- 936
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق رافت حسین ق ، ذاریات
این تلاوت شامل آیات 38 تا 45 سوره ق و آیات 1 تا 23 ذاریات است .
و در حقیقت آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است در شش هنگام آفریدیم و احساس ماندگى نکردیم (38)
وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ ﴿38﴾
و بر آنچه مىگویند صبر کن و پیش از برآمدن آفتاب و پیش از غروب به ستایش پروردگارت تسبیح گوى (39)
فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ ﴿39﴾
و پارهاى از شب و به دنبال سجود [به صورت تعقیب و نافله] او را تسبیح گوى (40)
وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ ﴿40﴾
و روزى که منادى از جایى نزدیک ندا درمىدهد به گوش باش (41)
وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّکَانٍ قَرِیبٍ ﴿41﴾
روزى که فریاد [رستاخیز] را به حق مىشنوند آن [روز] روز بیرون آمدن [از زمین] است (42)
یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ ﴿42﴾
ماییم که خود زندگى مىبخشیم و به مرگ مىرسانیم و برگشت به سوى ماست (43)
إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی وَنُمِیتُ وَإِلَیْنَا الْمَصِیرُ ﴿43﴾
روزى که زمین به سرعت از [اجساد] آنان جدا و شکافته مىشود این حشرى است که بر ما آسان خواهد بود (44)
یَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِکَ حَشْرٌ عَلَیْنَا یَسِیرٌ ﴿44﴾
ما به آنچه مىگویند داناتریم و تو به زور وادارنده آنان نیستى پس به [وسیله] قرآن هر که را از تهدید [من] مىترسد پند ده (45)
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَقُولُونَ وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِجَبَّارٍ فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن یَخَافُ وَعِیدِ ﴿45﴾
.....
سوره 51: الذاریات
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به بادهاى ذرهافشان (1)
وَالذَّارِیَاتِ ذَرْوًا ﴿1﴾
و ابرهاى گرانبار (2)
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ﴿2﴾
و سبک سیران (3)
فَالْجَارِیَاتِ یُسْرًا ﴿3﴾
و تقسیمکنندگان کار[ها] (4)
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ﴿4﴾
که آنچه وعده داده شدهاید راست است (5)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ﴿5﴾
و [روز] پاداش واقعیت دارد (6)
وَإِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ ﴿6﴾
سوگند به آسمان مشبک (7)
وَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُکِ ﴿7﴾
که شما [درباره قرآن] در سخنى گوناگونید (8)
إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ ﴿8﴾
[بگوى] تا هر که از آن برگشته برگشته باشد (9)
یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ ﴿9﴾
مرگ بر دروغپردازان (10)
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ﴿10﴾
همانان که در ورطه نادانى بىخبرند (11)
الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ سَاهُونَ ﴿11﴾
پرسند روز پاداش کى است (12)
یَسْأَلُونَ أَیَّانَ یَوْمُ الدِّینِ ﴿12﴾
همان روز که آنان بر آتش عقوبت [و آزموده] شوند (13)
یَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ یُفْتَنُونَ ﴿13﴾
عذاب [موعود] خود را بچشید این است همان [بلایى] که با شتاب خواستار آن بودید (14)
ذُوقُوا فِتْنَتَکُمْ هَذَا الَّذِی کُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿14﴾
پرهیزگاران در باغها و چشمه سارانند (15)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿15﴾
آنچه را پروردگارشان عطا فرموده مىگیرند زیرا که آنها پیش از این نیکوکار بودند (16)
آخِذِینَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُحْسِنِینَ ﴿16﴾
و از شب اندکى را مىغنودند (17)
کَانُوا قَلِیلًا مِّنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ ﴿17﴾
و در سحرگاهان [از خدا] طلب آمرزش مىکردند (18)
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ ﴿18﴾
و در اموالشان براى سائل و محروم حقى [معین] بود (19)
وَفِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿19﴾
و روى زمین براى اهل یقین نشانههایى [متقاعدکننده] است (20)
وَفِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ ﴿20﴾
و در خود شما پس مگر نمىبینید (21)
وَفِی أَنفُسِکُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿21﴾
و روزى شما و آنچه وعده داده شدهاید در آسمان است (22)
وَفِی السَّمَاء رِزْقُکُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿22﴾
پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که واقعا او حق است همان گونه که خود شما سخن مىگویید (23)
فَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ ﴿23﴾
و در حقیقت آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است در شش هنگام آفریدیم و احساس ماندگى نکردیم (38)
وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ ﴿38﴾
و بر آنچه مىگویند صبر کن و پیش از برآمدن آفتاب و پیش از غروب به ستایش پروردگارت تسبیح گوى (39)
فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ ﴿39﴾
و پارهاى از شب و به دنبال سجود [به صورت تعقیب و نافله] او را تسبیح گوى (40)
وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ ﴿40﴾
و روزى که منادى از جایى نزدیک ندا درمىدهد به گوش باش (41)
وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّکَانٍ قَرِیبٍ ﴿41﴾
روزى که فریاد [رستاخیز] را به حق مىشنوند آن [روز] روز بیرون آمدن [از زمین] است (42)
یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ ﴿42﴾
ماییم که خود زندگى مىبخشیم و به مرگ مىرسانیم و برگشت به سوى ماست (43)
إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی وَنُمِیتُ وَإِلَیْنَا الْمَصِیرُ ﴿43﴾
روزى که زمین به سرعت از [اجساد] آنان جدا و شکافته مىشود این حشرى است که بر ما آسان خواهد بود (44)
یَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِکَ حَشْرٌ عَلَیْنَا یَسِیرٌ ﴿44﴾
ما به آنچه مىگویند داناتریم و تو به زور وادارنده آنان نیستى پس به [وسیله] قرآن هر که را از تهدید [من] مىترسد پند ده (45)
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَقُولُونَ وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِجَبَّارٍ فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن یَخَافُ وَعِیدِ ﴿45﴾
.....
سوره 51: الذاریات
به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
سوگند به بادهاى ذرهافشان (1)
وَالذَّارِیَاتِ ذَرْوًا ﴿1﴾
و ابرهاى گرانبار (2)
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ﴿2﴾
و سبک سیران (3)
فَالْجَارِیَاتِ یُسْرًا ﴿3﴾
و تقسیمکنندگان کار[ها] (4)
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ﴿4﴾
که آنچه وعده داده شدهاید راست است (5)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ﴿5﴾
و [روز] پاداش واقعیت دارد (6)
وَإِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ ﴿6﴾
سوگند به آسمان مشبک (7)
وَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُکِ ﴿7﴾
که شما [درباره قرآن] در سخنى گوناگونید (8)
إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ ﴿8﴾
[بگوى] تا هر که از آن برگشته برگشته باشد (9)
یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ ﴿9﴾
مرگ بر دروغپردازان (10)
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ﴿10﴾
همانان که در ورطه نادانى بىخبرند (11)
الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ سَاهُونَ ﴿11﴾
پرسند روز پاداش کى است (12)
یَسْأَلُونَ أَیَّانَ یَوْمُ الدِّینِ ﴿12﴾
همان روز که آنان بر آتش عقوبت [و آزموده] شوند (13)
یَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ یُفْتَنُونَ ﴿13﴾
عذاب [موعود] خود را بچشید این است همان [بلایى] که با شتاب خواستار آن بودید (14)
ذُوقُوا فِتْنَتَکُمْ هَذَا الَّذِی کُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿14﴾
پرهیزگاران در باغها و چشمه سارانند (15)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿15﴾
آنچه را پروردگارشان عطا فرموده مىگیرند زیرا که آنها پیش از این نیکوکار بودند (16)
آخِذِینَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُحْسِنِینَ ﴿16﴾
و از شب اندکى را مىغنودند (17)
کَانُوا قَلِیلًا مِّنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ ﴿17﴾
و در سحرگاهان [از خدا] طلب آمرزش مىکردند (18)
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ ﴿18﴾
و در اموالشان براى سائل و محروم حقى [معین] بود (19)
وَفِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿19﴾
و روى زمین براى اهل یقین نشانههایى [متقاعدکننده] است (20)
وَفِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ ﴿20﴾
و در خود شما پس مگر نمىبینید (21)
وَفِی أَنفُسِکُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿21﴾
و روزى شما و آنچه وعده داده شدهاید در آسمان است (22)
وَفِی السَّمَاء رِزْقُکُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿22﴾
پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که واقعا او حق است همان گونه که خود شما سخن مىگویید (23)
فَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ ﴿23﴾
