- 167
- 1000
- 1000
- 1000
تلاوت ترتیل عبدالرشید صوفی سوره مبارکه اعلی
تلاوت ترتیل سوره ای عبدالرشید صوفی
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَى ﴿1﴾
(ای رسول ما) نام خدای خود را که برتر و بالاتر (از همه موجودات) است به پاکی یاد کن. (1)
الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى ﴿2﴾
آن خدایی که (عالم را) خلق کرد و (همه را) به حد کمال خود رسانید. (2)
وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى ﴿3﴾
آن خدایی که (هر چیز را) قدر و اندازه‌ای داد و (به راه کمالش) هدایت نمود. (3)
وَالَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿4﴾
آن خدایی که گیاه را سبز و خرم از زمین برویانید. (4)
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى ﴿5﴾
و آن گاه خشک و سیاهش گردانید. (5)
سَنُقْرِئُکَ فَلَا تَنْسَى ﴿6﴾
ما تو را قرائت آیات قرآن چندان آموزیم که هیچ فراموش نکنی. (6)
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا یَخْفَى ﴿7﴾
مگر آنچه خدا خواهد (که از یادت برد) که او به امور آشکار و پنهان عالم آگاه است. (7)
وَنُیَسِّرُکَ لِلْیُسْرَى ﴿8﴾
و ما تو را بر طریقه (شریعت سهل و) آسان موفق می‌داریم. (8)
فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْرَى ﴿9﴾
پس (به آیات الهی خلق را) متذکر ساز اگر سودمند افتد. (9)
سَیَذَّکَّرُ مَنْ یَخْشَى ﴿10﴾
البته هر که خدا ترس باشد (به این تذکر) پند می‌گیرد. (10)
وَیَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿11﴾
و آن که شقی‌ترین مردم است از آن دوری گزیند. (11)
الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْکُبْرَى ﴿12﴾
همان کس که عاقبت به آتش بسیار سخت دوزخ در افتد. (12)
ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَى ﴿13﴾
و در آن دوزخ نه بمیرد (تا راحت شود) و نه زنده ماند (و برخوردار از زندگانی باشد). (13)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى ﴿14﴾
حقّا فلاح و رستگاری یافت آن کسی که تزکیه نفس کرد. (14)
وَذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى ﴿15﴾
و به ذکر نام خدا به نماز و طاعت پرداخت. (15)
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿16﴾
(اما شما مردم از جهل و غفلت از پی این سعادت نروید) بلکه زندگانی دنیا را بگزینید و عزیز دارید. (16)
وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَى ﴿17﴾
در صورتی که منزل آخرت بسی بهتر و پاینده‌تر (از دنیای چند روزه) است. (17)
إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَى ﴿18﴾
این گفتار به حقیقت در کتب پیشین ذکر شده. (18)
صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى ﴿19﴾
بخصوص در صحف ابراهیم و تورات موسی (مفصل بیان گردیده است). (19)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَى ﴿1﴾
(ای رسول ما) نام خدای خود را که برتر و بالاتر (از همه موجودات) است به پاکی یاد کن. (1)
الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى ﴿2﴾
آن خدایی که (عالم را) خلق کرد و (همه را) به حد کمال خود رسانید. (2)
وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى ﴿3﴾
آن خدایی که (هر چیز را) قدر و اندازه‌ای داد و (به راه کمالش) هدایت نمود. (3)
وَالَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿4﴾
آن خدایی که گیاه را سبز و خرم از زمین برویانید. (4)
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى ﴿5﴾
و آن گاه خشک و سیاهش گردانید. (5)
سَنُقْرِئُکَ فَلَا تَنْسَى ﴿6﴾
ما تو را قرائت آیات قرآن چندان آموزیم که هیچ فراموش نکنی. (6)
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا یَخْفَى ﴿7﴾
مگر آنچه خدا خواهد (که از یادت برد) که او به امور آشکار و پنهان عالم آگاه است. (7)
وَنُیَسِّرُکَ لِلْیُسْرَى ﴿8﴾
و ما تو را بر طریقه (شریعت سهل و) آسان موفق می‌داریم. (8)
فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْرَى ﴿9﴾
پس (به آیات الهی خلق را) متذکر ساز اگر سودمند افتد. (9)
سَیَذَّکَّرُ مَنْ یَخْشَى ﴿10﴾
البته هر که خدا ترس باشد (به این تذکر) پند می‌گیرد. (10)
وَیَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿11﴾
و آن که شقی‌ترین مردم است از آن دوری گزیند. (11)
الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْکُبْرَى ﴿12﴾
همان کس که عاقبت به آتش بسیار سخت دوزخ در افتد. (12)
ثُمَّ لَا یَمُوتُ فِیهَا وَلَا یَحْیَى ﴿13﴾
و در آن دوزخ نه بمیرد (تا راحت شود) و نه زنده ماند (و برخوردار از زندگانی باشد). (13)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى ﴿14﴾
حقّا فلاح و رستگاری یافت آن کسی که تزکیه نفس کرد. (14)
وَذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى ﴿15﴾
و به ذکر نام خدا به نماز و طاعت پرداخت. (15)
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿16﴾
(اما شما مردم از جهل و غفلت از پی این سعادت نروید) بلکه زندگانی دنیا را بگزینید و عزیز دارید. (16)
وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَى ﴿17﴾
در صورتی که منزل آخرت بسی بهتر و پاینده‌تر (از دنیای چند روزه) است. (17)
إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَى ﴿18﴾
این گفتار به حقیقت در کتب پیشین ذکر شده. (18)
صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى ﴿19﴾
بخصوص در صحف ابراهیم و تورات موسی (مفصل بیان گردیده است). (19)
