- 207
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت تحقیق سید متولی عبدالعال سوره قمر آیات 49 تا آخر، رحمن 1 تا 13 و 19 تا 29، حشر 22 تا آخر
تلاوت تحقیق سید متولی عبدالعال، این تلاوت در سال 1980 میلادی در کشور مصر اجرا گردیده است.
سوره 54: القمر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِنَّا کُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ ﴿49﴾
ما هر چیزی را به اندازه آفریدیم. (49)
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ کَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ ﴿50﴾
و فرمان ما یک امر بیش نیست، همچون یک چشم بر هم زدن! (50)
وَلَقَدْ أَهْلَکْنَا أَشْیَاعَکُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ ﴿51﴾
ما کسانی را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم آیا کسی هست که متذکر شود. (51)
وَکُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ ﴿52﴾
و هر کاری را انجام دادند در نامه های اعمالشان ثبت است. (52)
وَکُلُّ صَغِیرٍ وَکَبِیرٍ مُسْتَطَرٌ ﴿53﴾
و هر کار کوچک و بزرگی نوشته میشود. (53)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ ﴿54﴾
پرهیزگاران در باغها و نهرهای بهشتی جای دارند. (54)
فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ ﴿55﴾
در جایگاه صدق نزد خداوند مالک مقتدر. (55)
سوره 55: الرحمن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الرَّحْمَنُ ﴿1﴾
خداوند رحمن. (1)
عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿2﴾
قرآن را تعلیم فرمود. (2)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿3﴾
انسان را آفرید. (3)
عَلَّمَهُ الْبَیَانَ ﴿4﴾
و به او بیان را تعلیم کرد. (4)
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿5﴾
خورشید و ماه بر طبق حساب منظمی میگردند. (5)
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿6﴾
و گیاه و درخت برای او سجده میکن (6)
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿7﴾
و آسمان را برافراشت و میزان و قانون (در آن) گذاشت. (7)
أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ ﴿8﴾
تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید). (8)
وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿9﴾
وزن را بر اساس عدل برپا دارید و در میزان کم نگذارید. (9)
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿10﴾
و زمین را برای خلایق آفرید. (10)
فِیهَا فَاکِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِ ﴿11﴾
که در آن میوه ها و نخلهای پرشکوفه است. (11)
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ ﴿12﴾
و دانه هائی که همراه با ساقه و برگی است که به صورت کاه درمی آید، و گیاهان خوشبو. (12)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿13﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را تکذیب میکنید شما ای گروه انس و جن ؟ (13)
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿19﴾
دو دریای مختلف را در کنار هم قرار داد، در حالی که با هم تماس دارند. (19)
بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿20﴾
اما در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمیکند! (20)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿21﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (21)
یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿22﴾
از آن دو لؤ لؤ و مرجان خارج میشود. (22)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿23﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (23)
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلَامِ ﴿24﴾
و برای او است کشتیهای ساخته شده ای که در دریا به حرکت درمی آیند که همچون کوهی هستند! (24)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿25﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (25)
کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿26﴾
تمام کسانی که روی آن (زمین) هستند فانی میشوند. (26)
وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ ﴿27﴾
و تنها ذات ذو الجلال و گرامی پروردگارت باقی میماند. (27)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿28﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (28)
یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿29﴾
تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا میکنند، و او هر روز در شان و کاری است. (29)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ﴿22﴾
او خدائی است که معبودی جز او نیست، از پنهان و آشکار آگاه است، و او رحمان و رحیم است. (22)
هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿23﴾
او خدائی است که معبودی جز او نیست، حاکم و مالک اصلی او است، از هر عیب منزه است، به کسی ستم نمیکند، به مؤ منان امنیت میبخشد، و مراقب همه چیز است، او قدرتمندی است شکست ناپذیر که با اراده نافذ خود هر امری را اصلاح میکند، او شایسته بزرگی است. خداوند منزه است از آنچه شریک برای او قرار میدهند. (23)
هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿24﴾
