فهرست
واقعه آیات 75 تا آخر، حدید 1 تا 15

تلاوت تحقیق محمود رمضان واقعه آیات 75 تا آخر، حدید 1 تا 15

  • 35 دقیقه مدت
  • 116 دریافت شده
تلاوت: غیر ایرانی متقدم
تلاوت: کامل
تلاوت: مجلسی
ملیت قاری: مصری
تلاوت تحقیق محمود رمضان، این تلاوت در سال 1979 میلادی در کشور مصر ، شهر قاهره ، مسجد امام حسین (ع) قبل از اذان صبح جرا گردیده است.
سوره 56: الواقعة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿75﴾

سوگند به جایگاه ستارگان، و محل طلوع و غروب آنها. (75)



وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿76﴾

و این سوگندی است بسیار بزرگ اگر بدانید! (76)



إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ ﴿77﴾

که آن قرآن کریمی است (77)



فِی کِتَابٍ مَکْنُونٍ ﴿78﴾

که در کتاب محفوظ جای دارد. (78)



لَا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿79﴾

و جز پاکان نمی‏توانند آن را مس کنند. (79)



تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿80﴾

این چیزی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده. (80)



أَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ ﴿81﴾

آیا این سخن را (این قرآن را با اوصافی که گفته شد) سست و کوچک می‏شمرید؟ (81)



وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ ﴿82﴾

و به جای شکر روزیهائی که به شما داده شده آن را تکذیب می‏کنید؟ (82)



فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿83﴾

پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه می‏رسد (توانائی بازگرداندن آن را ندارید)؟! (83)



وَأَنْتُمْ حِینَئِذٍ تَنْظُرُونَ ﴿84﴾

و شما در این حال نظاره می‏کنید (و کاری از دستتان ساخته نیست). (84)



وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْکُمْ وَلَکِنْ لَا تُبْصِرُونَ ﴿85﴾

و ما به او نزدیکتریم از شما ولی نمی‏بینید. (85)



فَلَوْلَا إِنْ کُنْتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ ﴿86﴾

اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمی‏شوید، (86)



تَرْجِعُونَهَا إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿87﴾

پس او را بازگردانید اگر راست می‏گوئید. (87)



فَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ ﴿88﴾

اما اگر او از مقربان باشد، (88)



فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِیمٍ ﴿89﴾

در روح و ریحان و بهشت پرنعمت است. (89)



وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿90﴾

و اما اگر از اصحاب یمین باشد، (90)



فَسَلَامٌ لَکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿91﴾

به او گفته می‏شود: سلام بر تو از سوی دوستانت که از اصحاب الیمین هستند. (91)



وَأَمَّا إِنْ کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ ﴿92﴾

اما اگر او از تکذیب کنندگان گمراه باشد، (92)



فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیمٍ ﴿93﴾

با آب جوشان دوزخ از او پذیرائی می‏شود! (93)



وَتَصْلِیَةُ جَحِیمٍ ﴿94﴾

سپس سرنوشت او ورود در آتش جهنم است. (94)



إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِ ﴿95﴾

این همان حق و یقین است. (95)



فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿96﴾

حال که چنین است نام پروردگار بزرگت را منزه بشمار. (96)



سوره 57: الحدید

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿1﴾

آنچه در آسمانها و زمین است برای خدا تسبیح می‏گویند، و او عزیز و حکیم است. (1)



لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿2﴾

مالکیت (و حاکمیت) آسمانها و زمین از آن او است، زنده می‏کند و می‏میراند، و او بر هر چیز قادر است. (2)



هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿3﴾

اول و آخر و ظاهر و باطن او است، از هر چیز آگاه است. (3)



هُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَمَا یَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا یَعْرُجُ فِیهَا وَهُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مَا کُنْتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿4﴾

او کسی است که آسمانها و زمین را در شش روز (شش دوران) آفرید، سپس بر تخت قدرت قرار گرفت (و به تدبیر جهان پرداخت) آنچه را در زمین فرومی رود می‏داند و آنچه را از آن خارج می‏شود، و آنچه از آسمان نازل می‏گردد و آنچه به آسمان بالا می‏رود، و او با شماست هر جا که باشید و خداوند نسبت به آنچه انجام می‏دهید بیناست. (4)



لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿5﴾

مالکیت آسمانها و زمین از آن او است، و همه چیز به سوی او باز می‏گردد. (5)



یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَهُوَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ﴿6﴾

شب را داخل روز می‏کند، و روز را داخل شب، و او به آنچه بر دلها حاکم است داناست. (6)



آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَکُمْ مُسْتَخْلَفِینَ فِیهِ فَالَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَأَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ کَبِیرٌ ﴿7﴾

به خدا و رسولش ایمان بیاورید و از آنچه شما را نماینده (خود) در آن قرار داده انفاق کنید (زیرا) کسانی که از شما ایمان بیاورند و انفاق کنند اجر بزرگی دارند. (7)



وَمَا لَکُمْ لَا تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالرَّسُولُ یَدْعُوکُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّکُمْ وَقَدْ أَخَذَ مِیثَاقَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿8﴾

چرا ایمان نیاورید در حالی که رسول (خدا) شما را می‏خواند که به پروردگارتان ایمان بیاورید و از شما پیمان گرفته است (پیمانی از طریق فطرت و خرد) اگر آماده ایمان هستید. (8)



هُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ عَلَى عَبْدِهِ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِکُمْ لَرَءُوفٌ رَحِیمٌ ﴿9﴾

او کسی است که آیات بینات بر بنده‏ اش (محمد) نازل می‏کند تا شما را از تاریکیها به نور بیرون برد، و خداوند نسبت به شما مهربان و رحیم است. (9)



وَمَا لَکُمْ أَلَّا تُنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلِلَّهِ مِیرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا یَسْتَوِی مِنْکُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُولَئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِینَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَقَاتَلُوا وَکُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿10﴾

چرا در راه خدا انفاق نکنید در حالی که میراث آسمانها و زمین همه از آن خدا است (و کسی چیزی را با خود نمی‏برد) کسانی که قبل از پیروزی انفاق کردند و (سپس) پیکار نمودند (با کسانی که بعد از پیروزی انفاق کردند) یکسان نیستند آنها بلند مقامترند از کسانی که بعد از فتح انفاق نمودند و جهاد کردند، و خداوند به هر دو وعده نیک داده است، و خدا به آنچه انجام می‏دهید آگاه است. (10)



مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ کَرِیمٌ ﴿11﴾

کیست که به خدا وام نیکو دهد (و از اموالی که به او ارزانی داشته انفاق کند) تا خداوند آنرا برای او چندین برابر کند، و برای او اجر فراوان پرارزشی است. (11)



یَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ یَسْعَى نُورُهُمْ بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ بُشْرَاکُمُ الْیَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿12﴾

(این پاداش بزرگ) در روزی است که مردان و زنان باایمان را می‏نگری که نورشان پیش رو و در سمت راستشان به سرعت حرکت می‏کند (و به آنها می‏گویند) بشارت باد بر شما امروز، به باغهائی از بهشت که نهرها زیر درختانش جاری است، جاودانه در آن خواهید ماند و این پیروزی بزرگی است. (12)



یَوْمَ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِینَ آمَنُوا انْظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکُمْ قِیلَ ارْجِعُوا وَرَاءَکُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَیْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِیهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ ﴿13﴾

روزی که مردان و زنان منافق به مؤ منان می‏گویند: نظری به ما بیفکنید تا از نور شما شعله‏ ای برگیریم، به آنها گفته می‏شود: به پشت سر خود بازگردید و کسب نور کنید!، در این هنگام دیواری میان آنها زده می‏شود که دری دارد، درونش رحمت است و برونش عذاب! (13)



یُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَکُنْ مَعَکُمْ قَالُوا بَلَى وَلَکِنَّکُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَکُمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْکُمُ الْأَمَانِیُّ حَتَّى جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّکُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ ﴿14﴾

آنها را صدا می‏زنند که مگر ما با شما نبودیم؟! می‏گویند: آری، ولی شما خود را به هلاکت افکندید و انتظار (مرگ پیامبر را) کشیدید، و (در همه چیز) شک و تردید داشتید، و آرزوهای دور و دراز شما را فریب داد تا فرمان خدا فرارسید، و شیطان شما را در برابر خداوند فریب داد. (14)



فَالْیَوْمَ لَا یُؤْخَذُ مِنْکُمْ فِدْیَةٌ وَلَا مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا مَأْوَاکُمُ النَّارُ هِیَ مَوْلَاکُمْ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿15﴾

لذا امروز از شما غرامتی پذیرفته نمی‏شود، و نه از کافران، و جایگاهتان آتش است، و همان سرپرستتان می‏باشد و چه بد جایگاهی است. (15)

قطعات صوتی

  • عنوان
    زمان
  • 35:49

مشخصات

سایر مشخصات

تصاویر

تلاوت‌هایی از این قاری

پایگاه قرآن