- 115
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت ترتیل عمر القزابری سوره مبارکه مزمل
تلاوت ترتیل سوره ای عمر القزابری به روایت ورش عن نافع _ترجمه استاد شیخ حسین انصاریان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
یَا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ ﴿1﴾
اى مرد جامه بر خود پیچیده (1)
قُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا ﴿2﴾
شب را به پاىدار، مگر اندکى از آن را (2)
نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِیلًا ﴿3﴾
نیمهاش، یا اندکى از نیمه کم نما (3)
أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا ﴿4﴾
یا اندکى بر آن بیفزا، و قرآن را شمرده و شیوا بخوان (4)
إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقِیلًا ﴿5﴾
ما سخنى سنگین بر تو نازل مىکنیم (5)
إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِیلًا ﴿6﴾
بىگمان شبخیزى بیشتر موافقت [دل و زبان] در بردارد و از لحاظ سخن استوارتر است (6)
إِنَّ لَکَ فِی النَّهَارِ سَبْحًا طَوِیلًا ﴿7﴾
تو را در روز کار و کوشش بسیار است (7)
وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ وَتَبَتَّلْ إِلَیْهِ تَبْتِیلًا ﴿8﴾
و نام پروردگارت را یاد کن و از همه گسسته و با او پیوسته شو (8)
رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَکِیلًا ﴿9﴾
پروردگار مشرق و مغرب، که خدایى جز او نیست، او را کارساز خود بشمار (9)
وَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلًا ﴿10﴾
و بر آنچه مىگویند شکیبایى کن و از آنان به نیکویى دورى کن (10)
وَذَرْنِی وَالْمُکَذِّبِینَ أُولِی النَّعْمَةِ وَمَهِّلْهُمْ قَلِیلًا ﴿11﴾
و مرا با منکران متنعم واگذار و اندکى به آنان مهلت ده (11)
إِنَّ لَدَیْنَا أَنْکَالًا وَجَحِیمًا ﴿12﴾
بىگمان نزد ما بندها و آتش دوزخ است (12)
وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِیمًا ﴿13﴾
و خوراکى گلوگیر و عذابى دردناک (13)
یَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَکَانَتِ الْجِبَالُ کَثِیبًا مَهِیلًا ﴿14﴾
روزى که زمین و کوهها بلرزد و کوهها [چون] ریگهاى روان شود (14)
إِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَیْکُمْ رَسُولًا شَاهِدًا عَلَیْکُمْ کَمَا أَرْسَلْنَا إِلَى فِرْعَوْنَ رَسُولًا ﴿15﴾
ما به سوى شما پیامبرى فرستادهایم که بر شما گواه است، همچنانکه به سوى فرعون هم پیامبرى فرستادیم (15)
فَعَصَى فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِیلًا ﴿16﴾
آنگاه فرعون از پیامبر نافرمانى کرد، و او را به گیر و دارى سخت فرو گرفتیم (16)
فَکَیْفَ تَتَّقُونَ إِنْ کَفَرْتُمْ یَوْمًا یَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیبًا ﴿17﴾
پس اگر کفرورزید، چگونه از روزى که کودکان را پیر مىگرداند، مىپرهیزید [و در امان مىمانید]؟ (17)
السَّمَاءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ کَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا ﴿18﴾
و آسمان بدان شکافته گردد، که وعده او انجام گرفتنى است (18)
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴿19﴾
این پندآموزى است، پس هر کس که خواهد راهى به سوى پروردگارش پیش گیرد (19)
إِنَّ رَبَّکَ یَعْلَمُ أَنَّکَ تَقُومُ أَدْنَى مِنْ ثُلُثَیِ اللَّیْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِینَ مَعَکَ وَاللَّهُ یُقَدِّرُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَیْکُمْ فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَیَکُونُ مِنْکُمْ مَرْضَى وَآخَرُونَ یَضْرِبُونَ فِی الْأَرْضِ یَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِکُمْ مِنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَیْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ﴿20﴾
بىگمان پروردگارت مىداند که تو و گروهى از همراهانت نزدیک به دو سوم شب و [گاه] نصف آن و [گاه] یک سوم آن را [به نماز] بر مىخیزى، و خداوند است که شب و روز را سامان مىدهد، و معلوم داشت که شما هرگز آن را تاب نمىآورید، لذا از شما درگذشت، حال هر چه مقدور باشد از قرآن بخوانید، معلوم داشت که بعضى از شما [ممکن است] بیمار باشند و دیگران در این سرزمین [تلاش مىکنند و] گام مىزنند و روزى خود از فضل الهى مىجویند، و دیگرانى هم هستند که در راه خدا کارزار مىکنند، لذا هر چه مقدور باشد از آن بخوانید، و نماز [پنجگانه واجب] را برپا دارید و زکات بپردازید، و در راه خدا قرضالحسنه دهید، و هر آنچه از کارهاى خیر که براى خود پیش اندیشى کنید، پاداش آن را بهتر و بزرگتر نزد خداوند خواهید یافت، و از خداوند آمرزش خواهید، که خداوند آمرزگار مهربان است (20)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
