فهرست
296 - آیات 23 تا 31  انسان و 1 تا 50 مرسلات

تلاوت تحقیق دوره ای کریم منصوری 296 - آیات 23 تا 31 انسان و 1 تا 50 مرسلات

  • 14 دقیقه مدت
  • 109 دریافت شده
تلاوت: ایرانی
تلاوت: کامل
تلاوت: استودیویی
ملیت قاری: ایرانی
این تلاوت شامل آیات 23 تا 31 سوره مبارکه انسان و آیات 1 تا 50 سوره مبارکه مرسلات است .

إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنزِیلًا ﴿23﴾
در حقیقت ما قرآن را بر تو به تدریج فرو فرستادیم (23)

پس در برابر فرمان پروردگارت شکیبایى کن و از آنان گناهکار یا ناسپاسگزار را فرمان مبر (24)
فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ کَفُورًا ﴿24﴾


و نام پروردگارت را بامدادان و شامگاهان یاد کن (25)
وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَأَصِیلًا ﴿25﴾


و بخشى از شب را در برابر او سجده کن و شب[هاى] دراز او را به پاکى بستاى (26)
وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا ﴿26﴾


اینان دنیاى زودگذر را دوست دارند و روزى گرانبار را [به غفلت] پشت‏سر مى‏افکنند (27)
إِنَّ هَؤُلَاء یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا ﴿27﴾


ماییم که آنان را آفریده و پیوند مفاصل آنها را استوار کرده‏ایم و چون بخواهیم [آنان را] به نظایرشان تبدیل مى‏کنیم (28)
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا ﴿28﴾


این [آیات] پندنامه‏اى است تا هر که خواهد راهى به سوى پروردگار خود پیش گیرد (29)
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴿29﴾


و تا خدا نخواهد [شما] نخواهید خواست قطعا خدا داناى حکیم است (30)
وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿30﴾


هر که را خواهد به رحمت‏خویش در مى‏آورد و براى ظالمان عذابى پردرد آماده کرده است (31)
یُدْخِلُ مَن یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿31﴾
سوره 77: المرسلات




به نام خداوند رحمتگر مهربان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ


سوگند به فرستادگان پى‏درپى (1)
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿1﴾


که سخت توفنده‏اند (2)
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿2﴾


و سوگند به افشانندگان افشانگر (3)
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿3﴾


که [میان حق و باطل] جداگرند (4)
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿4﴾


و القاکننده وحى‏اند (5)
فَالْمُلْقِیَاتِ ذِکْرًا ﴿5﴾


خواه عذرى باشد یا هشدارى (6)
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿6﴾


که آنچه وعده یافته‏اید قطعا رخ خواهد داد (7)
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿7﴾


پس وقتى که ستارگان محو شوند (8)
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿8﴾


و آنگاه که آسمان بشکافد (9)
وَإِذَا السَّمَاء فُرِجَتْ ﴿9﴾


و آنگاه که کوه‏ها از جا کنده شوند (10)
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿10﴾


و آنگاه که پیمبران به میقات آیند (11)
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿11﴾


براى چه روزى تعیین وقت‏شده است (12)
لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿12﴾


براى روز داورى (13)
لِیَوْمِ الْفَصْلِ ﴿13﴾


و تو چه دانى که روز داورى چیست (14)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ﴿14﴾


آن روز واى بر تکذیب‏کنندگان (15)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿15﴾


مگر پیشینیان را هلاک نکردیم (16)
أَلَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ ﴿16﴾


سپس از پى آنان پسینیان را مى‏بریم (17)
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ ﴿17﴾


با مجرمان چنین مى‏کنیم (18)
کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿18﴾


آن روز واى بر تکذیب‏کنندگان (19)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿19﴾


مگر شما را از آبى بى‏مقدار نیافریدیم (20)
أَلَمْ نَخْلُقکُّم مِّن مَّاء مَّهِینٍ ﴿20﴾


پس آن را در جایگاهى استوار نهادیم (21)
فَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَّکِینٍ ﴿21﴾


تا مدتى معین (22)
إِلَى قَدَرٍ مَّعْلُومٍ ﴿22﴾


و توانا آمدیم و چه نیک تواناییم (23)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ﴿23﴾


آن روز واى بر تکذیب‏کنندگان (24)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿24﴾


مگر زمین را محل اجتماع نگردانیدیم (25)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا ﴿25﴾


چه براى مردگان چه زندگان (26)
أَحْیَاء وَأَمْوَاتًا ﴿26﴾


و کوه‏هاى بلند در آن نهادیم و به شما آبى گوارا نوشانیدیم (27)
وَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاکُم مَّاء فُرَاتًا ﴿27﴾


آن روز واى بر تکذیب‏کنندگان (28)
وَیْلٌ یوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿28﴾


بروید به سوى همان چیزى که آن را تکذیب مى‏کردید (29)
انطَلِقُوا إِلَى مَا کُنتُم بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿29﴾


بروید به سوى [آن] دود سه شاخه (30)
انطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِی ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿30﴾


نه سایه‏دار است و نه از شعله [آتش] حفاظت مى‏کند (31)
لَا ظَلِیلٍ وَلَا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ ﴿31﴾


[دوزخ] چون کاخى [بلند] شراره مى‏افکند (32)
إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ کَالْقَصْرِ ﴿32﴾


گویى شترانى زرد رنگند (33)
کَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿33﴾


آن روز واى بر تکذیب‏کنندگان (34)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿34﴾


این روزى است که دم نمى‏زنند (35)
هَذَا یَوْمُ لَا یَنطِقُونَ ﴿35﴾


و رخصت نمى‏یابند تا پوزش خواهند (36)
وَلَا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ ﴿36﴾


آن روز واى بر تکذیب‏کنندگان (37)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿37﴾


این [همان] روز داورى است‏شما و [جمله] پیشینیان را گرد مى‏آوریم (38)
هَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاکُمْ وَالْأَوَّلِینَ ﴿38﴾


پس اگر حیلتى دارید در برابر من بسگالید (39)
فَإِن کَانَ لَکُمْ کَیْدٌ فَکِیدُونِ ﴿39﴾


آن روز واى بر تکذیب‏کنندگان (40)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿40﴾


اهل تقوا در زیر سایه‏ها و بر کنار چشمه‏سارانند (41)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ ﴿41﴾


با هر میوه‏اى که خوش داشته باشند (42)
وَفَوَاکِهَ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿42﴾


به [پاداش] آنچه مى‏کردید بخورید و بیاشامید گواراتان باد (43)
کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿43﴾


ما نیکوکاران را چنین پاداش مى‏دهیم (44)
إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ ﴿44﴾


آن روز واى بر تکذیب‏کنندگان (45)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿45﴾


[اى کافران] بخورید و اندکى برخوردار شوید که شما گناهکارید (46)
کُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِیلًا إِنَّکُم مُّجْرِمُونَ ﴿46﴾


[ولى] آن روز واى بر تکذیب‏کنندگان (47)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿47﴾


و چون به آنان گفته شود رکوع کنید به رکوع نمى‏روند (48)
وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لَا یَرْکَعُونَ ﴿48﴾


آن روز واى بر تکذیب‏کنندگان (49)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ ﴿49﴾


پس به کدامین سخن پس از [قرآن] ایمان مى‏آورند (50)
فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ ﴿50﴾



قطعات صوتی

  • عنوان
    زمان
  • 14:07

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن