند: «در زندگیِ دنیا از همۀ خوشیها بهره بردید و در لذتهای مادی غرق شدید؛ ولی امروز خوار و ذلیل میشوید، بهسزای اینکه بهناحق روی زمین تکبر میکردید و نیز برای اینکه دائم مشغول نافرمانی بودید!» 20
داستان هود، همشهری مردم عاد را بهیاد بیاور. در سرزمین احقاف هشدارشان میداد: «جز خدا را نپرستید. من میترسم گرفتار عذابِ روزی هولناک شوید!» البته قبل از او و در گذشتههای دورونزدیک هم هشداردهندگانی به آن سرزمین رفتوآمد کرده بودند. 21
آنها گفتند: «سراغمان آمدهای که با دروغهایت ما را از پرستش معبودهایمان بازداری؟! اگر راست میگویی، آن عذابی که ما را از آن میترسانی، به سرمان بیاور!» 22
هود گفت: «زمان نزول عذاب را خدا میداند و بس. من فقط پیامی را به شما میرسانم که باید برسانم، آنهم با جدّیت؛ هرچند، میبینم که خودتان را به نفهمی زدهاید!» 23
وقتی ابرهای تیرهوتار را دیدند که بهطرف درهها و آبگیرهایشان در حرکت است، با خوشحالی گفتند: «این ابرها میخواهند در سرزمین ما ببارند.» نه، این همان عذابی است که آمدنش را عجولانه میخواستید: تندبادی که با خودش عذابی زجرآور آورده است 24
و بهفرمان خدا هر چیزی را از سرِ راه برمیدارد. پس چنان بلایی به سرشان آمد که دیگر چیزی جز خرابههای خانههایشان بهچشم نمیخورد! گناهکارها را اینطور سزا میدهیم. 25
اتفاقاً امکاناتی به مردم عاد داده بودیم که به شما ندادهایم. نعمت گوش و چشم و عقل هم به آنها دادیم تا با آنها حقایق را بفهمند؛ ولی چون آیههای ما را انکار میکردند، گوش و چشم و عقلشان بهدردشان نخورد و همان عذابهایی به جانشان افتاد که مسخرهاش میکردند. 26
شهرهای اطراف مکه را هم نابود کردیم. آیهها و معجزههایمان را بهصورتهای گوناگون بهنمایش گذاشتیم تا برگردند. 27
بتهایی که بهجای خدا و برای نزدیکی به او معبود خودشان گرفته بودند، نهتنها به کمکشان نیامدند، بلکه از جلوی چشم آنها غیبشان زد. بله، این بود نتیجۀ دروغپردازیها و خیالبافیهای همیشگیشان. 28
گروهی از جنّیان را بهسویت فرستادیم که قرآن را خوب بشنوند. چون موقع قرآنخواندنت حاضر شدند، به هم گفتند: «ساکت باشید و گوش دهید.» وقتی قرآنخواندنت تمام شد، به پیش قوم خود برگشتند و آنها را نصیحت کردند و گفتند: «ای جماعت جن، بعد از موسی، کتاب دیگری فرستاده شده است. ما آیههای این کتاب را شنیدیم و دیدیم که تأییدکنندۀ کتاب موجود، یعنی تورات است و بهسوی حق و به راه درست راهنمایی میکند. 29و30
ای جماعت جن، دعوت پیامبر اسلام را بپذیرید و به او ایمان بیاورید تا خدا بهاندازۀ بندگیتان، گناهانتان را ببخشد و شما را از شرّ عذابی زجرآور رها کند. 31 آنهایی هم که دعوتش را نپذیرند، نمیتوانند حریف خدا در زمین شوند و غیرخدا یاوری نخواهند داشت. آنها غرق گمراهیاند.» 32
آیا منکران معاد نمیفهمند همان خدایی که آسمانها و زمین را آفریده و در آفرینش آنها درنمانده است، میتواند مردگان را هم زنده کند؟! بله، میتواند؛ چون او از عهدۀ هر کاری برمیآید. 33
روزی که بیدینها دچار آتش میشوند، از آنها اینطور بازخواست میکنند: «زندهشدن بعد از مرگ راست نبود؟!» میگویند: «چرا، به خدا قسم که راست بود.» میفرماید: «پس بچشید عذاب را بهسزای اینکه باور نمیکردید!» 34
خلاصه، همانطورکه پیامبران اولوالعزم صبوری کردند، تو هم در برابر آزارِ بیدینها صبور باش و برای دیدن عذابشان عجله نکن. آنها وقتی عذاب قیامت را میبینند، تازه میفهمند که عذاب برزخ، آنقدر سبک بوده که انگار فقط لحظهای از روز را در برزخ بودهاند! در حقیقت، قرآن پیامی برای همگان است. آیا جز افراد منحرف کسی نابود میشود؟! 35
سوره احقاف
به نام خدای بزرگوار مهربان
حا، میم. 1
این کتاب فرستادۀ خدای شکستناپذیرِ کاردرست است. 2
