- 132
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت ترتیل یاسین الجزایری سوره مبارکه طارق
تلاوت ترتیل سوره ای یاسین الجزایری با ترجمه شیخ حسین انصاریان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿1﴾
قسم به آسمان و طارق آن. (1)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿2﴾
و چگونه توانی طارق آسمان را بدانی؟ (2)
النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿3﴾
طارق همان کوکب درخشان است که نورش نفوذ کند. (3)
إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿4﴾
(قسم به اینان) که هیچ شخصی نیست جز آنکه او را البته (از طرف خدا) مراقب و نگهبانی هست. (4)
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿5﴾
پس انسان مغرور باید بنگرد که از چه آفریده شده است؟ (5)
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿6﴾
از آب نطفه جهنده‌ای خلقت گردیده. (6)
یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿7﴾
که از میان صلب (پدر) و سینه (مادر) بیرون آید. (7)
إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿8﴾
(خدایی که او را از این نا چیز بی جان آفرید و جان بخشید) او البته بر زنده کردنش دوباره (پس از مرگ) قادر است. (8)
یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿9﴾
روزی که اسرار باطن شخص آشکار شود. (9)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿10﴾
و آن روز قوّتی در خویش و یاوری بر نجات خود نیابد. (10)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿11﴾
قسم به آسمان فرو ریزنده باران. (11)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿12﴾
و قسم به زمین گیاه روینده (برای خلقان). (12)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿13﴾
که قرآن به حقیقت کلام جدا کننده (حق از باطل) است. (13)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿14﴾
و هرگز سخن هزل بیهوده نیست. (14)
إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا ﴿15﴾
دشمنان اسلام هر چه بتوانند کید و مکر (بر محو اسلام) می‌کنند. (15)
وَأَکِیدُ کَیْدًا ﴿16﴾
و من هم در مقابل مکرشان مکر خواهم کرد. (16)
فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿17﴾
پس اندکی کافران را مهلت ده و آنها را فرو گذار (تا وقت کیفرشان فرا رسد). (17)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿1﴾
قسم به آسمان و طارق آن. (1)
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿2﴾
و چگونه توانی طارق آسمان را بدانی؟ (2)
النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿3﴾
طارق همان کوکب درخشان است که نورش نفوذ کند. (3)
إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿4﴾
(قسم به اینان) که هیچ شخصی نیست جز آنکه او را البته (از طرف خدا) مراقب و نگهبانی هست. (4)
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿5﴾
پس انسان مغرور باید بنگرد که از چه آفریده شده است؟ (5)
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿6﴾
از آب نطفه جهنده‌ای خلقت گردیده. (6)
یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿7﴾
که از میان صلب (پدر) و سینه (مادر) بیرون آید. (7)
إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿8﴾
(خدایی که او را از این نا چیز بی جان آفرید و جان بخشید) او البته بر زنده کردنش دوباره (پس از مرگ) قادر است. (8)
یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿9﴾
روزی که اسرار باطن شخص آشکار شود. (9)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿10﴾
و آن روز قوّتی در خویش و یاوری بر نجات خود نیابد. (10)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿11﴾
قسم به آسمان فرو ریزنده باران. (11)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿12﴾
و قسم به زمین گیاه روینده (برای خلقان). (12)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿13﴾
که قرآن به حقیقت کلام جدا کننده (حق از باطل) است. (13)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿14﴾
و هرگز سخن هزل بیهوده نیست. (14)
إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا ﴿15﴾
دشمنان اسلام هر چه بتوانند کید و مکر (بر محو اسلام) می‌کنند. (15)
وَأَکِیدُ کَیْدًا ﴿16﴾
و من هم در مقابل مکرشان مکر خواهم کرد. (16)
فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿17﴾
پس اندکی کافران را مهلت ده و آنها را فرو گذار (تا وقت کیفرشان فرا رسد). (17)
