قرآن ترجمه، سوره شوری آیات 23 تا 31
ذَٰلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَىٰ ۗ وَمَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ ﴿٢٣﴾
این همان چیزی است که خدا به بندگان مؤمن و درستکارِ خودش مژده داده است. بگو: «برای راهنماییتان مزدی از شما نمیخواهم، مگر دوستیِ اهلبیتم که آنهم بهنفع خودتان است. هرکه قدم خیری در این راه بردارد، ثوابش را برایش بیشتر میکنیم. بله، خدا آمرزنده و قدرشناس است.» 23
أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ کَذِبًا ۖ فَإِن یَشَإِ اللَّهُ یَخْتِمْ عَلَىٰ قَلْبِکَ ۗ وَیَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَیُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ ۚ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٢٤﴾
منافقها میگویند: «او با سفارش به دوستیِ اهلبیتش، به خدا دروغ بسته است!»اگر خدا خطایی از تو میدید، با ارادهاش بر دلت مُهر بدبختی میزد. خدا با وحی خودش باطل را محو و حق را پابرجا میکند؛ زیرا او میداند هرچه را در دلها میگذرد. 24
وَهُوَ الَّذِی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَعْفُو عَنِ السَّیِّئَاتِ وَیَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ ﴿٢٥﴾
اوست که توبه را از بندگانش میپذیرد و از گناهانشان میگذرد. از آنچه میکنید هم باخبر است. 25
وَیَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَیَزِیدُهُم مِّن فَضْلِهِ ۚ وَالْکَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ ﴿٢٦﴾
عبادت مؤمنان درستکار را میپذیرد. تازه، از سرِ بزرگواریاش آنان را به رشد و تعالی میرساند. عذابی سخت هم در انتظار بیدینهاست. 26
۞ وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِی الْأَرْضِ وَلَٰکِن یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا یَشَاءُ ۚ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ ﴿٢٧﴾
بهفرض، خدا رزقوروزی بندگانش را سرشار کند، آنها در دنیا سرکشی میکنند؛ پس آنقدری که صلاح بداند، میفرستد؛ زیرا او حال بندگانش را میداند و میبیند. 27
وَهُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِن بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَیَنشُرُ رَحْمَتَهُ ۚ وَهُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ ﴿٢٨﴾
اوست که باران رحمتش را، بعد از آنکه مردم از آمدنش ناامید شدهاند، فرو میفرستد و طبیعت را سرسبز و پربار میکند. هماوست که سَروری ستودنی است. 28
وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِن دَابَّةٍ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَاءُ قَدِیرٌ ﴿٢٩﴾
از نشانههای اوست آفرینش آسمانها و زمین و گونههای جانوری که در آنها پراکنده است. اینهمه را او هر زمان اراده کند، میتواند یکجا جمع کند! 29
وَمَا أَصَابَکُم مِّن مُّصِیبَةٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَیَعْفُو عَن کَثِیرٍ ﴿٣٠﴾
هر مشکلی برایتان پیش بیاید، نتیجۀ کارهای بدِ خودتان است. البته خدا از سرِ خیلی از تقصیراتتان میگذرد. 30
وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ ۖ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ ﴿٣١﴾
شما هرگز نمیتوانید حریف خدا در زمین شوید و در برابرش هم، یار و یاوری ندارید. 31
ذَٰلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَىٰ ۗ وَمَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ ﴿٢٣﴾
این همان چیزی است که خدا به بندگان مؤمن و درستکارِ خودش مژده داده است. بگو: «برای راهنماییتان مزدی از شما نمیخواهم، مگر دوستیِ اهلبیتم که آنهم بهنفع خودتان است. هرکه قدم خیری در این راه بردارد، ثوابش را برایش بیشتر میکنیم. بله، خدا آمرزنده و قدرشناس است.» 23
أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ کَذِبًا ۖ فَإِن یَشَإِ اللَّهُ یَخْتِمْ عَلَىٰ قَلْبِکَ ۗ وَیَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَیُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ ۚ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٢٤﴾
منافقها میگویند: «او با سفارش به دوستیِ اهلبیتش، به خدا دروغ بسته است!»اگر خدا خطایی از تو میدید، با ارادهاش بر دلت مُهر بدبختی میزد. خدا با وحی خودش باطل را محو و حق را پابرجا میکند؛ زیرا او میداند هرچه را در دلها میگذرد. 24
وَهُوَ الَّذِی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَعْفُو عَنِ السَّیِّئَاتِ وَیَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ ﴿٢٥﴾
اوست که توبه را از بندگانش میپذیرد و از گناهانشان میگذرد. از آنچه میکنید هم باخبر است. 25
وَیَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَیَزِیدُهُم مِّن فَضْلِهِ ۚ وَالْکَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ ﴿٢٦﴾
عبادت مؤمنان درستکار را میپذیرد. تازه، از سرِ بزرگواریاش آنان را به رشد و تعالی میرساند. عذابی سخت هم در انتظار بیدینهاست. 26
۞ وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِی الْأَرْضِ وَلَٰکِن یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا یَشَاءُ ۚ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ ﴿٢٧﴾
بهفرض، خدا رزقوروزی بندگانش را سرشار کند، آنها در دنیا سرکشی میکنند؛ پس آنقدری که صلاح بداند، میفرستد؛ زیرا او حال بندگانش را میداند و میبیند. 27
وَهُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ الْغَیْثَ مِن بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَیَنشُرُ رَحْمَتَهُ ۚ وَهُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ ﴿٢٨﴾
اوست که باران رحمتش را، بعد از آنکه مردم از آمدنش ناامید شدهاند، فرو میفرستد و طبیعت را سرسبز و پربار میکند. هماوست که سَروری ستودنی است. 28
وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِن دَابَّةٍ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَاءُ قَدِیرٌ ﴿٢٩﴾
از نشانههای اوست آفرینش آسمانها و زمین و گونههای جانوری که در آنها پراکنده است. اینهمه را او هر زمان اراده کند، میتواند یکجا جمع کند! 29
وَمَا أَصَابَکُم مِّن مُّصِیبَةٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَیَعْفُو عَن کَثِیرٍ ﴿٣٠﴾
هر مشکلی برایتان پیش بیاید، نتیجۀ کارهای بدِ خودتان است. البته خدا از سرِ خیلی از تقصیراتتان میگذرد. 30
وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ ۖ وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ ﴿٣١﴾
شما هرگز نمیتوانید حریف خدا در زمین شوید و در برابرش هم، یار و یاوری ندارید. 31