آسمانها و زمین و آنچه را میان آنهاست، فقط بر اساس حکمت و برای مدتی معیّن آفریدهایم؛ ولی بیدینها از هشدارهایی که به آنها میدهند، رو برمیگردانند. 3
بپرس: «به بتهایی که بهجای خدا میپرستید، نگاهی انداختهاید؟! نشانم بدهید چه چیزی در زمین آفریدهاند یا در آفرینش آسمانها چه نقشی داشتهاند؟! اگر راست میگویید، از کتابهای آسمانی قبل از قرآن یا از آثار علمی گذشتگان، برای ادعایتان دلیلی بیاورید.» 4
چه کسانی گمراهتر از آنهاییاند که بهجای خدا، بتهایی را صدا میزنند که تا روز قیامت هم جوابشان را نمیدهند؟! بتها به دعاکردنشان کاملاً بیاعتنایند. 5
در قیامت وقتی بتپرستها را جمع کنند، همین بتها دشمنانشان میشوند و عبادت آنها را انکار میکنند! 6
وقتی آیههای روشنگر ما را برای این بیدینها میخوانند، دربارۀ این حقایقی که به دستشان میرسد، میگویند: «اینها حرفهای سحرآمیز رایج است!» 7
همچنین میگویند: «این قرآن ساختۀ خود اوست.» بگو: «بهفرض هم این قرآن ساختۀ من باشد، خدا رسوایم میکند و در برابر خشمش، از دست شما هم کاری ساخته نیست. خدا بهتر میداند که وارد چه بازی خطرناکی شدهاید. همین بس که خدا در کتابش بین من و شما گواه باشد. البته اوست آمرزندهای مهربان.» 8
بگو: «من در میان پیامبران، راهورسم جدیدی نیاوردهام که رفتاری غیر از آنها داشته باشم و نمیدانم در آینده سرِ من و شما چه میآید. فقط دنبالهروِ چیزی هستم که به من وحى مىشود و من هشداردهندهای باصراحتم و بس.» 9
بگو: «بهنظر شما، اگر این قرآن از طرف خدا باشد و آن را انکار کرده باشید، به بیراهه نرفتهاید؟! اگر یکی از علمای بنیاسرائیل شباهت قرآن با تورات را تأیید کند و به قرآن ایمان بیاورد و شما، باز متکبرانه، از پذیرش آن سر باز بزنید، به بیراهه نرفتهاید؟! بدانید خدا دست جماعت بدکار را نمیگیرد.» 10
بتپرستها دربارۀ مسلمانان گفتند: «اگر بهفرض محال، ایمان به قرآن چیز خوبی بود، آنها در این کار از ما جلو نمیافتادند!» و چون توفیق هدایت با قرآن را پیدا نکردهاند، دربارۀ آن فوری میگویند: «این از همان دروغهای تاریخی است!» 11
قبل از این، کتاب موسی که رهبر و راهنمای مردم بود، آمدن قرآن را خبر داده بود. قرآن نیز هماهنگ با آن است و به زبان عربی است تا هشداری به بدکارها باشد و مژدهای به نیکوکاران. 12
کسانی که گفتند: «صاحباختیارمان خداست» و پای حرفشان ایستادند، نه ترسی بر آنان غلبه میکند و نه غصه میخورند. 13
آنان بهشتیاند و بهپاس کارهای خوبشان، در آنجا ماندنی. 14
به انسان سفارش کردیم تا میتواند به والدینش، بهویژه مادرش، بیواسطه خوبی کند. مادرش با سختی او را به شکم میکشد و با سختی او را به دنیا میآورد. دوران بارداری و شیرخوارگیاش هم سی ماه طول میکشد. وقتی به رشد کامل، یعنی به چهلسالگی میرسد، میگوید: «خدایا، شور و شوقی به من بده تا شکرگزار نعمتهایی باشم که به من و پدر و مادرم دادهای و کارهای خوبی بکنم که تو میپسندی. بچههایم را هم صالح کن؛ زیرا من به درگاه تو رو آوردهام و تسلیم فرمان توام.» 15
چنین فرزندانی کارهایشان را بر اساس بهترینشان قبول میکنیم و چون از بهشتیاناند، از کارهای زشتشان درمیگذریم. این همان وعدۀ راستی است که به آنها میدادند. 16
فرزند دیگری هم هست که به پدر و مادرش میگوید: «تُف بر شما! آیا تهدیدم میکنید که از گور، زنده بیرونم میآورند؟! با آنکه نسلهای زیادی قبل از من آمدند و رفتند و هنوز احدی از آنها زنده نشده است؟!» پدر و مادرش در پیشگاه خدا گریهزاری میکنند و به فرزندشان میگویند: «وای بر تو! ایمان بیاور. وعدۀ خدا راست است.» او میگوید: «این حرفها چیزی جز افسانههای گذشتگان نیست!» 17
وعدۀ عذاب برای چنین فرزندانی، بههمراه گروههایی از جنّیان و آدمیانِ قبل از خودشان، حتمی شد؛ زیرا آنها سرمایۀ عمرشان را باختهاند. 18