یَا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ ﴿1﴾
اى مرد جامه بر خود پیچیده (1)
قُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا ﴿2﴾
شب را به پاىدار، مگر اندکى از آن را (2)
نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِیلًا ﴿3﴾
نیمهاش، یا اندکى از نیمه کم نما (3)
أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا ﴿4﴾
یا اندکى بر آن بیفزا، و قرآن را شمرده و شیوا بخوان (4)
إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقِیلًا ﴿5﴾
ما سخنى سنگین بر تو نازل مىکنیم (5)
إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِیلًا ﴿6﴾
بىگمان شبخیزى بیشتر موافقت [دل و زبان] در بردارد و از لحاظ سخن استوارتر است (6)
إِنَّ لَکَ فِی النَّهَارِ سَبْحًا طَوِیلًا ﴿7﴾
تو را در روز کار و کوشش بسیار است (7)
وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ وَتَبَتَّلْ إِلَیْهِ تَبْتِیلًا ﴿8﴾
و نام پروردگارت را یاد کن و از همه گسسته و با او پیوسته شو (8)
رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَکِیلًا ﴿9﴾
پروردگار مشرق و مغرب، که خدایى جز او نیست، او را کارساز خود بشمار (9)
وَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلًا ﴿10﴾
و بر آنچه مىگویند شکیبایى کن و از آنان به نیکویى دورى کن (10)
وَذَرْنِی وَالْمُکَذِّبِینَ أُولِی النَّعْمَةِ وَمَهِّلْهُمْ قَلِیلًا ﴿11﴾
و مرا با منکران متنعم واگذار و اندکى به آنان مهلت ده (11)
إِنَّ لَدَیْنَا أَنْکَالًا وَجَحِیمًا ﴿12﴾
بىگمان نزد ما بندها و آتش دوزخ است (12)
وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِیمًا ﴿13﴾
و خوراکى گلوگیر و عذابى دردناک (13)
یَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَکَانَتِ الْجِبَالُ کَثِیبًا مَهِیلًا ﴿14﴾
روزى که زمین و کوهها بلرزد و کوهها [چون] ریگهاى روان شود (14)
إِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَیْکُمْ رَسُولًا شَاهِدًا عَلَیْکُمْ کَمَا أَرْسَلْنَا إِلَى فِرْعَوْنَ رَسُولًا ﴿15﴾
ما به سوى شما پیامبرى فرستادهایم که بر شما گواه است، همچنانکه به سوى فرعون هم پیامبرى فرستادیم (15)
فَعَصَى فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِیلًا ﴿16﴾
آنگاه فرعون از پیامبر نافرمانى کرد، و او را به گیر و دارى سخت فرو گرفتیم (16)
فَکَیْفَ تَتَّقُونَ إِنْ کَفَرْتُمْ یَوْمًا یَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیبًا ﴿17﴾
پس اگر کفرورزید، چگونه از روزى که کودکان را پیر مىگرداند، مىپرهیزید [و در امان مىمانید]؟ (17)
السَّمَاءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ کَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا ﴿18﴾
و آسمان بدان شکافته گردد، که وعده او انجام گرفتنى است (18)
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴿19﴾
این پندآموزى است، پس هر کس که خواهد راهى به سوى پروردگارش پیش گیرد (19)
إِنَّ رَبَّکَ یَعْلَمُ أَنَّکَ تَقُومُ أَدْنَى مِنْ ثُلُثَیِ اللَّیْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِینَ مَعَکَ وَاللَّهُ یُقَدِّرُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَیْکُمْ فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَیَکُونُ مِنْکُمْ مَرْضَى وَآخَرُونَ یَضْرِبُونَ فِی الْأَرْضِ یَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِکُمْ مِنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَیْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ﴿20﴾
بىگمان پروردگارت مىداند که تو و گروهى از همراهانت نزدیک به دو سوم شب و [گاه] نصف آن و [گاه] یک سوم آن را [به نماز] بر مىخیزى، و خداوند است که شب و روز را سامان مىدهد، و معلوم داشت که شما هرگز آن را تاب نمىآورید، لذا از شما درگذشت، حال هر چه مقدور باشد از قرآن بخوانید، معلوم داشت که بعضى از شما [ممکن است] بیمار باشند و دیگران در این سرزمین [تلاش مىکنند و] گام مىزنند و روزى خود از فضل الهى مىجویند، و دیگرانى هم هستند که در راه خدا کارزار مىکنند، لذا هر چه مقدور باشد از آن بخوانید، و نماز [پنجگانه واجب] را برپا دارید و زکات بپردازید، و در راه خدا قرضالحسنه دهید، و هر آنچه از کارهاى خیر که براى خود پیش اندیشى کنید، پاداش آن را بهتر و بزرگتر نزد خداوند خواهید یافت، و از خداوند آمرزش خواهید، که خداوند آمرزگار مهربان است (20)
