هر روز با قرآن و عترت - آیه 156 سوره ی مبارکه اعراف
..... وَرَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ فَسَأَکْتُبُهَا لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَالَّذِینَ هُمْ بِآیَاتِنَا یُؤْمِنُونَ ﴿156﴾
و در این جهان و در آخرت براى ما نیکى بنویس که ما به سوى تو بازگشت هایم، فرمود عذاب خود را به هر آن کس که بخواهم مى رسانم و رحمت من همه چیز را فرا گرفته است، پس براى کسانى که تقوا مى ورزند و زکات مى پردازند، و کسانى که به آیات ما ایمان دارند، آن [رحمت] را مقرر مى دارم (156)
خداوند دو گونه رحمت دارد رحمت عام که شامل همه ی مخلوقات عالم اعم از مومن و کافر نیکوکار و بدکار می باشد .
صفات رحمان به این نوع رحمت خداوند اشاره دارد رحمت خاص ویژه که تنها به مومنان و نیکوکاران اختصاص می یابد صفت رحیم به این نوع رحمت اشاره دارد مقصود از رحمت آن همان مواهب گوناگون و گسترده ی پروردگار بر بندگان است که ادامه ی حیات را آنان ممکن می سازد. نعمت هایی نظیر وجود، رزق و روزی وپاسخ به نیازهای مادی و روحی بشر خداوندبه مقتضای ربوبیت خویش رحمت عام خود را از بندگان کافر نیز دریغ نساخته است تا حجت را برهمگان تمام کرده وزمینه ی رشد و سعادت بندگان را فراهم نموده باشد. گفتنی است در متون دینی برتدبر و اندیشه در جلوه های رحمت الهی تاکید فراوانی شده است.
پیامبر اکرم (ص) در حدیثی می فرمایند:
ای داوود همانگونه که خورشید نور خود را از کسانی که زیر آن نشسته اند دریغ نمی کند رحمت من نیز هرکسی را که درآن داخل شود دربر می گیرد.
راست گفت خداوند بلندمرتبه و بزرگ .
..... وَرَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ فَسَأَکْتُبُهَا لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَالَّذِینَ هُمْ بِآیَاتِنَا یُؤْمِنُونَ ﴿156﴾
و در این جهان و در آخرت براى ما نیکى بنویس که ما به سوى تو بازگشت هایم، فرمود عذاب خود را به هر آن کس که بخواهم مى رسانم و رحمت من همه چیز را فرا گرفته است، پس براى کسانى که تقوا مى ورزند و زکات مى پردازند، و کسانى که به آیات ما ایمان دارند، آن [رحمت] را مقرر مى دارم (156)
خداوند دو گونه رحمت دارد رحمت عام که شامل همه ی مخلوقات عالم اعم از مومن و کافر نیکوکار و بدکار می باشد .
صفات رحمان به این نوع رحمت خداوند اشاره دارد رحمت خاص ویژه که تنها به مومنان و نیکوکاران اختصاص می یابد صفت رحیم به این نوع رحمت اشاره دارد مقصود از رحمت آن همان مواهب گوناگون و گسترده ی پروردگار بر بندگان است که ادامه ی حیات را آنان ممکن می سازد. نعمت هایی نظیر وجود، رزق و روزی وپاسخ به نیازهای مادی و روحی بشر خداوندبه مقتضای ربوبیت خویش رحمت عام خود را از بندگان کافر نیز دریغ نساخته است تا حجت را برهمگان تمام کرده وزمینه ی رشد و سعادت بندگان را فراهم نموده باشد. گفتنی است در متون دینی برتدبر و اندیشه در جلوه های رحمت الهی تاکید فراوانی شده است.
پیامبر اکرم (ص) در حدیثی می فرمایند:
ای داوود همانگونه که خورشید نور خود را از کسانی که زیر آن نشسته اند دریغ نمی کند رحمت من نیز هرکسی را که درآن داخل شود دربر می گیرد.
راست گفت خداوند بلندمرتبه و بزرگ .