مؤمنان و بیدینها، هر کدامشان متناسب با کارهایشان، درجاتی دارند و خدا در عدالت محض، کارهایشان را کامل به آنها پس میدهد و... . 19
روزی که بیدینها دچار آتش میشوند، به آنها میگویند: «در زندگیِ دنیا از همۀ خوشیها بهره بردید و در لذتهای مادی غرق شدید؛ ولی امروز خوار و ذلیل میشوید، بهسزای اینکه بهناحق روی زمین تکبر میکردید و نیز برای اینکه دائم مشغول نافرمانی بودید!» 20
داستان هود، همشهری مردم عاد را بهیاد بیاور. در سرزمین احقاف هشدارشان میداد: «جز خدا را نپرستید. من میترسم گرفتار عذابِ روزی هولناک شوید!» البته قبل از او و در گذشتههای دورونزدیک هم هشداردهندگانی به آن سرزمین رفتوآمد کرده بودند. 21
آنها گفتند: «سراغمان آمدهای که با دروغهایت ما را از پرستش معبودهایمان بازداری؟! اگر راست میگویی، آن عذابی که ما را از آن میترسانی، به سرمان بیاور!» 22
هود گفت: «زمان نزول عذاب را خدا میداند و بس. من فقط پیامی را به شما میرسانم که باید برسانم، آنهم با جدّیت؛ هرچند، میبینم که خودتان را به نفهمی زدهاید!» 23
وقتی ابرهای تیرهوتار را دیدند که بهطرف درهها و آبگیرهایشان در حرکت است، با خوشحالی گفتند: «این ابرها میخواهند در سرزمین ما ببارند.» نه، این همان عذابی است که آمدنش را عجولانه میخواستید: تندبادی که با خودش عذابی زجرآور آورده است 24
و بهفرمان خدا هر چیزی را از سرِ راه برمیدارد. پس چنان بلایی به سرشان آمد که دیگر چیزی جز خرابههای خانههایشان بهچشم نمیخورد! گناهکارها را اینطور سزا میدهیم. 25
اتفاقاً امکاناتی به مردم عاد داده بودیم که به شما ندادهایم. نعمت گوش و چشم و عقل هم به آنها دادیم تا با آنها حقایق را بفهمند؛ ولی چون آیههای ما را انکار میکردند، گوش و چشم و عقلشان بهدردشان نخورد و همان عذابهایی به جانشان افتاد که مسخرهاش میکردند. 26
شهرهای اطراف مکه را هم نابود کردیم. آیهها و معجزههایمان را بهصورتهای گوناگون بهنمایش گذاشتیم تا برگردند. 27
بتهایی که بهجای خدا و برای نزدیکی به او معبود خودشان گرفته بودند، نهتنها به کمکشان نیامدند، بلکه از جلوی چشم آنها غیبشان زد. بله، این بود نتیجۀ دروغپردازیها و خیالبافیهای همیشگیشان. 28
گروهی از جنّیان را بهسویت فرستادیم که قرآن را خوب بشنوند. چون موقع قرآنخواندنت حاضر شدند، به هم گفتند: «ساکت باشید و گوش دهید.» وقتی قرآنخواندنت تمام شد، به پیش قوم خود برگشتند و آنها را نصیحت کردند و گفتند: «ای جماعت جن، بعد از موسی، کتاب دیگری فرستاده شده است. ما آیههای این کتاب را شنیدیم و دیدیم که تأییدکنندۀ کتاب موجود، یعنی تورات است و بهسوی حق و به راه درست راهنمایی میکند. 29و30
ای جماعت جن، دعوت پیامبر اسلام را بپذیرید و به او ایمان بیاورید تا خدا بهاندازۀ بندگیتان، گناهانتان را ببخشد و شما را از شرّ عذابی زجرآور رها کند. 31 آنهایی هم که دعوتش را نپذیرند، نمیتوانند حریف خدا در زمین شوند و غیرخدا یاوری نخواهند داشت. آنها غرق گمراهیاند.» 32
آیا منکران معاد نمیفهمند همان خدایی که آسمانها و زمین را آفریده و در آفرینش آنها درنمانده است، میتواند مردگان را هم زنده کند؟! بله، میتواند؛ چون او از عهدۀ هر کاری برمیآید. 33
روزی که بیدینها دچار آتش میشوند، از آنها اینطور بازخواست میکنند: «زندهشدن بعد از مرگ راست نبود؟!» میگویند: «چرا، به خدا قسم که راست بود.» میفرماید: «پس بچشید عذاب را بهسزای اینکه باور نمیکردید!» 34
خلاصه، همانطورکه پیامبران اولوالعزم صبوری کردند، تو هم در برابر آزارِ بیدینها صبور باش و برای دیدن عذابشان عجله نکن. آنها وقتی عذاب قیامت را میبینند، تازه میفهمند که عذاب برزخ، آنقدر سبک بوده که انگار فقط لحظهای از روز را در برزخ بودهاند! در حقیقت، قرآن پیامی برای همگان است. آیا جز افراد منحرف کسی نابود میشود؟! 35