او خداوندی است خالق، و آفریننده ای بیسابقه، و صورتگری است (بی نظیر) برای او نامه ای نیک است، و آنچه در آسمانها و زمین است تسبیح او میگویند، و او عزیز و حکیم است. (24)
سوره 54: القمر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِنَّا کُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ ﴿49﴾
ما هر چیزی را به اندازه آفریدیم. (49)
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ کَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ ﴿50﴾
و فرمان ما یک امر بیش نیست، همچون یک چشم بر هم زدن! (50)
وَلَقَدْ أَهْلَکْنَا أَشْیَاعَکُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ ﴿51﴾
ما کسانی را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم آیا کسی هست که متذکر شود. (51)
وَکُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزُّبُرِ ﴿52﴾
و هر کاری را انجام دادند در نامه های اعمالشان ثبت است. (52)
وَکُلُّ صَغِیرٍ وَکَبِیرٍ مُسْتَطَرٌ ﴿53﴾
و هر کار کوچک و بزرگی نوشته میشود. (53)
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ ﴿54﴾
پرهیزگاران در باغها و نهرهای بهشتی جای دارند. (54)
فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ ﴿55﴾
در جایگاه صدق نزد خداوند مالک مقتدر. (55)
سوره 55: الرحمن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الرَّحْمَنُ ﴿1﴾
خداوند رحمن. (1)
عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿2﴾
قرآن را تعلیم فرمود. (2)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿3﴾
انسان را آفرید. (3)
عَلَّمَهُ الْبَیَانَ ﴿4﴾
و به او بیان را تعلیم کرد. (4)
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿5﴾
خورشید و ماه بر طبق حساب منظمی میگردند. (5)
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿6﴾
و گیاه و درخت برای او سجده میکن (6)
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿7﴾
و آسمان را برافراشت و میزان و قانون (در آن) گذاشت. (7)
أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ ﴿8﴾
تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید). (8)
وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿9﴾
وزن را بر اساس عدل برپا دارید و در میزان کم نگذارید. (9)
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿10﴾
و زمین را برای خلایق آفرید. (10)
فِیهَا فَاکِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِ ﴿11﴾
که در آن میوه ها و نخلهای پرشکوفه است. (11)
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ ﴿12﴾
و دانه هائی که همراه با ساقه و برگی است که به صورت کاه درمی آید، و گیاهان خوشبو. (12)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿13﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را تکذیب میکنید شما ای گروه انس و جن ؟ (13)
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿19﴾
دو دریای مختلف را در کنار هم قرار داد، در حالی که با هم تماس دارند. (19)
بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿20﴾
اما در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمیکند! (20)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿21﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (21)
یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿22﴾
از آن دو لؤ لؤ و مرجان خارج میشود. (22)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿23﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (23)
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلَامِ ﴿24﴾
و برای او است کشتیهای ساخته شده ای که در دریا به حرکت درمی آیند که همچون کوهی هستند! (24)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿25﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (25)
کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿26﴾
تمام کسانی که روی آن (زمین) هستند فانی میشوند. (26)
وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ ﴿27﴾
و تنها ذات ذو الجلال و گرامی پروردگارت باقی میماند. (27)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿28﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (28)
یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿29﴾
تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا میکنند، و او هر روز در شان و کاری است. (29)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ﴿22﴾
او خدائی است که معبودی جز او نیست، از پنهان و آشکار آگاه است، و او رحمان و رحیم است. (22)
هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿23﴾
او خدائی است که معبودی جز او نیست، حاکم و مالک اصلی او است، از هر عیب منزه است، به کسی ستم نمیکند، به مؤ منان امنیت میبخشد، و مراقب همه چیز است، او قدرتمندی است شکست ناپذیر که با اراده نافذ خود هر امری را اصلاح میکند، او شایسته بزرگی است. خداوند منزه است از آنچه شریک برای او قرار میدهند. (23)
هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿24﴾
او خداوندی است خالق، و آفریننده ای بیسابقه، و صورتگری است (بی نظیر) برای او نامه ای نیک است، و آنچه در آسمانها و زمین است تسبیح او میگویند، و او عزیز و حکیم است. (24)